Με λένε Δώρα και είμαι 23ων ετών. Δεν είμαι ιδιαίτερα όμορφη, ούτε έχω το τέλειο σώμα και έτσι οι σεξουαλικές εμπειρίες μου ειναι αρκετά περιορισμένες. Φέτος το καλοκαίρι κανονίσαμε με μια φίλη μου την Αλεξία να πάμε μια βδομάδα διακοπές σε ένα νησάκι. Είχε περάσει πολύς καιρός απο την τελευταία μου ερωτική επαφή και προσδοκούσα ότι κάτι καλό θα τύχαινε, αλλά οι μέρες περασαν και δεν με είχε καν φλερτάρει κανείς... Η Αλεξία, πιο όμορφη απο εμένα και με αρκετά σέξι σώμα, στην ίδια σχεδόν κατάσταση αν εξαιρέσεις δυο-τρεις τύπους που της έπιασαν κουβέντα αλλά δεν της έκαναν "κλικ". Εκείνη όμως έχει τουλάχιστον μια σχέση, εξ αποστάσεως λόγω συνθηκών αλλά κάτι είναι και αυτό.
Το τελευταίο βράδυ ήπιαμε αρκετά, σε δυο-τρια μπαράκια. Κάναμε κέφι και προς το τέλος χορέψαμε κάτι λάτιν με παρτενέρ η μία την άλλη αφού οι άντρες που υπήρχαν έδειχναν τελείως απορροφημένοι στα κινητά τους... Αν και δεν είχα ποτέ συνειδητοποιημένες σκέψεις για κάτι σεξουαλικό με γυναίκα, όταν ένιωσα το χέρι της να με αγκαλιάζει απο τη μέση και να με φέρνει πιο κοντά της πάνω στο χορό, αισθάνθηκα να ανατριχιάζω. Την άφησα να παίξει το ρόλο του καβαλιέρου, ένιωσα το στήθος της πάνω στο δικό μου και χωρίς να το καταλάβω ερεθίστηκα. Είχα τόσο καιρό να νιώσω ένα άγγιγμα, ένα άλλο κορμί... Ναι, η περίσταση ήταν με το "λάθος" φύλο, αλλά η αίσθηση ήταν άκρως διεγερτική.
Χορέψαμε για λίγη ώρα, εκείνη γελώντας να μου λέει διάφορα και εγώ αμίλητη να προσπαθώ να διαχειριστώ αυτό που μου συνέβαινε. Πιθανώς αυτό με έκανε πιο απόμακρη στη συμπεριφορά μου, αν και σωματικά ήμουν σχεδόν κολλημένη πάνω της, οπότε κάποια στιγμή η Αλεξία μου πρότεινε να φύγουμε και να πάμε πια για ύπνο. Το ενοικιαζόμενο δωμάτιο είχε δύο μονά κρεβάτια κολλημένα μεταξύ τους, χωρίς χώρο να ανοίξουν. Πήγα στο μπάνιο να αλλάξω όπως έκανα πάντα, έβγαλα το φόρεμα που φορούσα και το σουτιέν και φόρεσα το συνηθισμένο καλοκαιρινό νυχτικό. Όμως χωρίς καλα-καλα να το σκεφτώ, έβγαλα και το μπραζίλ εσώρουχο μου. Κάτι μέσα μου με έσπρωχνε να πέσω στο διπλανό απο εκείνη κρεβάτι σχεδόν γυμνή, αν εξαιρέσεις το κοντό νυχτικάκι με το λεπτό ύφασμα.
Η Αλεξία κοιμόταν όλες αυτές τις μέρες με ένα φανελάκι και ενα στριγκάκι. Βγαίνοντας απο το μπάνιο όμως, είδα στο μισοσκόταδο ότι είχε ήδη ξαπλώσει στο κρεβάτι της χωρίς το φανελάκι της... Φυσικά είχα τύχει να ξαναδω το στήθος της γυμνο, αλλά με όσα είχαν προηγηθεί εκείνη τη βραδιά το βλέμμα μου την παρατηρούσε με πρωτόγνωρο ενδιαφέρον. Η Αλεξία ξαπλωμένη ανάσκελα με τα μάτια της κλειστά, το στήθος της να ανεβοκατεβαίνει αργά όπως ανάσαινε. Χωρίς να ξέρω αν είχε ήδη κοιμηθεί, ξάπλωσα στο κρεβάτι μου και γύρισα ελαφρά το κεφάλι μου προς το μέρος της. Οι ρώγες της, με το λιγοστό φως που υπήρχε, διακρίνονταν σηκωμένες... Απόρησα και αναρωτήθηκα αν και εκείνη ένιωθε ερεθισμένη όπως εγώ. Χωρίς να κλείσω τα μάτια, κοιτώντας την, άρχισα να φαντασιώνομαι ότι χάιδευα τα στήθη της, ότι έπαιρνα τις ρώγες της στα χείλη μου. Το μουνί μου είχε αρχίσει πια να στάζει... Σκέφτηκα να πάω στο μπάνιο και να εκτονωθώ εκεί, αλλα το αλκοόλ που είχα καταναλώσει έσπρωξε το χέρι μου ανάμεσα στα πόδια μου. Υποθέτοντας ότι η Αλεξία είχε πια κοιμηθεί, άρχισα να χαίδευομαι αργά χωρίς να πάρω τα μάτια μου απο επάνω της.
Τα δάκτυλα μου βυθίζονταν στο μουνί μου και έβγαιναν γεμάτα με τα υγρά μου για να κατευθυνθούν στην κλειτορίδα μου. Τριβόμουν εκεί όσο πιο ανεπαίσθητα μπορούσα για να μη με καταλάβει, ηδονή και βάσανο μαζί... Ασυναίσθητα έκλεισα τα μάτια και συνέχισα για ένα-δύο λεπτά στον ίδιο ρυθμό, με σκοπό να τελειώσω, όταν άκουσα την Αλεξία να αναπνέει πιο βαριά. Άνοιξα τα μάτια και την είδα... Γυρισμένη πλάγια προς το μέρος μου, με κοίταζε και είχε το ένα της χέρι χωμένο μέσα απο το στριγκάκι της, χωρίς να το έχει βγάλει. Στιγμιαια πάγωσα απο το σοκ, αλλα ζαλισμένη απο το αλκοόλ και την καύλα, δεν σταμάτησα...
Ποσο αναπάντεχο να μαλακιζόμαστε και οι δύο μας, δίπλα-δίπλα, κοιτώντας η μια την άλλη... Πόσο υπέροχο φαίνεται το στήθος της, με τις ρώγες της όρθιες και σκληρές. Αναρωτιέμαι πως να είναι κάτω... Άραγε το αποτριχώνει εντελώς ή αφήνει σχεδιάκι με τριχούλες; Δεν έχω ξανανιώσει έτσι κοιτώντας ένα γυναικείο σώμα. Χαϊδευεται αργά σαν εμένα... Διακρίνω τα δάχτυλα της μέσα απο το στρινγκ της. Πως θα ένιωθα αν έκανα στο μουνί της αυτό που τώρα κάνω στο δικό μου; Πόσο απρόσμενο, πόσο πρόστυχο και πόσο σέξι είναι αυτό που συμβαίνει...
Η Αλεξία άρχισε να τρίβεται πιο έντονα και πιο γρήγορα και να αφήνει μικρά βογγητά, εγώ ως συνήθως "σιωπηλή" άλλα πλέον απελευθερωμένη απο το αγχος να μη με καταλαβει... Προσπαθούσα μέσα μου να βρω το θάρρος, να απλώσω το χέρι μου και να την αγγίξω. Όμως όσο και να είχα πιει, οσο και να είχα χάσει τον έλεγχο, δεν μπορούσα. Ήταν σαν όλο μου το σώμα να είχε πετρώσει, εκτός απο τα δάχτυλα μου που έπαιζαν με την κλειτορίδα μου. Αφέθηκα να την κοιτάω, όχι πια στα κρυφά. Με κοίταζε και εκείνη, με μάτια μισόκλειστα. Αχ, ας έκανε την κίνηση εκείνη να με αγγίξει... Να ανέβει πάνω μου, να φιληθούμε... Να μου δώσει τις ρώγες της στο στόμα μου, να τις γλείψω και να τις ρουφήξω. Και μετα, ίσως κατέβω χαμηλά και νιώσω για πρώτη φορά πως είναι να...
Χύνω... Χύνω... Αυτές οι λέξεις που ψέλισε ξέπνοα η Αλεξία, διέκοψαν τις σκέψεις μου. Είχε φτάσει σε οργασμο, με τα πόδια της να τινάζονται ελαφρά δυο-τρεις φορές. Σε δευτερόλεπτα ένιωσα το κύμα του δικού μου οργασμού να έρχεται. Έκλεισα τα μάτια και με την τελευταία εικόνα της στο μυαλό μου, έχυσα και εγώ δυνατά χωρίς να βγάλω άχνα. Πέρασαν έτσι κάποιες στιγμές μέχρι να ξαναβρώ τον έλεγχο του εαυτού μου, να επανέλθει η αναπνοή μου. Μισοκαυλωμένη ακόμα περίμενα την συνέχεια, να ανοιξω τα μάτια μου και να την δω απο πάνω μου. Θα το κάνω ναι, θα κάνω σεξ με τη φίλη μου. Θα με γλείψει και θα την γλείψω, θα δοκιμάσω λεσβιακό και ας μη το είχα σκεφτεί ποτέ στα σοβαρά. Θέλω να την κάνω να χύσει όπως πριν, με σπασμούς. Τώρα είναι η στιγμή, ίσως να μη το ξανακάνω ποτέ αλλά θέλω να το ζήσω τώρα.
Ανοίγω τα μάτια... Η Αλεξία έχει αλλάξει πλευρό, μου έχει γυρίσει την πλάτη. Πως είναι δυνατόν; Αυτό ήταν μόνο; Κοιμήθηκε; Δεν της μίλησα και φυσικά δεν τόλμησα καν να την αγγίξω. Η αίσθηση της ηδονής και της προσμονής είχε δώσει πια τη θέση στην απογοήτευση, ίσως στην ντροπη... Τι ήταν αυτό που μόλις συνέβη; Πως έφτασα να κάνω τέτοιες σκέψεις για τη φίλη μου; Ήπιαμε πολύ, ξεφύγαμε...
Με αυτές τις σκέψεις αποκοιμήθηκα και εγώ, όπως ήμουν με το νυχτικό σηκωμένο στη μέση μου και τους μηρούς μου γεμάτους με τους χυμούς μου. Το επόμενο πρωί δεν ήμουν σίγουρη αν όλα αυτά συνέβησαν στα αλήθεια ή αν τα ονειρεύτηκα. Με την Αλεξία δεν είπαμε τίποτα για όσα έγιναν. Μιλούσαμε σαν να ήταν απλά ένα κανονικό πρωινό, μαζέψαμε τα πράγματα μας, μπήκαμε στο πλοίο και γυρίσαμε στην καθημερινότητα μας. Απο τότε έχουμε μιλήσει κάποιες φορές στο τηλέφωνο, αλλά δεν έχει τύχει να ξαναβρεθούμε. Δεν ξέρω αν τελικά θα δοκιμάσω λεσβιακό, γιατί η ζωή είναι απρόβλεπτη. Αλλά αφού δεν έγινε εκείνη τη νύχτα, ίσως να μη γίνει ποτέ.
Η ανωτέρω ιστορία αποτελεί προϊον μυθοπλασίας.
