pz89
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 24 Δεκ 2010
- Μηνύματα
- 33.207
- Κριτικές
- 14
- Like
- 22
- Πόντοι
- 376
Η έξυπνη κίνηση του Αντώνη Σαμαρά. Του Στέλιου Κούλογλου
Ήταν πολύ έξυπνη η απόφαση του πρωθυπουργού να εμφανιστεί μόνο για 2 ώρες στην Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης το Σαββατοκύριακο. Χωρίς ομιλίες προς τους «φορείς» και κυρίως επικίνδυνες συνεντεύξεις Τύπου, σαν την αλησμόνητη του Καραμανλή το 2008, όταν δεν ήξερε τι να απαντήσει για το σκάνδαλο στο Βατοπέδι. Γιατί όσο και αν τα ΜΜΕ μας θυμίζουν όλο και περισσότερο το 1984 του Όργουελ, θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο να δικαιολογήσει την πιο γρήγορη αθέτηση βασικών προεκλογικών υποσχέσεων στην πρόσφατη ελληνική και ίσως παγκόσμια πολιτική ιστορία.
Δεν είναι μόνο η αναδιαπραγμάτευση, που άλλωστε αθετήθηκε από το βράδυ των εκλογών της 17ης Ιουνίου. Ούτε τα νέα δρακόντεια μέτρα περικοπών μισθών και συντάξεων που υποτίθεται ότι η ΝΔ δεν θα άγγιζε, εξασφαλίζοντας τα επιπλέον δισ. που ζητούν οι δανειστές από την καταπολέμηση της «σπατάλης». Ακόμα και αυτή η επιμήκυνση -το τελευταίο πολιτικό χαρτί και του Ευάγγελου Βενιζέλου, πριν προχωρήσει στη μεγάλη ρήξη, να μειώσει σε 7 τις 9 αχτίδες στο logo του ΠΑΣΟΚ- παραπέμφθηκε στις γερμανικές καλένδες. Ο κ. Σαμαράς στάθηκε τυχερός που οι συναντήσεις του με τους Μέρκελ-Ολάντ συνέπεσαν με τα μπάνια του λαού, καλύτερα του κομματιού εκείνου των ιθαγενών που είχε χρήματα για να πάει το φετινό καλοκαίρι διακοπές. Κέρδισε λίγες εβδομάδες, μέχρι οι ψηφοφόροι να καταλάβουν τι σημαίνουν τα νέα δρακόντεια μέτρα.
Η νέα ελληνική τακτική, όπως διαμορφώθηκε το καλοκαίρι, συνοψίζεται σε 2 λέξεις: [size=20pt]λυπηθείτε μας[/size] (είναι προς το συμφερόν σας). Στις συνεντεύξεις του στα ξένα ΜΜΕ, ο Έλληνας πρωθυπουργός περιέγραψε με τα μελανότερα χρώματα την περίπτωση εξόδου από το ευρώ: «Ένας εφιάλτης για τη χώρα: οικονομική κατάρρευση, κοινωνική αναταραχή και μια πρωτοφανής κρίση της δημοκρατίας. Το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων έχει βυθιστεί τα τελευταία χρόνια κατά 35%. Μια επιστροφή στη δραχμή θα επέφερε μια περαιτέρω μείωση κατά 70%. Ποια οικονομία, ποια δημοκρατία μπορεί να ζήσει έτσι; Στο τέλος θα ήταν σαν τη δημοκρατία της Βαϊμάρης».
Στις κατ’ ίδίαν συζητήσεις με τους ξένους ηγέτες, τους προειδοποίησε για ένα «τσουνάμι Ελλήνων προσφύγων» που θα πνίξει την Ευρώπη. Οι όποιες ομοιότητες με ηγέτες αφρικανικής χώρας που εκλιπαρούν για βοήθεια οφείλονται σε καθαρή ιστορική σύμπτωση.
Φυσικά, η Μέρκελ ελάχιστα ανησυχεί για το κάποιο κύμα πεινασμένων, overqualified με ευρωπαϊκά μάστερ και διδακτορικά γκασταρμπάιτερ, τους οποίους πιθανότατα θα χρησιμοποιήσει για φθηνό εργατικό δυναμικό, ενισχύοντας τις γερμανικές εξαγωγές. Το πραγματικό της πρόβλημα είναι ο Ομπάμα (που έχει απαγορεύσει διά ροπάλου οποιαδήποτε κίνηση που θα είχε ανεξέλεγκτες επιπτώσεις στη διεθνή και αμερικανική οικονομία πριν από τις εκλογές του Νοεμβρίου) και η αδυναμία των κάθε λογής Γερμανών και διεθνών οικονομικών σοφών να προβλέψουν τις επιπτώσεις που θα είχε μια αποχώρηση της Ελλάδας από την ευρωζώνη. Η Γερμανίδα καγκελάριος θέλει να επανεκλεγεί του χρόνου το φθινόπωρο. Και για να το πετύχει πρέπει να αποφύγει από τη μια πλευρά απρόβλεπτες εξελίξεις που θα έθεταν σε κίνδυνο τη γερμανική ευημερία και από την άλλη κάθε νέα οικονομική διευκόλυνση που θα ερέθιζε τους ντοπαρισμένους με τους τεμπέληδες Έλληνες εκλογείς της.
Το πιθανότερο είναι, λοιπόν, ότι η τρόικα, της οποίας το πόρισμα υποτίθεται ότι όλοι περιμένουν για να δουν τι θα κάνουν με το «ελληνικό πρόβλημα», θα βγάλει χρησμό του τύπου ήξεις-αφήξεις. Η Σύνοδος Κορυφής του Οκτωβρίου θα πράξει αναλόγως (εκταμιεύοντας ίσως ένα μέρος της πολυπόθητης δόσης) και στη συνέχεια θα ζητηθούν και νέες περικοπές από την Ελλάδα. Η κλυδωνιζόμενη κυβέρνηση θα ζητήσει ξανά θυσίες για να αποφύγουμε τη δραχμή. Και οι ιθαγενείς, που θα έχουν αρχίσει να χάνουν το, αλά Γιώργος Παπανδρέου, τροπικό μαύρισμα του καλοκαιριού, θα βρεθούν αντιμέτωποι με νέους φόρους και περικοπές καθώς και με την εξίσωση της τιμής του πετρελαίου κίνησης-θέρμανσης. Για την οποία δεν προβλέπονται ειδικά επιδόματα...
(Προεκλογικές δηλώσεις Σαμαρά).
Ήταν πολύ έξυπνη η απόφαση του πρωθυπουργού να εμφανιστεί μόνο για 2 ώρες στην Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης το Σαββατοκύριακο. Χωρίς ομιλίες προς τους «φορείς» και κυρίως επικίνδυνες συνεντεύξεις Τύπου, σαν την αλησμόνητη του Καραμανλή το 2008, όταν δεν ήξερε τι να απαντήσει για το σκάνδαλο στο Βατοπέδι. Γιατί όσο και αν τα ΜΜΕ μας θυμίζουν όλο και περισσότερο το 1984 του Όργουελ, θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο να δικαιολογήσει την πιο γρήγορη αθέτηση βασικών προεκλογικών υποσχέσεων στην πρόσφατη ελληνική και ίσως παγκόσμια πολιτική ιστορία.
Δεν είναι μόνο η αναδιαπραγμάτευση, που άλλωστε αθετήθηκε από το βράδυ των εκλογών της 17ης Ιουνίου. Ούτε τα νέα δρακόντεια μέτρα περικοπών μισθών και συντάξεων που υποτίθεται ότι η ΝΔ δεν θα άγγιζε, εξασφαλίζοντας τα επιπλέον δισ. που ζητούν οι δανειστές από την καταπολέμηση της «σπατάλης». Ακόμα και αυτή η επιμήκυνση -το τελευταίο πολιτικό χαρτί και του Ευάγγελου Βενιζέλου, πριν προχωρήσει στη μεγάλη ρήξη, να μειώσει σε 7 τις 9 αχτίδες στο logo του ΠΑΣΟΚ- παραπέμφθηκε στις γερμανικές καλένδες. Ο κ. Σαμαράς στάθηκε τυχερός που οι συναντήσεις του με τους Μέρκελ-Ολάντ συνέπεσαν με τα μπάνια του λαού, καλύτερα του κομματιού εκείνου των ιθαγενών που είχε χρήματα για να πάει το φετινό καλοκαίρι διακοπές. Κέρδισε λίγες εβδομάδες, μέχρι οι ψηφοφόροι να καταλάβουν τι σημαίνουν τα νέα δρακόντεια μέτρα.
Η νέα ελληνική τακτική, όπως διαμορφώθηκε το καλοκαίρι, συνοψίζεται σε 2 λέξεις: [size=20pt]λυπηθείτε μας[/size] (είναι προς το συμφερόν σας). Στις συνεντεύξεις του στα ξένα ΜΜΕ, ο Έλληνας πρωθυπουργός περιέγραψε με τα μελανότερα χρώματα την περίπτωση εξόδου από το ευρώ: «Ένας εφιάλτης για τη χώρα: οικονομική κατάρρευση, κοινωνική αναταραχή και μια πρωτοφανής κρίση της δημοκρατίας. Το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων έχει βυθιστεί τα τελευταία χρόνια κατά 35%. Μια επιστροφή στη δραχμή θα επέφερε μια περαιτέρω μείωση κατά 70%. Ποια οικονομία, ποια δημοκρατία μπορεί να ζήσει έτσι; Στο τέλος θα ήταν σαν τη δημοκρατία της Βαϊμάρης».
Στις κατ’ ίδίαν συζητήσεις με τους ξένους ηγέτες, τους προειδοποίησε για ένα «τσουνάμι Ελλήνων προσφύγων» που θα πνίξει την Ευρώπη. Οι όποιες ομοιότητες με ηγέτες αφρικανικής χώρας που εκλιπαρούν για βοήθεια οφείλονται σε καθαρή ιστορική σύμπτωση.
Φυσικά, η Μέρκελ ελάχιστα ανησυχεί για το κάποιο κύμα πεινασμένων, overqualified με ευρωπαϊκά μάστερ και διδακτορικά γκασταρμπάιτερ, τους οποίους πιθανότατα θα χρησιμοποιήσει για φθηνό εργατικό δυναμικό, ενισχύοντας τις γερμανικές εξαγωγές. Το πραγματικό της πρόβλημα είναι ο Ομπάμα (που έχει απαγορεύσει διά ροπάλου οποιαδήποτε κίνηση που θα είχε ανεξέλεγκτες επιπτώσεις στη διεθνή και αμερικανική οικονομία πριν από τις εκλογές του Νοεμβρίου) και η αδυναμία των κάθε λογής Γερμανών και διεθνών οικονομικών σοφών να προβλέψουν τις επιπτώσεις που θα είχε μια αποχώρηση της Ελλάδας από την ευρωζώνη. Η Γερμανίδα καγκελάριος θέλει να επανεκλεγεί του χρόνου το φθινόπωρο. Και για να το πετύχει πρέπει να αποφύγει από τη μια πλευρά απρόβλεπτες εξελίξεις που θα έθεταν σε κίνδυνο τη γερμανική ευημερία και από την άλλη κάθε νέα οικονομική διευκόλυνση που θα ερέθιζε τους ντοπαρισμένους με τους τεμπέληδες Έλληνες εκλογείς της.
Το πιθανότερο είναι, λοιπόν, ότι η τρόικα, της οποίας το πόρισμα υποτίθεται ότι όλοι περιμένουν για να δουν τι θα κάνουν με το «ελληνικό πρόβλημα», θα βγάλει χρησμό του τύπου ήξεις-αφήξεις. Η Σύνοδος Κορυφής του Οκτωβρίου θα πράξει αναλόγως (εκταμιεύοντας ίσως ένα μέρος της πολυπόθητης δόσης) και στη συνέχεια θα ζητηθούν και νέες περικοπές από την Ελλάδα. Η κλυδωνιζόμενη κυβέρνηση θα ζητήσει ξανά θυσίες για να αποφύγουμε τη δραχμή. Και οι ιθαγενείς, που θα έχουν αρχίσει να χάνουν το, αλά Γιώργος Παπανδρέου, τροπικό μαύρισμα του καλοκαιριού, θα βρεθούν αντιμέτωποι με νέους φόρους και περικοπές καθώς και με την εξίσωση της τιμής του πετρελαίου κίνησης-θέρμανσης. Για την οποία δεν προβλέπονται ειδικά επιδόματα...
