Σαν σήμερα

[Διαγραμμένο μέλος 136408]

Ιταλία, 6 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1515

Την 6η Φεβρουαρίου 1515 εκοιμήθη ένας άνθρωπος στον οποίο οφείλουμε πολλά. Ενας άνθρωπος του οποίου το όνομα δεν έχουμε δει ποτέ στα σχολικά εγχειρίδια. Ονομαζόταν Άλδος Μανούτιος ή Aldo Manuzio ή Manucci (περ. 1450-1515), πιο γνωστός ως Aldus Manutius. Βενετσιάνος λόγιος, ουμανιστής και τυπογράφος, στον οποίο οφείλονται τα πρώτα βιβλία με έργα Λατίνων και Ελλήνων κλασικών.

Ήταν από τους ανθρώπους που παρέλαβε μέρος της αρχαίας ελληνικής γνώσης την οποία μετέφεραν λόγιοι από το Βυζάντιο στην Ιταλία και με αυτόν τον τρόπο έδωσε περισσότερη ώθηση στο κίνημα της Αναγέννησης. Ο Μεσαίωνας θα έμενε πίσω και στη θέση του θα ερχόταν η «νέα εποχή». Η κυριότερη φιλοδοξία του Μανούτιου ήταν να περισώσει ό,τι είχε απομείνει από την αρχαία ελληνική γραμματεία. Θεώρησε ύψιστο καθήκον του να συλλέξει, να αποτυπώσει και να τυπώσει για τις επόμενες γενιές έναν τεράστιο πλούτο γνώσης.

Με την επινόηση της τυπογραφίας εξέδωσε πολλές εκδόσεις των κυριότερων έργων, τόσο σε κανονική μορφή, όσο και σε μέγεθος τσέπης, ώστε τα έργα αυτά να γίνουν διαθέσιμα στο ευρύτερο κοινό, μιας και μέχρι τότε ελάχιστα ελληνικά συγγράμματα κυκλοφορούσαν από εκδοτικούς οίκους. Προς τούτο στρατολόγησε πλήθος μελετητών της ελληνικής στη Βενετία. Εμπορευόταν στα ελληνικά, έδινε οδηγίες στους τυπογράφους και τους βιβλιοδέτες στα ελληνικά. Μέχρι και η καθημερινότητα του σπιτιού του ενδυόταν την ελληνική γλώσσα.

Έδωσε λοιπόν στην ανθρωπότητα την δυνατότητα να αντλήσει και να μελετήσει Έλληνες κλασικούς συγγραφείς. Τι εξέδωσε; Σε πρώτη φάση έργα των Αριστοτέλη, Αριστοφάνη, Θουκυδίδη, Σοφοκλή, Ηροδότου, Ξενοφώντα και Δημοσθένη. Ακολούθησαν οι Πλούταρχος, Πλάτωνας, Πίνδαρος, Αισχύλος και Αθηναίος. Οι συνεχιστές τύπωσαν βιβλία των Παυσανία, Στράβωνα, Γαληνού και Διονυσίου Αλικαρνασσέως. Με άλλο λόγια, συγγράφεις και στοχαστές που άφησαν ένα αποτύπωμα  του τι είναι ο άνθρωπος και ποιες οι αξίες του.

Στον Μανουτιο επίσης οφείλουμε και το βιβλίου όπως το γνωρίζουμε σήμερα, δηλ το σχήμα, το μέγεθος και το δέσιμο. Ακόμη επινόησε τις πλάγιες γραμματοσειρές, την καθιέρωση της άνω τελείας στιγμής (semicolon), καθώς και τη μαζική παραγωγή δερματόδετων βιβλίων τσέπης σε προσιτές τιμές.

Το έργο και την επιχείρησή του συνέχισαν ο υιός του Παύλος (1512-1574) και ο εγγονός του Άλδος ο νεότερος (1547-1597)

Tο εταιρικό του λογότυπο

Εύγε φίλε Βοργία! Εξαιρετική αναφορά στον Μέγιστο Τυπογράφο!   
Αξιζει μόνο για την ιστορία να συμπληρώσουμε, και την συνεργασία του με τον μεγάλο Κρητικό φιλόλογο, Μάρκο Μουσούρο
ο οποίος υπήρξε επιστημονικός συνεργάτης του, καθώς και την πολύτιμη τυπογραφική συνεισφορά και τεχνογνωσία
του Νικόλαου Βλαστού και του Ζαχαρία Καλλέργη στις εκδόσεις του Άλδου.

Όποιος είχε την τύχη να πιάσει και να ξεφυλλίσει αυθεντικό βιβλίο του Μανούτιου, τότε καταλαβαίνει τον τυπογραφικό του
άθλο...

 

[Obi-Wan]

Αμφιλεγομενη αλλα σιγουρα ενδιαφερουσα προσωπικοτητα !! 

Δραματικό παράδειγμα ηρωϊκής υποτροπής έντονου προβλήματος ατομικού ναρκισσισμού ήταν η προσωπικότης εκείνη.
Και με γκέι υπόστρωμα μάλιστα. Κλασικά...

 

[pussy wagon]

Στις 16 Φλεβάρη του 1942 ιδρύεται ο ΕΛΑΣ

Σαν σήμερα στις 16 Φλεβάρη του 1942, κυκλοφόρησε σε όλη την Ελλάδα η ιδρυτική προκήρυξη του ΕΛΑΣ, στην οποία διατυπώνονταν με σαφήνεια οι σκοποί του:

1. Ενοπλος αγώνας για την απελευθέρωση της πατρίδας από το ζυγό της τριπλής κατοχής (γερμανική, ιταλική, βουλγαρική).

2. Περιφρούρηση των καταχτήσεων και των ελευθεριών του λαού από κάθε επιβουλή.

3. Εξασφάλιση της τάξης ως τη διεξαγωγή των εκλογών, ώστε να μπορεί ο λαός να εκφράσει πραγματικά ελεύθερα τη θέλησή του.

Ο ΕΛΑΣ, το ένοπλο τμήμα του ΕΑΜ έγραψε απαράμιλλες σελίδες ηρωισμού στον αγώνα κατά της τριπλής φασιστικής κατοχή της χώρας μας.
Τα παλικάρια και οι κοπελιές του ΕΛΑΣ, αγωνίστηκαν με αυτοθυσία για τα ιδανικά της ελευθερίας και της εθνικής ανεξαρτησίας.

Η ίδρυση του ΕΛ.Α.Σ ήταν υλοποίηση απόφασης της 8ης Ολομέλειας της ΚΕ του ΚΚΕ, που έγινε τον Γενάρη του ’42 και ανάμεσα στα άλλα σημείωνε: «Ο εθνικοαπελευθερωτικός μας ανταρτοπόλεμος έχει πρωτεύουσα σημασία για την απελευθέρωση της χώρας από τον ξενικό ζυγό. Οι κομμουνιστές πρέπει να οργανώσουν, να μαζικοποιήσουν και να επεκτείνουν το ανταρτικό κίνημα στην ύπαιθρο, να περιφρουρήσουν τον εθνικοαπελευθερωτικό του χαρακτήρα και να καταπολεμήσουν αποφασιστικά κάθε τάση που θα οδηγούσε σε αντιλαϊκούς σκοπούς, σε ληστείες και πλιατσικολογήματα».

 

[pussy wagon]

 

[Διαγραμμένο μέλος 136408]

Στις 16 Φλεβάρη του 1942 ιδρύεται ο ΕΛΑΣ

Σαν σήμερα στις 16 Φλεβάρη του 1942, κυκλοφόρησε σε όλη την Ελλάδα η ιδρυτική προκήρυξη του ΕΛΑΣ, στην οποία διατυπώνονταν με σαφήνεια οι σκοποί του:

1. Ενοπλος αγώνας για την απελευθέρωση της πατρίδας από το ζυγό της τριπλής κατοχής (γερμανική, ιταλική, βουλγαρική).

2. Περιφρούρηση των καταχτήσεων και των ελευθεριών του λαού από κάθε επιβουλή.

3. Εξασφάλιση της τάξης ως τη διεξαγωγή των εκλογών, ώστε να μπορεί ο λαός να εκφράσει πραγματικά ελεύθερα τη θέλησή του.

Ο ΕΛΑΣ, το ένοπλο τμήμα του ΕΑΜ έγραψε απαράμιλλες σελίδες ηρωισμού στον αγώνα κατά της τριπλής φασιστικής κατοχή της χώρας μας.
Τα παλικάρια και οι κοπελιές του ΕΛΑΣ, αγωνίστηκαν με αυτοθυσία για τα ιδανικά της ελευθερίας και της εθνικής ανεξαρτησίας.

Η ίδρυση του ΕΛ.Α.Σ ήταν υλοποίηση απόφασης της 8ης Ολομέλειας της ΚΕ του ΚΚΕ, που έγινε τον Γενάρη του ’42 και ανάμεσα στα άλλα σημείωνε: «Ο εθνικοαπελευθερωτικός μας ανταρτοπόλεμος έχει πρωτεύουσα σημασία για την απελευθέρωση της χώρας από τον ξενικό ζυγό. Οι κομμουνιστές πρέπει να οργανώσουν, να μαζικοποιήσουν και να επεκτείνουν το ανταρτικό κίνημα στην ύπαιθρο, να περιφρουρήσουν τον εθνικοαπελευθερωτικό του χαρακτήρα και να καταπολεμήσουν αποφασιστικά κάθε τάση που θα οδηγούσε σε αντιλαϊκούς σκοπούς, σε ληστείες και πλιατσικολογήματα».

Καλά, ωραία και ρομαντικά όλα αυτά τα "επισήμως λεχθέντα", αλλά υπήρχε και μια "κρυφή ατζέντα" (όπως συνέβη και στις
υπόλοιπες χώρες, όπου τελικά τέθηκε σε εφαρμογή, με την επιβολή του "καθεστώτος" μετά το τέλος του ΒΠΠ.) οδηγώντας μοιραία το ζήτημα εκεί που το οδήγησε...

 

[Borgia21]

Βυζάντιο, 6 Μαρτίου 642 μ.Χ.
Ημέρα μνήμης των 42 μαρτύρων των εν Αμορίῳ

Το ιστορικό πλαίσιο αφορά την ιστορία των πολέμων ανάμεσα στους Βυζαντινούς και τους Άραβες. Την άνοιξη του 837 ο βασιλέας Θεόφιλος (829-842) έκανε νέα εκστρατεία κατά του Χαλιφάτου των Αββασιδών, εκπορθώντας πολλές περιοχές της Συρίας και κυριεύοντας πόλεις, ακόμη και την ίδια την Σωζόπετρα ή Ζάπετρα που ήταν η ιδιαίτερη πατρίδα του χαλίφη Μουτασίμ (al-Mutasim), παρά το γεγονός ότι ο τελευταίος είχε παρακαλέσει τον Θεόφιλο να σεβαστεί την γενέτειρά του. Το γεγονός αυτό, κατά τις πηγές, άγγιξε τόσο πολύ τον Μουτασίμ ώστε η ζωή γι’αυτόν να μην έχει πιά νόημα παρα μόνο αν εκδικούνταν τον Θεόφιλο για την πράξη του. Έμαθε λοιπόν πως η γενέτειρα του Θεοφίλου είναι το Αμόριο και αποφάσισε να εκστρατεύσει εναντίον του.

Η πόλη Αμόριο βρισκόταν στη Φρυγία και υπήρξε ήδη από την αρχαιότητα στρατιωτικό και συγκοινωνιακό κέντρο της Μικράς Ασίας. Στη βυζαντινή περίοδο υπήρξε πρωτεύουσα και φρούριο του Θέματος των Ανατολικών, δηλαδή αποτελούσε σημαντικό στρατιωτικό κέντρο. Από την πόλη αυτή καταγόταν και ο βασιλέας Μιχαήλ Β΄ ο Τραυλός (820 - 829), πατήρ του Θεοφίλου. Κατά τους αραβικούς πολέμους, το Αμόριο κυριεύτηκε πολλές φορές από εχθρικά στρατεύματα και απελευθερώθηκε αντιστοίχως από τους Βυζαντινούς. Ο χαλίφης Μουτασιμ συγκέντρωσε ασυνήθιστα πολυάριθμο στρατό (80 χιλ άτομα), τον οποίο και διαίρεσε σε δύο τμήματα, που εισέβαλαν στο βυζαντινό έδαφος από τα ΒΑνατολικά και τα νότια. Το βόρειο τμήμα υποχρέωσε σε ήττα τις βυζαντινες δυνάμεις υπό τον Θεόφιλο, επιτρέποντας στα στρατεύματα των Αββασιδών να προωθηθούν βαθιά μέσα στη Μ. Ασία. Ο Θεόφιλος υποχώρησε αφού έπρεπε να αντιμετωπίσει συνομωσία στην ΚΠολη και ανταρσία μισθοφόρων. Τελικά ο χαλίφης πολιόρκησε με πολυάριθμο στρατό το Αμόριο κατά την 1η Αυγούστου 838 και στις 15 του ίδιου μήνα το κατέλαβε με προδοσία και το κατέστρεψε ολοσχερώς, με αποτέλεσμα να μην αποκτήσει ποτέ ξανά την παλαιά του αίγλη. Πολλοί από τους κατοίκους του σφαγιάστηκαν, ενώ οι υπόλοιποι πωλήθηκαν ως σκλάβοι. Οι περισσότεροι από τους επιζώντες απελευθερώθηκαν κατόπιν εκεχειρίας το ετος 841. Στις μέρες μας το Αμόριο εντοπίζεται στο χωριό Hisar, λίγα χιλιόμετρα έξω από την μικρή τουρκική πόλη Emirdağ στην επαρχία Αφιόν Καραχισάρ.

Μεταξύ των αιχμαλώτων ήταν και 42 διαπρεπείς πολιτικοί και στρατιωτικοί, μέλη ευγενών οικογενειών της Κωνσταντινούπολης. Αυτούς τους μετέφεραν αλυσοδεμένους στην πολη Σαμάρρα (κοντά στη Βαγδάτη) και τους φυλάκισαν επί 4 έτη περίπου. Μεταξύ αυτών ήταν οι στρατηγοί Θεόδωρος Κρατερός και Αέτιος, ο πατρίκιος Θεόφιλος, ο δρομεύς Βασσόης, ο πρωτοσπαθάριος Θεόδωρος και ο δρουγγάριος Κωνσταντίνος. Κάποια μέρα του έτους 842 οι Άραβες παρουσίασαν τους αιχμαλώτους στον χαλίφη Μουτασίμ, ο οποίος τους ζήτησε να αλλαξοπιστήσουν ώστε να τους δώσει αξιώματα. Φυσικά, οι 42 γενναίοι χριστιανοί αρνήθηκαν να αρνηθούν την πίστη τους και γι’ αυτό βασανίστηκαν απάνθρωπα και στο τέλος αποκεφαλίστηκαν. Τα σώματά τους ερίφθησαν στον ποταμο Ευφράτη, τα περισυνέλεξαν οι χριστιανοι και τα έθαψαν με τιμές. Έμειναν γνωστοί ως οι 42 μάρτυρες του Αμορίου. Τιμώνται από την Ορθόδοξη Εκκλησία την 6η Μαρτίου.

Η Άλωση του Αμορίου δεν υπήρξε μόνο μια μεγάλη στρατιωτική καταστροφή, αλλά και βαρύ προσωπικό πλήγμα για τον Θεόφιλο. Η συμφορά αυτή για την γενέτειρά του επηρέασε τόσο πολύ τη διάθεσή του, ώστε τίποτα δεν τον παρηγορούσε. Σταμάτησε να τρώει και δεν έπινε τίποτα παρά μόνο «ὕδωρ ψυχρότατον καὶ οἷον τὸ ἐκ χιονός», δηλαδή κρυσταλλιασμένο νερό, όπως αυτό που προέρχεται από το χιόνι. Επειδή έπινε συνεχώς το νερο αυτό, αρρώστησε με δυσεντερία και πέθανε το ίδιο έτος με τους μάρτυρες.

Χάρτης τις Μικράς Ασίας με τις κινήσεις τωνεμπολέμων. Στο κέντρο του διακρίνεται το Αμόριο

Μικρογραφία από το εικονογραφημένο χειρογραφο του Σκυλίτζη που απεικονίζει την πολιορκία του Αμορίου

Σόλιδος (βυζαντινο νόμισμα) του βασιλέως Θεοφίλου

 

[talladmirer]

Συρία, 15 Μαρτίου 2011

Σαν σήμερα, πριν 6 χρόνια, ξεκίνησε ο εμφύλιος πόλεμος στη Συρία, μια από τις μεγαλύτερες τραγωδίες της εποχής μας.

Στις 15 Μαρτίου του 2011 σημειώθηκαν οι πρώτες αντικυβερνητικές διαδηλώσεις στη Δαμασκό, οι οποίες βάφτηκαν στο αίμα. Αμέσως η αστάθεια γενικέυθηκε σε ολόκληρη τη χώρα με βίαια και πολύνεκρα επεισόδια, που διαρκούσαν για μήνες. Έγινε αντιληπτό ότι η σύγκρουση είχε εξελιχθεί σε εμφύλιο πόλεμο τον Ιούνιο του ίδιου έτους, όταν πολλοί στρατιωτικοί άρχισαν να παίρνουν το μέρος των διαδηλωτών. Αιτία στάθηκε η εκτέλεση στρατιωτών που είχαν αρνηθεί να ανοίξουν πυρ εναντίων των διαδηλωτών.

Μέχρι σήμερα ο πόλεμος έχει στοιχίσει τη ζωή σε περίπου 450.000 ανθρώπους, σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση του ΟΗΕ. Οι εκτοπισμένοι ανέρχονται σε 7,6 εκατομμύρια και οι πρόσφυγες σε πάνω από 4 εκατομμύρια. Οι δύο τελευταίοι αριθμοί προέρχονται από εκτιμήσεις του ΟΗΕ κατά τον Ιούλιο του 2015, συνεπώς ενδέχεται να είναι μικρότεροι από τους πραγματικούς.

15/03/…1884 Άγγελος Σικελιανός,1962 Arthur Holly Compton nobel1927 giok69,1932 Alan Lavern Bean,1947 Larisa Grigoriyevna Pozharskaya,1927 Vladimir Mikhailovich Komarov,1968 Norma Sabrina Salerno,1970 Chi Cheng from Chi Ling Dai Cheng,1961 Robert Terrell Terry Cummings-2.06m,1964 Alison Palmer Johnson-1.83m,1971 Patrick Reidy-1.98m,1971 Reyna Royo from Reyna del Carmen Royo Rivera,1975 Αριστοτέλης Ωνάσης giok69,2006 σε ηλικία 88 ετών Γεώργιος Ράλλης giok…

 

[talladmirer]

Ημέρα του αγίου Πατρικίου χθες 17 Μαρτίου, εθνική αργία των Ιρλανδών, αλλά και μια εμπορευματοποιημένη εορτή που αρχίζει να επηρεάζει ολόκληρο τον κόσμο.

Ο Άγιος Πατρίκιος, οπως κι ο αγιος Βαλεντινος (269 μΧ) είναι άγιος και για τους Ορθόδοξους, έδρασε και τελειώθηκε προ του Σχίσματος του 1054 μΧ. Η τιμή του στην καθ' ημάς Ανατολή δεν είναι βέβαια διαδεδομένη και δύσκολα θα βρείτε πληροφορίες σε κάποιον Συναξαριστή, πλην όμως μνημονεύεται από την Εκκλησία. Όπως και στον Άγιο Βαλεντίνο, ο βίος του Αγίου Πατρικίου δεν σχετίζεται με την εκκοσμικευμένη φερώνυμη εορτή.

Ο Άγιος Πατρίκιος γεννήθηκε, κατά την παράδοση, το 385 μΧ στη Σκωτία. Απήχθη στην Ιρλανδία από πειρατές, όπου έζησε σαν δούλος, μέχρις ότου απέδρασε στη Γαλλία. Το 432 επέστρεψε στην Ιρλανδία, αυτή τη φορά ως επίσκοπος, και εργάστηκε ακούραστα κηρύσσοντας τον Χριστιανισμό στο νησί μέχρι τον θάνατό του. Συχνά κατέφευγε στο σχήμα του τριφυλλιού, που ευδοκιμεί στην Ιρλανδία, σαν παράδειγμα για να εξηγήσει με απλά λόγια το μυστήριο της Αγίας Τριάδας στα κελτικά φύλα στα οποία κήρυσσε. Κοιμήθηκε οσιακά στις 17 Μαρτίου 461. Η ημέρα κοιμήσεως ενός αγίου εορτάζεται στον Χριστιανισμό γιατί συνιστά τη ημέρα γέννησής του (dies natalis) στον ουρανό.

Η γιορτή του Αγ. Πατρικίου απέκτησε σταδιακά χαρακτήρα λαϊκής πανηγύρεως. Βρίσκεται κατά κανόνα μέσα στην Σαρακοστή, όπου η Δυτική Εκκλησία επιτάσσει αποχή από το αλκοόλ, αλλά η συγκεκριμένη ημέρα εξαιρείται από τη νηστεία, όπως ακριβώς εδώ επιτρέπεται η κατάλυση ιχθύος την ημέρα του Ευαγγελισμού. Συνακόλουθα, οι Ιρλανδοί άρχισαν να τον τιμούν με αυξημένη κατανάλωση ζύθου. Στον διάκοσμο της ημέρας κυριαρχεί το τριφύλλι και το πράσινο χρώμα, ενώ λαμβάνουν χώρα και παρελάσεις.

Η γιορτή του αγίου κατέστη συστατικό της ιρλανδικής εθνικής ταυτότητας σε εποχές όπου οι Ιρλανδοί αποικίζουν χώρες όπου η άρχουσα τάξη είναι προτεσταντική, ενώ ταυτόχρονα δεν έχουν ανεξαρτησία στη μητρόπολη. Γι' αυτό άλλωστε ισχυροποιείται ο δεσμός τους με την Καθολική Εκκλησία. Η ασυνήθιστα μεγάλη ιρλανδική διασπορά (ενώ στην Ιρλανδία ζουν 5 εκατομμύρια άνθρωποι, στον υπόλοιπο κόσμο περίπου 80 εκατομμύρια δηλώνουν Ιρλανδοί) αποτέλεσε και το μέσο διάδοσης αλλά και την αιτία ενίσχυσης του εμπορικού χαρακτήρα της εορτής, που πλέον δεν γνωρίζει θρησκευτικά σύνορα. Επειδή η ιρλανδική κουλτούρα είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη στις αγγλοσαξωνικές χώρες, οι οποίες με τη σειρά τους επηρεάζουν ολόκληρο τον κόσμο, τα κοσμικά έθιμα του Saint Patrick's Day, με επισκέψεις σε μπυραρίες στολισμένες με πράσινο χρώμα, έχουν κάνει την εμφάνισή τους και στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια.

17/03/…1834 ο πατέρας στην ουσία της αυτοκίνησης Gottlieb Wilhelm Daimler ο οποίος αφού πρώτα έφτιαξε το πρώτο καρμπυρατέρ μετά έφτιαξε και την πρώτη μοτοσυκλέτα με κινητήρα έστω και με ένα φαιδρό πλαίσιο και μετά σε συνεργασία με τον Μπενζ το πρώτο σοβαρό αυτοκίνητο με ΜΕΚ κινητήρα  με ονομασία την ανηψία του Μπενζ Μερσέντες κι από κεί και η προέλευση της φίρμας ,1853 Christian Andreas Doppler giok49,1930 James Benson Irwin,1936 Thomas Kenneth Mattingly II,1938 Rudolf Khametovich Nureyev,1944 Pattie Boyd from Patricia Anne Pattie Weston,1956 Irene Joliot Curie giok57,1959 Daniel Ray Danny Ainge-1,96μ,1967 Melissa Allen,1971 Katrina Colleton-1.78m,1968 Tyrone Hill-2.06m and Judy Rae Mosley-McAfee-1.85m,1976 Luchino Visconti giok69,1977 Hadeel Abol-Naga and Iveta Jankularova,θάνατος=αυτοκτονία το 1988 του  Νικόλαου Ασημόπουλου=> Νικόλας Ασιμος σε ηλικία 39 χρόνων …

 

[Διαγραμμένο μέλος 136408]

Συγχαρητήρια φίλε Βοργία! Μοναδικής ποιότητας τα ποσταρίσματά σου!  

 

[Διαγραμμένο μέλος 136408]

Σαν σήμερα, στις 31 Μαρτίου 1872, γεννήθηκε ο διάσημος Ρώσος ιμπρεσάριος Сергей Павлович Дягилев (1872-1929)
δημιουργός των περίφημων "Ρωσικών Μπαλλέτων του Ντιάγκιλεφ" (1911) που υπήρξε ένα από τα πιο επιτυχημένα όλων των
εποχών, δίνοντας παραστάσεις σε όλο τον κόσμο, θριαμβεύοντας επί 20 σεζόν στα μεγαλύτερα θέατρα. Στο μπαλλέτο αυτό, συμμετείχε -μεταξύ άλλων- και ο μυθικός χορευτής-χορογράφος Νιζίνσκυ (Вацлав Нижински, 1889-1950). Για τις παραστάσεις
του ο Ντιάγκιλεφ, ανέθετε τις μουσικές συνθέσεις σε κορυφαίους συνθέτες, όπως λ.χ. Igor Stravinsky, Claude Debussy, Maurice Ravel  Erik Satie  Manuel de Falla, Richard Strauss, Sergei Prokofiev, Francis Poulenc, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι για το μπαλλέτο Pulcinella (1920) σε μουσική Στραβίνσκυ, τα σκηνικά και τα κοστούμια είχε σχεδιάσει ο Πάμπλο Πικάσσο.

https://en.wikipedia.org/wiki/Sergei_Diaghilev

https://en.wikipedia.org/wiki/Ballets_Russes

 

[Διαγραμμένο μέλος 136408]

Εξαιρετική παρουσιαση όπως πάντα! Εύγε φίλε!   

 

[kostasasximos86]

"Κάποτε θα είναι δυνατό, για παράδειγμα, ένας επιχειρηματίας στη Νέα Υόρκη να υπαγορεύει εντολές και να εμφανίζονται γραμμένες στο Λονδίνο ή αλλού. Θα μπορεί να καλέσει από το γραφείο του οποιονδήποτε συνδρομητή τηλεφωνίας στον κόσμο. Το μόνο που θα χρειάζεται να κουβαλάει θα είναι ένα φτηνό εργαλείο, όχι μεγαλύτερο από ένα ρολόι, που θα επιτρέπει στον χρήστη του να ακούει οπουδήποτε, στη θάλασσα, στη στεριά ή σε αποστάσεις χιλιάδων μιλίων. Κάποιος θα μπορεί να ακούσει ή να μεταδώσει ομιλία ή ένα τραγούδι στα πιο απομακρυσμένα μέρη του κόσμου"*.

Αυτά προέβλεπε και οραματίζονταν ο σπουδαίος Νίκολα Τέσλα σε συνέντευξή του στους New York Times το 1909. Ο Τέσλα είχε κατασκευάσει τότε έναν τεράστιο πύργο στο Wardenclyffe και υπολόγιζε ότι θα μπορούσε να διοχετεύει ενέργεια και πληροφορίες μέσω ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων σε κάθε γωνιά της γης, μέσω του "Παγκόσμιου Ασύρματου Συστήματος" (World Wireless System) που ήθελε να δημιουργήσει. Ωστόσο η διακοπή της χρηματοδότησης άφησε το σχέδιό του ανολοκλήρωτο.

Αν και ο Τέσλα ήταν υπέρμετρα αισιόδοξος και μολονότι στην εποχή του αντιμετωπίζονταν σαν ημίτρελος (ο χαρακτήρας του τρελού επιστήμονα που εμφανίστηκε στα πρώτα κόμικ λίγα χρόνια μετά είναι φανερά εμπνευσμένος από τον Τέσλα με τα τεράστια πηνία και τους σπινθήρες), οι βάσεις για να γίνει το όραμά του πραγματικότητα τέθηκαν σαν σήμερα, μερικές δεκαετίες αργότερα.

Σαν σήμερα, το 1973, ο τεχνικός της Motorola, Martin Cooper, πραγματοποιεί την πρώτη κλήση κινητής τηλεφωνίας στην ιστορία, καλώντας τον ανταγωνιστή του, τον Δρ. Joel Engel της Bell Labs. Το κινητό τηλέφωνο που σχεδίασε ο Cooper ήταν αναλογικό, ζύγιζε 1 κιλό και απαιτούσε 10 ώρες φόρτιση για συνδιάλεξη μισής ώρας.

Σαν σήμερα επίσης, το 1981, παρουσιάζεται ο πρώτος φορητός υπολογιστής, ο Osborne 1. Σε μια εποχή όπου ο προσωπικός υπολογιστής αποτελούσε ήδη επανάσταση, ο Osborne 1 έφερνε πλήρη φορητότητα σε ένα βαλιτσάκι βάρους 10 κιλών που περιλάμβανε κεντρική μονάδα, οθόνη και πληκτρολόγιο.

Το πάντρεμα της κινητής τηλεφωνίας και της ψηφιακής τεχνολογίας ήρθε τελικά *σχεδόν* σαν σήμερα, 10 χρόνια μετά. Στα τέλη Μαρτίου 1991 πραγματοποιείται στη Φινλανδία η πρώτη κλήση ψηφιακής κινητής τηλεφωνίας στον κόσμο με το σύστημα GSM. Έτσι ανοίγει ο δρόμος για τα πρώτα έξυπνα τηλέφωνα, που εμφανίζονται από το 1994 και εξαπλώνονται στη δεκαετία του 2000. Όλοι πλέον έχουν στην τσέπη τους μία συσκευή που επιτρέπει τη μετάδοση οποιασδήποτε πληροφορίας, ακουστικής ή οπτικής, σε κάθε γωνιά της γης. Το όραμα του Νίκολα Τέσλα έχει γίνει πραγματικότητα.

*Τα λόγια του Tesla από:

https://books.google.gr/books?id=nN8DAAAAMBAJ&lpg=PA476&vq=tesla&hl=el&pg=PA476#v=onepage&q&f=false

Μαζι με τον Τεσλα ,
παρουσιασε και η Tesla Motors του Elon Musk το model 3 και η μετοχη της παει γαμιωντας χτυπησε καινουρια υψηλα σημερα

https://finance.yahoo.com/quote/tsla?ltr=1

 

[kontolagnos]

Ωραιος ο borgia

 

[tramountana]

 

[kontolagnos]

Το πισω φουγαρο του τιτανικου ηταν διακοσμητικο

 

[Mindreader]

Περί της ημερομηνίας της εορτής του Πάσχα

Χριστός ανέστη και χρόνια πολλά.
Λογω της ημερας, ας δούμε πως υπολογίζεται η ημερομηνία του Πάσχα.

Γίνεται βάσει των αποφάσεων της Α' Οικουμενικής Συνόδου (325 μΧ., Νίκαια Βιθυνίας), το σκεπτικό είναι ότι παίρνουμε την ημερομηνία του εβραϊκού Πάσχα, που είναι στις 14 του σεληνιακού μήνα Νισάν, και το γιορτάζουμε την επόμενη Κυριακή από αυτήν την ημερομηνία. Ο λόγος είναι ότι το Πάθος και η Σταύρωση συνέπεσαν με το εβραϊκό Πάσχα. Η 14η Νισάν αντιστοιχεί στην πρώτη πανσέληνο μετά την εαρινή ισημερία, επομένως το Πάσχα εορτάζεται επισήμως την πρώτη Κυριακή μετά την Πρώτη Πανσέληνο μετά την Εαρινή Ισημερία. Αν τύχει να είναι Κυριακή όταν έχουμε και πανσέληνο ή εαρινή ισημερία, το Πάσχα πηγαίνει στην επόμενη Κυριακή.

Η απόκλιση στον χρόνο εορτασμού μεταξύ Ορθοδόξων και Καθολικών οφείλεται στη διαφορά υπολογισμού της εαρινής ισημερίας βάσει της διαφοράς Ιουλιανού-Γρηγοριανού ημερολογίου, καθώς και στον διαφορετικό Μετωνικό (σεληνιακό) κύκλο που χρησιμοποιείται σε Ανατολή και Δύση για τον εντοπισμό της πανσελήνου. Και στον υπολογισμό του εβραϊκού Πάσχα υπάρχουν οι σχετικές διαφοροποιήσεις, γεγονός που πρακτικά αποσυνδέει τη χρονολόγηση μεταξύ των δύο θρησκειών.

Πότε όμως θα εορτάζονταν το Πάσχα, αν ήταν μια ακίνητη εορτή, υπολογισμένη με βάση ηλιακές και όχι σεληνιακές ημερομηνίες; Είναι εξαιρετικά δύσκολο να υπολογιστεί, καθώς τα μόνα δεδομένα που έχουμε είναι τα εξής: η Σταύρωση ήταν ημέρα Παρασκευή, γύρω στις 14 Νισάν και επί Ποντίου Πιλάτου. Πολλές ανεξάρτητες προσπάθειες αστρονόμων έχουν καταλήξει σε δύο πιθανότερες ημερομηνίες για την Σταύρωση: Παρασκευή 7 Απριλίου του 30 μΧ ή Παρασκευή 3 Απριλίου του 33 μΧ. Κάποιοι αστρονόμοι θεωρούν το σκοτάδι που επικράτησε μετά τη Σταύρωση ένα φυσικό φαινόμενο που μπορούν να ιχνηλατήσουν και έτσι καταλήγουν σε μια πιθανή έκλειψη σελήνης στις 3 Απριλίου 33 μΧ. Έχουν προταθεί και άλλες ημερομηνίες.

Αυτό σημαίνει ότι μπορεί ο Χριστός να σταυρώθηκε σαν σήμερα το 30 μΧ. και η Ανάσταση να τοποθετείται στις 9 Απριλίου. Αλλά όπως είπαμε, είναι πολύ αβέβαιο.

Δεν ξέρω πόση σημασία έχει το να μάθουμε πότε ακριβώς έγινε. Οι προσπάθειες αυτές συχνά κρύβουν έναν σχολαστικό ζήλο που μας απομακρύνει από την κατάνυξη των ημερών. Δεν εννοώ ότι θα πρέπει να κλείνουμε τα αφτιά μας στην επιστήμη, απλά ας έχουμε κατά νου και την "στρατευμένη επιστήμη", η οποία ευδοκιμεί σε εορταστικές ημέρες και μεταξύ πιστών και μεταξύ μη πιστών, θυμάμαι για παράδειγμα τις προσπάθειες να εξηγηθεί το άστρο της Βηθλεέμ σαν μια σύνοδος πλανητών κάθε Χριστούγεννα (την αρχή έκανε ο Κέπλερ).

Ας θυμηθούμε και αυτό που έγραφε ο Καζαντζάκης στο "Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται": «ήρθε ένας σπουδαγμένος θεολόγος να μας ερμηνεύσει το Πάσχα και εκείνη την χρονιά δεν νιώσαμε πραγματικά την Ανάσταση».

Εξαιρετικη αναλυση φιλε !!

 

[tramountana]

Ήταν ξημερώματα της 26ης Απριλίου 1986 όταν οι εργαζόμενοι στον πυρηνικό σταθμό «Βλαντιμίρ Ίλιτς Λένιν», στο Τσέρνομπιλ της Ουκρανίας, άρχισαν τις προγραμματισμένες εργασίες για ένα πείραμα, που σκοπό είχε να ελέγξει τα συστήματα ασφαλείας, αλλά οδήγησε στο μεγαλύτερο πυρηνικό ατύχημα.

Στο πλαίσιο του πειράματος αυτού, οι τεχνικοί έκλεισαν τα αυτόματα συστήματα ρύθμισης της ισχύος της τέταρτης μονάδας του σταθμού, καθώς και τα συστήματα ασφαλείας, αφήνοντας ωστόσο τον αντιδραστήρα να λειτουργεί με το 7% της ισχύος του. Στη 1:23 το πρωί, η αλυσιδωτή αντίδραση στον τέταρτο αντιδραστήρα προκάλεσε διαδοχικές εκρήξεις, οι οποίες τίναξαν στον αέρα το ατσάλινο κάλυμμα του αντιδραστήρα, βάρους χιλίων τόνων. Τεράστιες ποσότητες ραδιενεργού υλικού σκορπίστηκε στον αέρα, μέσω του οποίου μεταφέρθηκε στις γύρω περιοχές με ταχείς ρυθμούς.

Στις 28 Απριλίου, σουηδικοί σταθμοί παρατήρησης άρχισαν να καταγράφουν υψηλά επίπεδα ραδιενέργειας και απαίτησαν μια εξήγηση. Παρότι η σοβιετική κυβέρνηση αποπειράθηκε αρχικώς να συγκαλύψει το γεγονός, αναγκάστηκε να παραδεχθεί ότι υπήρξε ένα «μικρό ατύχημα».

Επί δέκα ημέρες, τα φλεγόμενα πυρηνικά καύσιμα απελευθέρωναν στην ατμόσφαιρα εκατομμύρια ραδιενεργά στοιχεία, σε ποσότητα που αντιστοιχεί σε 200 βόμβες σαν αυτή της Χιροσίμας. Ραδιενεργός σκόνη απλώθηκε πάνω από την Ευρώπη και μέχρι το Βόρειο Πόλο. Χρειάστηκαν 7.000 τόνοι μετάλλου και 400.000 κυβικά μέτρα σιδηροπαγούς σκυροδέματος, προκειμένου να θαφτούν οι εκατοντάδες τόνοι πυρηνικών καυσίμων και ραδιενεργών συντριμμιών μέσα σε μια σαρκοφάγο.

Επισήμως, 31 άνθρωποι πέθαναν λίγο μετά την έκρηξη. Όμως, από το 1986 έως σήμερα έχουν χάσει τη ζωή τους περισσότεροι από 25.000 στρατιώτες και πολίτες από την Ουκρανία, τη Ρωσία, τη Λευκορωσία και άλλες Δημοκρατίες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, οι οποίοι εστάλησαν στις εργασίες αποκατάστασης του σταθμού. Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, περίπου 8,4 εκατομμύρια άνθρωποι στις τρεις αυτές χώρες έχουν εκτεθεί στη ραδιενέργεια, από την οποία έχει μολυνθεί έκταση 150.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων, ίση με τη μισή έκταση της Ιταλίας. Τετρακόσιες χιλιάδες άνθρωποι εγκατέλειψαν τις εστίες τους, αλλά περίπου 6 εκατομμύρια εξακολουθούν να ζουν σε μολυσμένες ζώνες.

Οι ακριβείς λόγοι που οδήγησαν σ' αυτή την τραγωδία παραμένουν άγνωστοι. Διαφαίνεται, όμως, ότι σημαντικό ρόλο έπαιξε μία σειρά αλυσιδωτών παραγόντων, όπως τα ανεπαρκή συστήματα ασφαλείας και προστασίας του αντιδραστήρα, καθώς και οι λανθασμένοι χειρισμοί (ίσως και χωρίς σχετική εξουσιοδότηση) των ελλιπώς καταρτισμένων εργαζομένων.

Το μοιραίο εργοστάσιο του Τσερνομπίλ έκλεισε οριστικά το Δεκέμβριο του 2000, ύστερα από διεθνείς πιέσεις που δέχθηκε η κυβέρνηση της Ουκρανίας και υπό το φόβο νέων πιθανών εκρήξεων στους πεπαλαιωμένους αντιδραστήρες του.

https://www.sansimera.gr/articles/86

φυσικά το σοβιετικό καθεστώς δεν ενημέρωσε ΚΑΝΕΝΑΝ σχετικά με το ατύχημα (???) με αποτέλεσμα να περάσουν 4-5 μέρες πριν ληφθούν μέτρα ενάντια στην ραδιενέργεια στην Δύση...

 

[Borgia21]

24 Ἀπριλίου 1915. Ἡμερομηνία ἔναρξης τῆς γενοκτονίας τῶν Ἀρμενίων

Εἶχαν προηγηθεῖ κὶ ἄλλα φαινόμενα μαζικῆς ἐξόντωσης Ἀρμενίων στὴν Ὀθωμανική Αὐτοκρατορία, ὅπως οἱ σφαγές του 1894-1896 ἐπὶ σουλτάνου Ἀβδοῦλ Χαμίτ καὶ ἡ σφαγή στὰ Ἄδανα τὸ 1909. Ο στρατός ποὺ πῆγε στὰ Ἄδανα γιὰ νὰ καταστείλει τὴν ἐξέγερση κάποιων ἀξιωματικῶν καὶ σπουδαστῶν γιὰ ἐπαναφορά τοῦ σουλτάνου στράφηκε καὶ ἐναντίον τῶν Ἀρμενίων τῆς περιοχὴς δολοφονῶντας 30.000 ἀπό αὐτούς.

Οἱ πρωτεργάτες τῆς Γενοκτονίας 1.500.000 Ἀρμενίων καὶ 50.000 Ἑλλήνων (ἕως τὸ 1915) ἤ ἀλλιῶς «Διαβολική Τριάδα». Ἡ τριανδρία τῶν Νεοτούρκων, οἱ οποίοι ἀνέλαβαν τὰ ἡνία τῆς Ὀθωμανικῆς Αὐτοκρατορίας (παραμερίζοντας τὸν σουλτάνο) πρὶν τὴν εἴσοδο στὸν Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο: Mehmed Talaat Pasha (Ὑπουργός Ἐσωτερικῶν, Μέγας Βεζίρης ἐν 1917-18), Ismail Enver Pasha (Ὑπουργὸς Πολέμου) και Djemal Pasha (Ὑπουργὸς Ναυτικῶν). Ἀπὸ ἄποψη ἐθνοτική ὁ ἔνας ἦταν ντονμές[sup]1[/sup] καὶ οἱ δύο Τοῦρκοι.

Ὑπεύθυνοι γιὰ τὶς ὁργανωμένες, μέχρι τελευταίας λεπτομέρειας, σφαγές ἑκατομμυρίων ἀνθρώπων μὲ ὅποιο τρόπο μπορεῖ νὰ φανταστεῖ κανεῖς. Ὁ αἱμοσταγῆς Talaat, ἤδη ἀπό τὸ 1910 ἔλεγε ὅτι «δὲν θὰ ἀφήσει οὔτε ἕναν Ἀρμένιο ζωντανό». Ἀπὸ τὰ ἀπομνημονεύματα τόσο τοῦ Ἀμερικανοῦ πρέσβη στὴν Κων/πόλη Henry Morgenthau, ὅσο καὶ τοῦ Τούρκου πολιτικοῦ Halil Menteşe, μαθαίνουμε ὅτι ὁ Talaat, πρώην τελεγραφητής ὁ ἴδιος, εἶχε ἐγκαταστήσει τηλεγραφικὴ γραμμὴ στὸ σπίτι του καὶ ἐπικοινωνοῦσε ἀπὸ ἐκεῖ πολλές νύκτες σὲ ὄλα τὰ σημεῖα τῆς Αὐτοκρατορίας ὅπου γινόταν διώξεις Ἀρμένιων, ὥστε νὰ ἐνημερώνεται ἀπό πρῶτο χέρι καὶ νὰ συντονίζει κατά τὸ δοκοῦν τὶς σφαγές καὶ ἐκτοπίσεις. Δηλαδή ἀπὸ τὴ μία ἔστελνε τηλεγραφήματα στὶς ἐπαρχίες, ἁπλῶς γιὰ νὰ κάνει τοὺς ξένους πρέσβεις νὰ σωπάσουν (δηλ δὲν ἔσφαζαν κόσμο) καὶ κατόπιν ἔστελνε ἀμέσως ἕνα δεύτερο τηλεγράφημα ἀκυρώνοντας τὸ πρῶτο. Ὁ Γερμανὸς πρέσβης Wolff Metternich περιγράφει τὸν Talaat  ὡς ἀδίστακτο καὶ διπρόσωπο. Ὁ πρέσβης τῆς Αὐστρίας Pallavicini τὸν αποκαλεῖ «ἄνθρωπο ποὺ ἔπαιζε διπλὸ παιχνίδι». Ὁ Falih Rifki Atay, προσωπικὸς γραμματέας τοῦ Talaat, τὸν περιέγραψε ὡς ἄνθρωπο γιὰ τὸν ὁποῖο «τὸ ψέμα καὶ ἡ άδικία δὲν μετροῦσαν ὡς ἀνηθικότητα».

Οἱ τρεῖς ἐπιφανεῖς Πασάδες, μετὰ τὸ τέλος τοῦ Πολέμου, γλίτωσαν τὸ δικαστήριο ἀφοῦ διέφυγαν στὴ Γερμανία, ἀλλὰ ὄχι τὴν τιμωρία. Ὁ Talaat δολοφονήθηκε μὲ μία σφαῖρα στὸ κεφάλι από τὸν Ἀρμένιο πατριώτη Σοχομόν Τελχνιριάν στὶς 15 Μαρτίου 1921 σὲ προάστιο τοῦ Βερολίνου. Ο Djemal δολοφονήθηκε μέ τρεῖς μαχαιριες ἀπό δύο Ἀρμενίους νεαροὺς στὴν Τυφλῖδα τῆς Γεωργίας στὶς 21 Ἰουλίου 1922. Ὁ Enver, ὄντας ἐπικεφαλῆς ἐπαναστατημένων μουσουλμάνων ἐμιράτου, σκοτώθηκε σὲ σύγκρουση με διμοιρία Αρμενίων Μπολσεβίκων τοῦ Κόκκινου Στρατοῦ κοντὰ στὴ Σαμαρκάνδη, στὰ σύνορα τοῦ Ἀφγανιστάν. Ὅλες οἱ δολοφονίες σχεδιάστηκαν, ὁργανώθηκαν καὶ ἐκτελέστηκαν ἀπό Αρμενίους νέους ἄνδρες, μέλη τῆς Ἀρμενικης πατριωτικῆς ὁμάδος "Νεμεσις", ἡ ὁποία εἶχε συσταθεῖ εἰδικὰ γιὰ αὐτόν τόν σκοπό. Ἀποδόθηκε κατά κάποιο τρόπο δικαιοσύνη, ἀλλά σίγουρα δέν ἀποτέλεσε παράδειγμα γιὰ τοὺς Ἕλληνες τῆς Μικρᾶς Ἀσίας καὶ τοῦ Πόντου, οὔτε γιά τό Ἑλλαδικό κράτος ποὺ προσπαθεί ἐν πολλοῖς νὰ περάσει ἀπαρατήρητη ἐδώ καὶ δεκαετίες τὴν τεράστια αὐτή γενοκτονία.

[sub]1[/sub] Ντονμές (Dönme) ἤ Σαββατιανός: Ὁ κρυφά Ἑβραῖος κὶ ἐπιφανειακῶς εκτουρκισμένος. Τοὺς ἔθαβαν σὲ ξεχωριστὸ νεκροταφεῖο, ἔκαναν δύο διαφορετικούς γάμους. Δηλαδή ἦταν διπλοπρόσωποι, ὄπως στὴν Ἰσπανία. Ἐδώ εἶναι ὁ Enver Pasha.

---
ΥΓ φῶτο 1: Ἀρμένιοι ἄμαχοι, ὁδηγούμενοι ἀπό ἐνόπλους Τούρκους στρατιῶτες, περνῶντας μέσα ἀπό τὸ Χαρποῦτ (Kharpert), σὲ μιὰ φυλακή στὴν κοντινή Μεζιρέχ (Mezireh), σημερινή Ἐλαζίκ (Elazig), Ἀπρίλιος 1915.
φῶτο 2: Skulls of Armenians massacred in Urfa's Monastery of St. Sarkis in June 1919.

 

[Διαγραμμένο μέλος 136408]

Άψογος φίλε! Τα σέβη μου και πάλι! 

 

[Κώστας Λαδάκης]

Αγαπητέ Βοργία 21, είσαι άψογος όπως πάντα ! 

Το περιοδικό TIME πριν αρκετά χρόνια, που ήμουν συνδρομητής του
είχε δώσει ένα dvd για τη γενοκτονία των Αρμενίων.