Μερικά μαζεμένα ντοκυμαντέρια που είδα τον τελευταίο καιρό:
www.imdb.com/title/tt2085910/] Room 237 (2012)[/url]: Διάφορες ερμηνείες και "κρυφά νοήματα" της Λάμψης του Κούμπρικ, από αρκετά αληθοφανή και ίσως με δόση αλήθειας μέχρι εντελώς για τα σίδερα. Για τους φανς της ταινίας αρκετά ιντριγκαδόρικο και διασκεδαστικό αν και αναπόφευκτα καταλήγει κουραστικό, για τους υπολοίπους μηδενικού σχεδόν ενδιαφέροντος. 5,5
www.imdb.com/title/tt0425598/] Block Party (2005)[/url]: Street ή μάλλον block πάρτυ όπως λέει και ο τίτλος, οργανωτής ο dave chapelle που είναι αρκετά υποτονικός και στο περιθώριο όμως, πολλοί καλλιτέγναι και κάποιες δόσεις χιούμορ. Έχει κάποιο ενδιαφέρον αλλά προσωπκά ούτε η μουσική με αφορούσε ούτε ιδιαίτερα το όλο εγχείρημα, χασμουρητό. 5
www.imdb.com/title/tt1664894/] Cave of Forgotten Dreams (2010)[/url]: Του Χέρτσογκ, αποκλειστική πρόσβαση και κινηματογράφηση στις σπηλιές που έχουν βρεθεί οι παλιότερες ζωγραφιές (τοιχογραφίες) πρωτόγονων. Πολύ ιδιαίτερο και σίγουρα αξιοπρόσεκτο το θέμα αλλά ήδη στο 45λεπτο παίζει με την υπομονή σου, ενδεχομένως να φταίει και η μονότονη φλατ αφήγηση με γερμανική προφορά του ίδιου του σκηνοθέτη. 7
www.imdb.com/title/tt0374639/] Incident at Loch Ness (2004)[/url]: Μιλώντας για Herzog, ένα ψευδοντοκυμαντέρ σχετικά με το τέρας του Λοχ Νες που μπλέκεται με ένα "ντοκυμαντέρ" που κάποιο άλλο συνεργείο ετοιμάζει για τον σκηνοθέτη στην ίδια περιοχή. Χαριτωμενιά με λίγη πλακίτσα που το μόνο ενδιαφέρον της είναι πόσο ψυλλιασμένος για τη φάρσα είναι ο ίδιος, με άλλα λόγια μαλακιούλα. 4
www.imdb.com/title/tt0083702/] Burden of Dreams (1982)[/url]: σε αντίθεση με αυτή, που αφορά το πώς γυρίστηκε το Φιτζκαράλντο. Μπορεί να ήταν άνισος και συχνά κουραστικός σκηνοθέτης ο Herzog, αλλά ταυτόχρονα ήταν και είναι αθεράπευτα αισιόδοξος, οριακά ουτοπιστής, οραματιστής και Δημιουργός από τους σημαντικότερους στην ιστορία του κινηματογράφου και αυτή η ταινία δείχνει γιατί.
8
www.imdb.com/title/tt2375605/] The Act of Killing (2012)[/url]: Εξωτικό πτηνό, σίγουρα το πιο περίεργο και πρωτότυπο ντοκυμαντέρ που έχω δει. Ξεκινάει ως εξομολογήσεις Ινδονήσιων εκτελεστών δεκαετίας 60 σχετικά με το πώς βασάνιζαν και σκότωναν τους πολιτικούς κρατουμένους, συνεχίζει ως κάτι σαν μιούζικαλ με τους τύπους αυτούς να προσπαθούν να ανεβάσουν τα παραπάνω περιστατικά ως παραστάσεις στο πνεύμα αγαπημένων ταινιών τους αλλά καταλήγει να προσπαθεί να αποσπάσει άγαρμπα τη μεταμέλεια ενός εκ των πρωταγωνιστών γι'αυτά που έκανε. Αξίζει μια απόπειρα κι όσο αντέξει κανείς. 8
www.imdb.com/title/tt0060371/]The Endless Summer (1966)[/url]: Δύο σέρφερς γυρνάνε τον κόσμο αναζητώντας τις κατάλληλες παραλίες για σέρφινγκ, πολύ νοσταλγικό και γλυκά αφελές, ωραία φωτογραφία, εξαιρετικό το τραγούδι των τίτλων. Το μόνο μικρό μείον είναι ότι η αφήγηση καλύπτει όλη τη διάρκεια της ταινίας και οι όποιοι φυσικοί διάλογοι είναι τελείως στο μπάκγκραουντ (όπου ακούγονται).Μία από τις αγαπημένες μου ταινίες, και όχι μόνο λόγω του θέματος. 8,5
www.imdb.com/title/tt0275309/]Dogtown and Z-Boys (2001)[/url]: Παρόμοιου πνεύματος με την παραπάνω, με επίκεντρο εδώ το σκέητμπορντ και μια ομάδα εφήβων που έβγαλε το σπορ από το περιθώριο και το έκανε μέηνστρημ. Αφήγηση Σων Πενν, φόρος τιμής στην Καλιφόρνια γενικότερα, πολλές μαρτυρίες και άφθονο υλικό εποχής, ευλογάνε μεν τα γένια τους σε βαθμό κουραστικό αλλά για τους θιασώτες του αντικειμένου είναι Must και έχει και γαμώ τα σάουντρακ. 8
www.imdb.com/title/tt0100332/] Paris Is Burning (1990)[/url]: Η υποκουλτούρα των επιδείξεων και σόου τύπου καλλιστείων από μαύρους γκέυ/τραβεστί δεκαετίας 80, φιλοδοξίες όνειρα και η θλιβερή προσγείωση στην πραγματικότητα στο τέλος. Αποφεύγει τους μελοδραματισμούς και την ηρωοποίηση, έχει το ενδιαφέρον του. 7,5
www.imdb.com/title/tt0084628/]Sans Soleil (1983)[/url]: Μαρκερ (La jetee), οι γνώμες των κριτικών από εκθειαστικές ως αποθεωτικές, το είχα και 5-6 χρόνια στο αρχείο...είπα να κάτσω να το δω. το πρώτο 40λεπτο κρατούσε μετά βίας το ενδιαφέρον, όταν έφτασε στην Ιαπωνια με σκοπό να αιχμαλωτίσει το πνεύμα της σύγχρονης (τότε) τεχνολογίας και διάφορα άλλα αποκυήματα θολωμένου μυαλού, η μπάλα χάθηκε εντελώς και ανεπιστρεπτί, από τα πιο αντιαισθητικά και αφόρητα εγχειρήματα που έχω δει. 3 (και πολύ λέω)
Και το καλύτερο για το τέλος
www.imdb.com/title/tt1587707/] Exit Through the Gift Shop (2010)[/url]: Πανέξυπνο, σατανικό, χιουμοριστικό, αυτο-υπονομευτικό. Ξεκινάει ως ντοκυμαντέρ ενός γραφικού τύπου για διάφορους γκραφιτάδες που απώτερος σκοπός του είναι να συναντήσει και να μιλήσει με τον Banksy, αλλά στην πορεία οι ρόλοι (ντοκυμαντερίστας-αντικείμενο) αντιστρέφονται ή μήπως εξαρχής ήταν έτσι? Σίγουρα στο τοπ5 μου αγαπημένων/καλύτερων ντοκυμαντέρ. 9,5
