Μια καλή ανάλυση για κάποιες κινήσεις που εκ πρώτης μοιάζουν παράλογες.
Αυτό βέβαια δημιουργεί ανατριχίλα στο Ισραήλ, αναγκάζοντας ημέρα Σάββατο τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Ναφτάλι Μπένετ να ταξιδεύει σε Μόσχα και Βερολίνο. Η απεμπλοκή του Ιράν από τις κυρώσεις είναι μία πολυπαραγοντική εξίσωση, η λύση της οποίας απαιτεί την συγκατάθεση του Ισραήλ. Αν δεν υπάρξει τέτοια συγκατάθεση, ο Μπάιντεν θα έχει καταφέρει όχι να βάλει μερικά εκατομμύρια βαρέλια στην αγορά, αλλά να ανοίξει ένα δεύτερο μέτωπο, μεταξύ Ιράν-Ισραήλ. Το ερώτημα είναι τι θα κάνει η Τουρκία εάν βρεθεί ανάμεσα σε δύο μέτωπα.
Υπάρχει και άλλη μία χώρα που μπορεί να ρίξει στην αγορά ικανές ποσότητες πετρελαίου. Μόνο που κι αυτή είναι σε κλοιό κυρώσεων. Η Βενεζουέλα έχει τα μεγαλύτερα αποδεδειγμένα αποθέματα πετρελαίου παγκοσμίως. Η κυβέρνηση Μπάιντεν έχει ήδη ξεκινήσει κάποιες διπλωματικές διαδικασίες με την κυβέρνηση της Βενεζουέλας. Φαντάζεστε να γίνει συμφωνία Μπάιντεν-Μαδούρο και στην Ελλάδα να αναγνωρίζουμε τον Γκουαϊδό!
Αν και ο Ζελένσκι είναι Εβραίος, το Ισραήλ δεν έστειλε όπλα στην Ουκρανία, ούτε είχε αναγνωρίσει τον Γκουαϊδό στην Βενεζουέλα. Η Ελλάδα με μεγάλο αριθμό ομογενών και στη Ρωσία και στην περιοχή της Μαριούπολης, στείλαμε και όπλα και πρωταγωνιστώντας στην αντιρωσική ρητορική. Έτσι ο πρωθυπουργός του Ισραήλ συναντάται με τον Πούτιν, ενώ εμείς βρισκόμαστε σε “πολεμική” αντιπαράθεση με τη “ρωσική αρκούδα”. Ακραίες καταστάσεις, όπως ο πόλεμος στην Ουκρανία, απαιτούν υψηλού επιπέδου εξωτερική πολιτική. Το ελληνικό πολιτικό σύστημα έχει αποδείξει επανειλημμένως ότι είναι δραματικά κατώτερο των περιστάσεων.