Το χθεσινό παιχνίδι ήταν άλλος ένας θρίαμβος του Πορτογάλου... Δεν υπάρχει κανένας να συγκριθεί μαζί του, ίσως μόνο ο Χίντινγκ και με ερωτηματικό και αυτός..
Το πρώτο ημίχρονο ήταν η πλήρης απομυθοποίηση της Μπαρτσελόνα από έναν άνθρωπο που τείνει να επισκιάσει τα πάντα. Όποιος έβλεπε τα ντουμπλαρίσματα στα μαρκαρίσματα (κυρίως το πώς γυρνούσαν οι εξτρέμ και ποιούς συγκεκρινένους κάλυπταν), τη λειτουργία της τριάδας στο κέντρο, την απίστευτη πίεση έως τη περιοχή του αντιπάλου καταλαβαίνει ότι ο άνθρωπος δε συγκρίνεται με κανένα. Ο νεκρός (Μαρσέλο) αναστήθηκε, ο Πέπε άλλαξε θέση και έμοιαζε σα να είναι η κανονική του, οι κινήσεις του Ντιμαρία ήταν μελετημένες στο 100%, ο τεχνίτης αλλά "μισοπλέμονος" Οζίλ είχε το ρόλο του, ο (για μένα) λίγος για τέτοιο επίεδο Αλόνσο είχε συνεχή στηρίγματα κτλ κτλ.
Την κατάρρευση του δεύτερου ημιχρόνου, προσωπικά την δικαιολογώ στην πλήρη κατάρρευση (μετά από ένα εξαιρετικό ημίχρονο) του Κεντίρα και τα απίστευτα κενά που δημιούργησε. Και βέβαια την απίστευτη διαφορά σε φυσική κατάσταση μετά το 60' που δημιουργεί η εξωπραγματική φυσική κατάσταση της Μπαρτσελόνα.
Το αποτέλεσμα προφανώς και μετράει (εφόσον η Ρεάλ δεν κατόρθωσε να προηγηθεί 2-0 στο α', δεν θα δικαιούτο να νιώθει αδικημένη αν έχανε-εξάλλου και το γκολ της οφείλονταν στους γελοιόυς πειραματισμούς του Γκουαρντιόλα με το Μασεράνο σέντερ-μπακ, του Πουγιόλ δεν του έπερνε τη θέση ο Ρονάλντο με τπτ, το ίδιο νομίζω και για Μιλίτο) αλλά το πιο σημαντικό για μένα είναι η εμφάνιση του πρώτου ημιχρόνου. Οι "μάγοι" γυρνούσαν τη μπάλα στα μπακ και δωστου γιόμα ο Πικέ μπας και βρει κανένα κεφάλι. Περιοχή δεν πάτησαν οι "μάγοι"...
ΥΓ Προς αποφυγή παρεξηγήσεων δεν είμαι οπαδός της Ρεάλ. Έχω λίγο συναισθηματισμό επειδή αντιπαθώ τη Μπαρτσελόνα των τελευταίων ετών (μετά το φάγωμα των παικταράδων Ροναλντίνιο-Ετό) που παίζει για τα δικά μου γούστα μονότονα, προβλέψιμα και αντιθεαματικά (τηρουμένων των αναλογιών πάντα συγκριτικά με την ομάδα του Ροναλντίνιο ή τη Ρεάλ του Ζιντάν), για το σπρώξιμο από κόρακες, ουέφα και κυρίως για ότι κατέστει όργανο του marketing (και όχι απαραίτητα μόνο του αθλητικου) και συνεπακόλουθα του σωρού-όχλου.
ΥΓ2 Μπορεί να βλέπεται Ρεάλ-Μπαρτσελόνα. Για μένα, σε ένα σημαντικό βαθμό είναι παιχνίδι Μουρίνιο-κατεστημένου. Τη ΔΕΔΟΜΕΝΗ χρονική στιγμή το μέγεθος του Μουρίνιο είναι μεγαλύτερο από αυτό της Ρεάλ και της Μπαρτσελόνα.