Σαμαράς: η επιτομή της «Εθνικής συνεννόησης»
Όσο δεν τελειώνει αυτή η ρημάδα η διαπραγμάτευση, χώρο και χρόνο βρίσκουν οι πολιτικές εφιάλτες να γεμίζουν με σκουπίδια το μυαλό και την ψυχή μας.
Μετά τον απίστευτο και θρασύ διορισμένο σύμβουλο του Αντώνη Σαμαρά στη Βουλή, Χρύσανθο Λαζαρίδη, που προ ημερών μας είχε πει πως ο εργοδότης του είναι εφεδρεία, σήμερα χτύπησε και ο ..εργοδότης του!
Εμφανίστηκε στην τηλεόραση ο πρώην Πρόεδρος της Πολιτικής Άνοιξης, ντυμένος με το κορακί σακάκι (μάλλον για την κηδεία μας), για να ζητήσει «Εθνική συνεννόηση»!
Ο Αντώνης Σαμαράς, ο λεβέντης που έριξε τον Μητσοτάκη το 1993 για το όνομα της Μακεδονίας ξέρει από «συνεννοήσεις». Μια ζωή στις «συνεννοήσεις» είναι για το πώς θα βρίσκεται στην εξουσία.
Να θυμηθούμε την «Εθνική συνεννόηση» που αρνιόταν, όταν έστηνε εκείνα τα Circo-Show στα Ζάππεια και μιλούσε για τον άλλο δρόμο... Είχε κι ο Σαμαράς χρηματοδότηση άλλη εκτός από το Μνημόνιο που ποτέ δεν μας την είπε.
Να θυμηθούμε την «Εθνική συνεννόηση» που αρνιόταν, όταν ο ΓΑΠ του πρόσφερε συγκυβέρνηση και αυτός έτρεχε την Ελλάδα σε εκλογές το 2012 μέσα στην κρίσιμη τουριστική περίοδο.
Να θυμηθούμε την «Εθνική συνεννόηση», που ποτέ δεν κάλεσε τον Τσίπρα στο Μαξίμου να δείξει ότι αυτός τουλάχιστον είναι πατριώτης.
Να θυμηθούμε την «Εθνική συνεννόηση», που ποτέ δεν βγήκε σε κανένα debate.
Να θυμηθούμε την «Εθνική συνεννόηση», που δεν παρέδωσε το Μαξίμου αποδεικνύοντας πως για αυτόν και την παρέα του, η εξουσία ήταν ένα παραμάγαζο και όχι ύψιστη τιμή.
Τώρα αυτός ο απερχόμενος αρχηγός της χρεοκοπημένης Συγγρού, ζητά «Εθνική συνεννόηση»!! Πως την φαντάζεται;; Ντροπή και αίσχος μόνο που το προφέρει, μετά από τη διαχρονική συμβολή του στην «Εθνική συνεννόηση» !
Δεν μπορεί ούτε να ψελλίσει, πως ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ο μισητός του Καραμνλικός Προκόπης Παυλόπουλος, πρέπει να συγκαλέσει συμβούλιο πολιτικών αρχηγών. Τον πρόλαβε και σε αυτό η Ντόρα.. ρε γμτ...
Κανείς δεν πρέπει να αμφιβάλλει για τα ποσοστά της ΝΔ αλλά και για την κατάντια του πολιτικού συστήματος, που αντί να ανασυνταχθεί, κρατά τα σάπια υλικά, για τη στιγμή της δικαίωσης (της καταστροφής).
Ακόμη χειρότερα, αυτή τη στιγμή των μεγάλων αποφάσεων αυτοί που παίζουν με τις τύχες μας, λειτουργούν στο σύνολό τους ως υποχείρια των μικροκομματικών τους ισορροπιών. Ακόμη και τώρα..