Οι λέσβες πηγαίνουν στα σπιτάκια- αυτό είναι γνωστό παλαιόθεν.
Συνήθως σε "καρφωμένα" σπίτια & κοπέλες, αλλά, σε φάση απόγνωσης, κάνουν και τυχοδιωκτικά πεσίματα σε άσχετα σπίτια.
Είναι, επίσης, κλασσική -αν και σπάνια- μέθοδος χαβαλέ τους η τσάρκα,
κατά την οποία την πέφτουν στα σπίτια έχοντας συγκροτήσει μικρή ομάδα.
Σ' αυτή τη περίπτωση, ο στόχος είναι διττός:
κι αν δεν τους κάτσει κάποιο καυλάκι εκδιδόμενο,
οπωσδήποτε θα έχουν επιτύχει τον σκανδαλισμό του πληρώματος των οίκων και των συναδέλφων μπουρδελιάρηδων, που θα αρμενίζουν εκείνη την ώρα ανά τα χαμαιτυπεία.
Άλλωστε, η πρόκληση είναι το απόλυτο φετίχ κάθε περιθωριοποιημένης ομάδας,
αφού συνοδεύεται από μια αίσθηση επαναστατικότητας
κι έχει ένα στοιχείο ανταπόδοσης της βίας που έχουν υποστεί οι λέσβες από την κοινωνία.
Τους αρέσει πολύ.
Αν ρωτήσετε οποιαδήποτε βετερανική ιερόδουλη ύπαρξη, θα σας πει πολλές τέτοιες ιστορίες.
Χωρίς περιστροφές παραδέχονται ότι τις επισκέπτονται διάφορα σαπφίδια,
αλλά -προς Θεού!- αυτές ποτέ δε δέχονται.
Συχνά, επίσης, μπορεί να τις κοζάρει κανείς σε παρκαρισμένα αυτοκίνητα στους δρόμους κοντά στα στέκια- συνήθως τσεκάρουν πότε θα αραιώσει η κίνηση (πχ πότε θα βγουν ομαδόν οι πελάτες απ' το μαγαζί μετά την πασαρέλα της Πουτάνας).
Τότε έχει φτάσει η ώρα τους: ξεμπουκάρουν απ' το αμάξι και μπουκάρουν στο μπουρδέλο.
Σε μια περίπτωση, πριν κανά 10ρι χρόνια, είχαμε πάει μ' έναν κολλητό σ' ένα, κατά δήλωση, στούντιο μασάζ
(τόσο αποκλειστικά αθώο μασατζίδικο, ώστε είχε και γλόμπο απ' έξω),
κάπου ψηλά στην Χ. Τρικούπη, αν δεν απατώμαι.
Στην είσοδο υπήρχε επιγραφή ότι "προσφερόταν μασάζ αυστηρώς ΑΝΔΡΙΚΟ".
Όταν, λίγο μετά μας υποδέχτηκε η εκδιδομένη (καμιά 60ρια χρονών- ούτε καν 100),
δεν άντεξα και τη ρώτησα τι εννοούσε στην ταμπέλα.
"Για να αποφύγω τις πλακομουνούδες", μου λέει, "την έβαλα".
Γενικά, από το σταφ των οίκων ένα μικρό ποσοστό δε θα πήγαινε των ποτών ποτέ με γυναίκα.
Οι περισσότερες απ' όσες αρνούνται το κάνουν για άλλους λόγους
(πχ επειδή είναι παράνομο να υπάρχει άλλη γυναίκα στο μπουρδέλο, επειδή δεν τις αφήνουν τσατσάδες ή νταβάδες, για να μην τους βγει το όνομα, για να μην μπλέξουν με την κάθε ψυχάκισσα λεσβία κοκ).
Οι λεσβίες το ξέρουν αυτό και επιμένουν μέχρι τελικής πτώσης.
Προσωπικά, συμπάσχω μαζί τους.
Τις ψηφίζω με τα χίλια τις μπουρδελιάρισσες λεσβίες για τους ίδιους ακριβώς λόγους που στηρίζω την αρσενική μπουρδελιάρικη επιλογή.
Οι συγκεκριμένες δε έχουν κι ένα λόγο παραπάνω,
αφού τους είναι, κατά τεκμήριο, ακόμα πιο δύσκολο να βρουν σύντροφο(-ισσα).
Ωστόσο, οι περισσότερες απ' όσες επισκέπτονται σπίτια
(και δεν την ψάχνουν μέσω cg κλπ), ναι, είναι λουμπενικές και μισοκαμμένες.