Επίσκεψη σήμερα στο Σκαραβαίο γύρω στις 10:30 το βράδυ με φίλο που πήγαινε για πρώτη φορά, οι εντυπώσεις αρνητικές. Η εξυπηρέτηση άψογη, με την υπόδειξη ενός ευγενέστατου σερβιτόρου καθήσαμε σε ένα τραπεζάκι στο πάνω διάζωμα. Επειδή ρώτησα για την Ιρίνα και μου είπαν ότι έχει σταματήσει (προσωρινά όπως έμαθα από μία Ρουμάνα), δε σκόπευα σώνει και καλά να κεράσω κάποια ποτό παρά μόνο αν προέκυπτε κάτι. Όσον αφορά τις τιμές τα ανδρικά πάμφθηνα, τα γυναικεία 10 το απλό (νεράκι) και 20 το κανονικό (όπως τις ήξερα δηλαδή μετά τις "ανατιμήσεις"). Αυτό που άλλαξε στο μαγαζί τώρα τελευταία καθώς είχα αρκετό καιρό να πάω είναι ότι ενώ παλιότερα έπρεπε να φωνάξεις εσύ την κοπέλα για να έρθει να καθήσει μαζί σου και ήταν ελάχιστες αυτές οι οποίες έρχονταν από μόνες τους και σου ζητούσαν να τις κεράσεις ποτό, πλέον το δεύτερο είναι σχεδόν κανόνας. Πρώτη ήρθε και μας μίλησε μια καλλονή απ' την Αιθιοπία της οποίας το όνομα τώρα μου διαφεύγει. Πανύψηλη, νταρντάνα, σωματάρα, βυζάρες, κωλάρα. Το 'χε αρκετά με το μπλα μπλα, δε μας ζήτησε ποτό παρά περίμενε να της το προτείνουμε εμείς κι όταν είδε ότι δεν ήμασταν διατεθειμένοι για κάτι τέτοιο αποχώρησε ευγενικά. Αμέσως μετά ήρθε και μας μίλησε ζητώντας μετά από λίγα λεπτά να την κεράσουμε ποτό μια Ρουμάνα ονόματι Μανταλίνα. Ξανθιά με τέλειο πρόσωπο με άψογα χαρακτηριστικά, ωραίο σώμα αλλά άβυζη. Όσον αφορά τώρα το μπλα μπλα δεν το είχε καθόλου παρότι μας είπε ότι είναι 4 χρόνια στην Ελλάδα (ξέρω να απαντάω αλλά όχι να ρωτάω είπε χαρακτηριστικά, αρχίδια δηλαδή). Όταν μας πρότεινε να την κεράσουμε ποτό το συζητήσαμε για 1 λεπτό με το φιλαράκι μου και αυτή μη έχοντας υπομονή μας λέει "δεν ξέρει ο ένας, δεν ξέρει ο άλλος, οπότε εγώ φεύγω". Τουτέστιν κάκιστη συμπεριφορά από μεριάς της. Έλα όμως που το φιλαράκι μου σκάλωσε μαζί της και μου είπε να την ξαναφωνάξω για να την κεράσουμε. Της κάνω νόημα λοιπόν και η παμπόνηρη κουβαλάει μαζί και μια φίλη της επίσης Ρουμάνα, αδύνατη, μαύρο κατσαρό μαλλί, άψογα χαρακτηριστικά προσώπου, ικανοποιητικό στήθος για το σώμα της, γενικά εντυπωσιακή παρουσία, το όνομά της Εμμανουέλα αν θυμάμαι καλά. Αφού στρογγυλοκάθησαν λοιπόν οι δυο τους με τη Μανταλίνα να μη μιλάει καθόλου και την Εμμανουέλα διαχυτικότατη, μετά από λίγα λεπτά μας ρωτούν αν μπορούν να πάρουν δυο μπύρες. Ρωτώντας ο φίλος μου πόσο χρεώνονται του απάντησε η Εμμανουέλα "σαν διπλό ποτό δηλαδή 20 ευρώ". Ο φίλος μου αρνήθηκε ευγενικά λέγοντάς τους ότι ήμασταν διατεθειμένοι να κεράσουμε μόνο απλό ποτό των 10 ευρώ για αρχή και βλέπουμε. Και κάπου εκεί αρχίζει η απαράδεκτη συμπεριφορά με την οποία ξενερώσαμε τελείως. Η Εμμανουέλα αρχίζει να πιέζει το φίλο μου να την κεράσει κανονικό ποτό των 20 ευρώ. Όταν εκείνος αρνήθηκε για δεύτερη φορά λέγοντάς της "απλό και βλέπουμε" αυτή άρχισε να ζητάει επιτακτικά να της πάρει κανονικό ποτό φωνάζοντας ωρυόμενη σχεδόν και άρχισε να κοπανάει το τασάκι στο τραπέζι (!!!) ζητώντας σαν κακομαθημένο παιδί να την κεράσει κανονικό ποτό ενώ παράλληλα όταν ο φίλος μου της είπε "απλό ποτό και καλά σου είναι" τον ειρωνεύτηκε λέγοντάς του "ναι πολύ ωραίο το σκέτο νερό τί να σου πω". Παράλληλα του είπε "φταίω εγώ που σε ενημέρωσα για τις τιμές" σαν να του λέει μες τη μούτρα ότι θα πρέπει να είναι και ευχαριστημένος που δεν τον κορόιδεψε παραγγέλνοντας διπλό ποτό χωρίς να τον ρωτήσει! Κάπου εκεί καταλάβαμε ότι η κοπέλα είναι πειραγμένη εντελώς και προσωπικά αν ήμουν εγώ ο δέκτης τέτοιας συμπεριφοράς θα την είχε διώξει με κλωτσιές που λέει ο λόγος. Εγώ όμως είχα δίπλα μου τη Μανταλίνα που έμεινε αμέτοχη στο σκηνικό και η άλλη είχε κατσικωθεί στο φίλο μου που επειδή ήταν η πρώτη φορά που ήρθε στο μαγαζί δεν ήθελε να κάνει φασαρία. Εν τέλει τις κεράσαμε από ένα απλό ποτό την καθεμία με την Εμμανουέλα εμφανώς ξενερωμένη να απαντάει μονολεκτικά σε ό,τι τη ρωτούσε το φιλαράκι μου. Ενώ καθόντουσαν μαζί μας, μιλούσαν συνεχώς μεταξύ τους ρουμάνικα πράγμα απαράδεκτο. Κάποια στιγμή ο φίλος μου σηκώθηκε να πάει να μιλήσει στο τηλέφωνο ενώ οι Ρουμάνες είχαν καθήσει περίπου ένα δεκάλεπτο με τα κερασμένα ποτά και μόλις απομακρύνθηκε κάτι είπαν μεταξύ τους στα ρουμάνικα και πριν επιστρέψει ο άλλος σηκώθηκαν με συνοπτικές διαδικασίες, με χαιρέτησαν και είπαν ότι πρέπει να φύγουν γιατί δεν μπορούσαν να καθήσουν παραπάνω με τα ποτά που τις κεράσαμε. ΜΑΥΡΟ και στις δύο, τα λόγια είναι περιττά. Παρεμπιπτόντως στο δίπλα μας τραπέζι καθόταν η μεγαλύτερη αδερφή της Μανταλίνας (δε θυμάμαι όνομα) η οποία απ' ό,τι φαίνεται το "έχει" πιο καλά το σπορ απ' την αδερφή της (σε εμφάνιση μοιάζουν αλλά η αδερφή της Μανταλίνας έχει και βυζάρες) και ξεφράγκιαζε δυο εξηντάρηδες. Λίγο πριν αποχωρήσουμε απογοητευμένοι απ' το σκηνικό με τις δύο καριόλες απ' το μαγαζί, ήρθε και μας έπιασε την κουβέντα η λουλουδού, μια νταρντάνα μελαχρινή Ρουμάνα μεγάλη σε ηλικία πολύ σπασμένη όμως και με άσχημο πρόσωπο η οποία μας υποσχέθηκε "γλειφιτζούρι", κλασσικά μπας και χτυπήσει κανέναν πελάτη. Αφού την καβλαντίσαμε λίγο αποχωρήσαμε χωρίς να μπούμε στη διαδικασία να την κεράσουμε κάτι. Πολλά αρνητικά μαζεμένα σε ένα βράδυ με τις κοπέλες που τουλάχιστον συναναστραφήκαμε εμείς να κυνηγούν το ποτό με του τουφέκι που λένε κι όταν αυτό δεν έρχεται τα σκάγια παίρνουν εμάς, στο Σκαραβαίο ήμασταν συνηθισμένοι σε άλλες συμπεριφορές. Διόλου τυχαίο ότι φεύγοντας οι μόνες κοπέλες του μαγαζιού που δεν είχαν πελάτη ήταν η Μανταλίνα και η Εμμανουέλα...