1) Από την αποθέωση στη σταύρωση, μια βδομάδα δρόμος...
Η κατάσταση της χώρας είναι τραγική. Η κατάσταση της κυβέρνησης τραγικότερη και η κατάσταση της οικονομίας τραγικότατη. Για την κατάσταση του τραπεζικού συστήματος που αποτελεί την καρδιά που ρυθμίζει το κυκλοφορικό μιας οικονομίας να μην αναφερθούμε. Ο ασθενής είναι στην εντατική, με τεχνική υποστήριξη, στην οποία έχει πάψει να ανταποκρίνεται επαρκώς.
Για όσους καταλαβαίνουν πως λειτουργεί το σύστημα αποτελεί θαύμα το γεγονός πως το τραπεζικό σύστημα δεν έχει κατεβάσει ακόμη ρολά...
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ όσο μπορεί να εγγυάται την καταβολή μισθών του δημοσίου και συντάξεων θα διατηρεί την εμπιστοσύνη του σκληρού πυρήνα του εκλογικού σώματος που την έφερε στην εξουσία. Του συμπαγούς 1/3 της κοινωνίας που νέμεται την αναδιανομή επιδοτήσεων, δανείων, φόρων και μέρος της φοροδιαφυγής.
Καθώς όμως τα δανεικά τελείωσαν και οι επιδοτήσεις μειώθηκαν μένουν μόνο οι φόροι, τα έσοδα των οποίων εξάντλησαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις.
Η πολιτική αβεβαιότητα, στην αρχή πριν τις εκλογές και εν συνεχεία μετά, λόγω της σύγχυσης που εκπέμπει ο πολυσχιδής, διφορούμενος και αντιφατικός λόγος της κυβέρνησης έχει οδηγήσει την οικονομία σε βαθμιαίο (όχι αργό) θάνατο.
Η τραπεζική ασφυξία επιταχύνει και ολοκληρώνει τις συνθήκες θανάτωσης κάθε οικονομικής δραστηριότητας.
Η κυβέρνηση βρίσκεται εκτός τόπου και χρόνου, παριστάνει πως διαπραγματεύεται για επικοινωνιακούς λόγους ενώ επί της ουσίας έχει εκλείψει και το μοναδικό ρεαλιστικό αίτημα αυτής της διαπραγμάτευσης που είναι η μείωση από φέτος του πρωτογενούς πλεονάσματος στο 1,5%.
Είναι απίθανο φέτος με την κατάσταση στην οικονομία, τις τράπεζες και την εξάντληση των καταθέσεων λόγω των φοροεπιδρομών των προηγούμενων κυβερνήσεων, να υπάρξει οποιοδήποτε πρωτογενές πλεόνασμα. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς ειδικός για να το καταλάβει αυτό...
Καθυστερεί λοιπόν μια νέα συμφωνία και ένα νέο μνημόνιο για να κερδίσει κάτι που δεν θα έχει καμιά αξία αφού η καθυστέρηση θα έχει καταστρέψει πολλαπλάσια μεγέθη αυτού που κέρδισε.
Η αλήθεια είναι πως η αριστερά ποτέ δεν είχε επαφή με την πραγματική οικονομία, ιδίως όταν αυτή χρειάζεται να αποτυπωθεί με αριθμούς.
Η διαφωνία όσων παρακολουθούν την οικονομία, άρα και την κατάσταση των δημοσίων εσόδων, δεν είναι αν και πότε θα προκύψει η ανάκαμψη και δημοσιονομική χαλάρωση.
Η διαφωνία είναι αν η γενίκευση της στάσης πληρωμών προς το εσωτερικό θα είναι τον Ιούνιο, το Μάιο ή και νωρίτερα...
Το καλοκαίρι η κυβέρνηση ελπίζει πως λόγω της θερινής ραστώνης και των «μπάνιων του λαού» θα διαπραγματευτεί ένα νέο μνημόνιο το οποίο φιλοδοξεί πως θα έχει την επικοινωνιακή ευκολία να το ονομάσει κατά το δοκούν.
Το καλοκαίρι του 2015 όμως μπορεί να την εκπλήξει καθώς μια σειρά αρνητικοί παράγοντες μπορεί να βρίσκονται εκτός ελέγχου με βασικότερους την κατάρρευση των εσόδων και την έκρηξη της ανεργίας.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ανάλωσε πολύτιμο πολιτικό κεφάλαιο προκειμένου να επιτύχει επικοινωνιακές «φούσκες». Κέρδισε τις εντυπώσεις της σκληρής διαπραγμάτευσης αποσπώντας τεράστια ποσοστά αποδοχής της κοινής γνώμης, αλλά τα πρακτικά αποτελέσματα αυτής της σκληρής διαπραγμάτευσης είναι μηδενικά.
Από την Κυριακή Βαΐων που ο Ιησούς γίνεται δεκτός μετά βαΐων και κλάδων μέχρι την σταύρωση την οποία επευφημούσε το ίδιο κοινό η απόσταση αφορά λίγες μέρες. Αυτό είναι στο συμβολικό, παραβολικό μήνυμα των γραφών για την φύση των ανθρώπων και των έργων της.
Ως συνήθως οι πιο θορυβώδεις από αυτούς που επευφημούν είναι και οι πλέον επιθετικοί όταν αρχίζουν να «λιθοβολούν»…
Μου διηγούταν προχθές τέως υπουργός τη σκηνή όπου μετά την επιστροφή του Γ.Α. Παπανδρέου από τη συμφωνία για το πρώτο μνημόνιο, σε βραδινή του έξοδο, όλο το κοινό του εστιατορίου να τον χειροκροτεί όρθιο.
Λίγους μήνες αργότερα η κατάσταση είχε αντιστραφεί πλήρως...
Καλή Ανάσταση σε όλους...
Η κατάσταση της χώρας είναι τραγική. Η κατάσταση της κυβέρνησης τραγικότερη και η κατάσταση της οικονομίας τραγικότατη. Για την κατάσταση του τραπεζικού συστήματος που αποτελεί την καρδιά που ρυθμίζει το κυκλοφορικό μιας οικονομίας να μην αναφερθούμε. Ο ασθενής είναι στην εντατική, με τεχνική υποστήριξη, στην οποία έχει πάψει να ανταποκρίνεται επαρκώς.
Για όσους καταλαβαίνουν πως λειτουργεί το σύστημα αποτελεί θαύμα το γεγονός πως το τραπεζικό σύστημα δεν έχει κατεβάσει ακόμη ρολά...
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ όσο μπορεί να εγγυάται την καταβολή μισθών του δημοσίου και συντάξεων θα διατηρεί την εμπιστοσύνη του σκληρού πυρήνα του εκλογικού σώματος που την έφερε στην εξουσία. Του συμπαγούς 1/3 της κοινωνίας που νέμεται την αναδιανομή επιδοτήσεων, δανείων, φόρων και μέρος της φοροδιαφυγής.
Καθώς όμως τα δανεικά τελείωσαν και οι επιδοτήσεις μειώθηκαν μένουν μόνο οι φόροι, τα έσοδα των οποίων εξάντλησαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις.
Η πολιτική αβεβαιότητα, στην αρχή πριν τις εκλογές και εν συνεχεία μετά, λόγω της σύγχυσης που εκπέμπει ο πολυσχιδής, διφορούμενος και αντιφατικός λόγος της κυβέρνησης έχει οδηγήσει την οικονομία σε βαθμιαίο (όχι αργό) θάνατο.
Η τραπεζική ασφυξία επιταχύνει και ολοκληρώνει τις συνθήκες θανάτωσης κάθε οικονομικής δραστηριότητας.
Η κυβέρνηση βρίσκεται εκτός τόπου και χρόνου, παριστάνει πως διαπραγματεύεται για επικοινωνιακούς λόγους ενώ επί της ουσίας έχει εκλείψει και το μοναδικό ρεαλιστικό αίτημα αυτής της διαπραγμάτευσης που είναι η μείωση από φέτος του πρωτογενούς πλεονάσματος στο 1,5%.
Είναι απίθανο φέτος με την κατάσταση στην οικονομία, τις τράπεζες και την εξάντληση των καταθέσεων λόγω των φοροεπιδρομών των προηγούμενων κυβερνήσεων, να υπάρξει οποιοδήποτε πρωτογενές πλεόνασμα. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς ειδικός για να το καταλάβει αυτό...
Καθυστερεί λοιπόν μια νέα συμφωνία και ένα νέο μνημόνιο για να κερδίσει κάτι που δεν θα έχει καμιά αξία αφού η καθυστέρηση θα έχει καταστρέψει πολλαπλάσια μεγέθη αυτού που κέρδισε.
Η αλήθεια είναι πως η αριστερά ποτέ δεν είχε επαφή με την πραγματική οικονομία, ιδίως όταν αυτή χρειάζεται να αποτυπωθεί με αριθμούς.
Η διαφωνία όσων παρακολουθούν την οικονομία, άρα και την κατάσταση των δημοσίων εσόδων, δεν είναι αν και πότε θα προκύψει η ανάκαμψη και δημοσιονομική χαλάρωση.
Η διαφωνία είναι αν η γενίκευση της στάσης πληρωμών προς το εσωτερικό θα είναι τον Ιούνιο, το Μάιο ή και νωρίτερα...
Το καλοκαίρι η κυβέρνηση ελπίζει πως λόγω της θερινής ραστώνης και των «μπάνιων του λαού» θα διαπραγματευτεί ένα νέο μνημόνιο το οποίο φιλοδοξεί πως θα έχει την επικοινωνιακή ευκολία να το ονομάσει κατά το δοκούν.
Το καλοκαίρι του 2015 όμως μπορεί να την εκπλήξει καθώς μια σειρά αρνητικοί παράγοντες μπορεί να βρίσκονται εκτός ελέγχου με βασικότερους την κατάρρευση των εσόδων και την έκρηξη της ανεργίας.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ανάλωσε πολύτιμο πολιτικό κεφάλαιο προκειμένου να επιτύχει επικοινωνιακές «φούσκες». Κέρδισε τις εντυπώσεις της σκληρής διαπραγμάτευσης αποσπώντας τεράστια ποσοστά αποδοχής της κοινής γνώμης, αλλά τα πρακτικά αποτελέσματα αυτής της σκληρής διαπραγμάτευσης είναι μηδενικά.
Από την Κυριακή Βαΐων που ο Ιησούς γίνεται δεκτός μετά βαΐων και κλάδων μέχρι την σταύρωση την οποία επευφημούσε το ίδιο κοινό η απόσταση αφορά λίγες μέρες. Αυτό είναι στο συμβολικό, παραβολικό μήνυμα των γραφών για την φύση των ανθρώπων και των έργων της.
Ως συνήθως οι πιο θορυβώδεις από αυτούς που επευφημούν είναι και οι πλέον επιθετικοί όταν αρχίζουν να «λιθοβολούν»…
Μου διηγούταν προχθές τέως υπουργός τη σκηνή όπου μετά την επιστροφή του Γ.Α. Παπανδρέου από τη συμφωνία για το πρώτο μνημόνιο, σε βραδινή του έξοδο, όλο το κοινό του εστιατορίου να τον χειροκροτεί όρθιο.
Λίγους μήνες αργότερα η κατάσταση είχε αντιστραφεί πλήρως...
Καλή Ανάσταση σε όλους...