Σύντροφε, υπάρχουν δύο τρόποι να δεις την εξέλιξη στην Ουκρανία, ο ιδεολογικός και ο γεωπολιτικός:
1. Στο ιδεολογικό μέρος, η Ευρωπαική Ένωση που είναι μία συνένωση δημοκρατικών ανεπτυγμένων κρατών με υψηλής ποιότητας κοινωνικό κράτος (στο μεγαλύτερο μέρος της, υπάρχουν και εξαιρέσεις...) ανταγωνίζεται για Lebensraum με ένα συντηρητικό απολυταρχικό κράτος στο οποίο παίζουν ακόμη με τον ορθόδοξο χριστιανικό μυστικισμό (σε αυτό τους μοιάζουμε και γι' αυτό και ταυτιζόμαστε με τους Ρώσους). Νομίζω είναι σαφές ποιός θα επικρατήσει ΜΑΚΡΟΠΡΟΘΕΣΜΑ.
2. Στο γεωπολιτικό μέρος έχεις δίκιο, οι Δυτικοί έκαναν άγαρμπες βιαστικές χοντροκομμένες άκομψες κινήσεις σε μία χώρα ή οποία ζει ακόμη σε κάποιο βαθμό το κομμουνιστικό της όνειρο (ονεειρευόμενη οτι ξαναζει έναν μεγάλο πατριωτικό πόλεμο). Δεν είναι τυχαίο οτι και στην σημαία της Τρανσδνειστερίας που αποσχίσθηκε από την Μολδαβία έχουν ακόμη το σφυροδρέπανο (με το οποίο δεν έχω κανένα πρόβλημα, κι εγώ εγγονός κομμουνιστή είμαι).
Προφανώς σε χώρες όπως οι Ουκρανία ο δυτικός εκσυγχρονισμός (με όλα τα τρωτά του) δεν μπορεί να φτάσει τόσο γρήγορα και αβασάνιστα όπως το ήθελαν οι Ευρωπαίοι.
Τώρα ειδικά για την ακροδεξιά στην Ουκρανία, ακροδεξιοί σκίνχεντς υπάρχουν και στην Ρωσσία σύντροφε.
Προφανώς υπάρχει μέσα στους Ουκρανούς μία σκοτεινή αντιρωσσική φλέβα που έχει να κάνει με τον Β΄ ΠΠ. Δυστυχώς κάποιες από τις χώρες αυτές βίωσαν την σοβιετική εποχή ως περίοδο καταπίεσης και τους βγαίνει έτσι.
Και η απόλυτη ταύτιση όμως φιλοευρωπαικών δυνάμεων Ουκρανίας με ακροδεξιούς είναι ανακριβής. Νομίζω οτι οι δεξιοί κάνουν δικό τους παιχνίδι.