Ένα εξαιρετικό και αιχμηρό κείμενο του Μάνου Στεφανίδη, που δίνει τροφή για ποικίλλες σκέψεις.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Κι άλλο γράμμα στον πρωθυπουργό ή Αλέξη ακόμα δεν έμαθες;
Αλέξη,
έκλεισες ήδη έναν χρόνο στην εξουσία. Λογικά ένα χαρισματικό άτομο όπως εσύ, που μαθαίνει εύκολα και προσαρμόζεται στις συνθήκες, θα πρέπει ήδη να κατάλαβες οι εξουσίες τι σημαίνουν, πόσους συμβιβασμούς απαιτεί η άσκηση πολιτικής, πόσο μίζερο τελικά πράγμα είναι η προσγείωση από τις θεωρίες στην πραγματικότητα. Λογικά πρώτος εσύ πρέπει να ξέρεις τα λάθη σου περισσότερο από όλους όσοι σ' τα αναλύουν και τα καταγράφουν στον ημερήσιο ή ηλεκτρονικό τύπο. Δυστυχώς έγινες κυβέρνηση σε μιαν εξαιρετικά δύσκολη συγκυρία και για τον τόπο και για την Ευρώπη. Δυστυχώς ορκίστηκες πρωθυπουργός παίζοντας τυχοδιωκτικά με τους θεσμούς, εκβιάζοντας καταστάσεις και προωθώντας μιαν μικρή κλίκα ανθρώπων που αποδείχθηκαν κατώτεροι των περιστάσεων. Δυστυχώς είσαι στο τιμόνι της χώρας τη στιγμή που η χώρα μοιάζει εντελώς εξουθενωμένη από τα τρία ανάλγητα και καταστροφικά μνημόνια, ενώ ταυτόχρονα η Ευρώπη που τα παρήγγειλε, «ανεπαισθήτως» αυτοδιαλύεται. Ακόμη και η πανίσχυρη Deutsche Bank αντιμετωπίζει τον άμεσο κίνδυνο ενός κραχ, ακόμη και η συγκεντρωτική και αυταρχική Γερμανία δεν μπορεί να περάσει την πολιτική της στους αυταδέλφους της Mitteleuropa, ακόμα και η Μ. Βρετανία αποδεικνύεται ελάχιστα Βρετανία και καθόλου Μεγάλη, αφού παζαρεύει την παραμονή της στην Ευρώπη βυσσοδομώντας συγχρόνως με τις ΗΠΑ για τη διάλυση αυτής της αποψιλωμένης και προβληματικής ευρωπαϊκής Ένωσης.
Για τα παραπάνω βέβαια, δε φταις εσύ Αλέξη. Εσύ φταις γιατί όλα αυτά τα χρόνια συνέβαλλες καθοριστικά στην δραματική όξυνση του ελληνικού προβλήματος και την ίδια στιγμή διεκδικείς να το λύσεις όντας εντελώς απαράσκευος, εντελώς ακατάλληλος. «Τα παιδία παίζει» ή «Τα παιδιά στην εξουσία» όχι του Ροζέ Βιτράκ, αλλά των γερόντων της Κουμουνδούρου που οχυρώθηκαν πίσω από το τρίδυμο Τσίπρα-Παππά-Ζωής και νόμισαν ότι με σταλινισμούς και ιδεοληψίες θα καταστήσουν την Αριστερά κάτι περισσότερο από μια παρένθεση στην κοινοβουλευτική ζωή της χώρας.
Αλέξη, αλήθεια, τι έμαθες αυτούς τους 12 μήνες; Τι σε δίδαξε το φιάσκο Μπαρουφάκη για την πραγματική οικονομία και τις ανάγκες της, το αφασικό δίδυμο Σταθάκη-Σκουρλέτη για το πώς αναπτύσσεται η παραγωγικότητα και οι επενδύσεις σε μιαν γονατισμένη οικονομία και με μιαν αστική τάξη ριγμένη στο κανναβάτσο, τι κατάλαβες από την κωμικοτραγική απραξία της κ. Τασίας στο προσφυγικό, πόσο κατενόησες ότι οι ψευδοπατριωτικές πομφόλυγες του Καμμένου απλώς έφεραν το ΝΑΤΟ να προασπίζεται τα σύνορά μας φαλκιδεύοντας αναφανδόν την εθνική μας ανεξαρτησία και επιτρέποντας εν τοις πράγμασι στην Τουρκία να δημιουργήσει τετελεσμένα στο Αιγαίο; Διαισθάνεσαι άραγε ότι ακροβατείς στο σύνορο της πολιτικής ηλιθιότητας και της εθνικής μειοδοσίας; Υποψιάζεσαι ότι παλεύεις ήδη με την Ι στορία της οποίας η ετυμηγορία είναι ήδη καταπέλτης; Έχοντας ανοίξει όλα τα δυνατά μέτωπα κι έχοντας συγκρουστεί με κάθε κοινωνική ομάδα, με κάθε συνδικαλιστική παράταξη, έχεις,ήδη, τοποθετήσει απέναντί σου εκείνο τον λαό που σε έφερε στην εξουσία. Ω της μωρίας!
Και τώρα τι κάνουμε; Είναι δυνατόν εγώ που έγραψα πρώτος για σένα πριν από σχεδόν είκοσι χρόνια στο περιοδικό Αντί, εξαίροντάς σε ως πολλά υποσχόμενο νεολαίο, να επιζητώ τώρα την πτώση της κυβέρνησής σου; Πέραν της πικρίας μου για την τελική ματαίωση της γενιάς μου και πέραν της απογοήτευσής μου για το κατάντημα της Αριστεράς στα χέρια μερικών ανίκανων και τυχάρπαστων, μπορεί να εύχομαι την συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ, εγώ που προέρχομαι από τον Συνασπισμό και τον Ρήγα Φεραίο; Ακολουθώντας μια τυπικά διαλεκτική προσέγγιση, θα έλεγα ναι. Αφού το λαϊκο-εθνικιστικό μόρφωμα των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ούτε αριστερά είναι, ούτε διαθέτει το κύρος και την πολιτική πυγμή να απαντήσει στα πολλαπλά χτυπήματα που δέχεται η χώρα από την Ευρωπαϊκή Ένωση, τις ΗΠΑ, τους διεθνείς κερδοσκόπους, τις φρενιασμένες αγορές παγκοσμίως. Η Ελλάδα έχει καταντήσει ο πιο αδύναμος, δηλαδή ο πιο ευάλωτος, κρίκος σε μιαν αλυσίδα συμφερόντων, η δυναμική των οποίων σαφώς μας υπερβαίνει. Λέγεται από πολλούς πως είσαι ο πιο πειθήνιος πρωθυπουργός -από άγνοια ή από αδυναμία φαντάζομαι- προς τα αμερικανικά κελεύσματα από την εποχή της Μεταπολίτευσης. Παράλληλα όλες σου οι επιλογές και σε προσωπικό και σε στρατηγικό επίπεδο, έχουν αποτύχει με ανυπολόγιστες συνέπειες για τη χώρα. Παράλληλα εσύ, ο Τσακαλώτος, ο Δρίτσας, ο Σκουρλέτης, ο Κατρούγκαλος, ο φωστήρ Σταθάκης λειτουργείτε σαν σάκος τους μποξ για τους ιέρακες Βρυξελλών και Βερολίνου. Με αποκορύφωμα το μεταναστευτικό ζήτημα. Η Ελλάδα έχει κάνει πολλά παρά την προφανή αβελτηρία της κυβέρνησής σου ως προς τις ροές των μεταναστών - πολλά περισσότερα απ' όλους μαζί τους Ευρωπαίους εταίρους μας. Κι αυτό το αυταπόδεικτο γεγονός δεν μπορείς να το υπερασπιστείς, αδυνατείς να απορροφήσεις κονδύλια που έχουν διατεθεί, είσαι ανήμπορος αφενός να επιβάλεις την πολιτική σου στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες που σφύριζαν αδιάφορα κι αφετέρου να πείσεις για τον επικίνδυνο και διαλυτικό ρόλο που παίζει αυτή τη στιγμή η Τουρκία. Θα μπορούσε το προσφυγικό το οποίο η χώρα είχε πληρώσει ακριβά και θα πληρώσει ακόμα πιο ακριβά στο μέλλον, να είναι ένα πολύ μεγάλο ατού στα χέρια σου. Τη στιγμή αυτή όμως, ακόμη και τα Σκόπια φαντάζουν πολύ πιο οργανωμένα από εμάς, ενώ ως «αριστεροί» εσύ και η κυβέρνησή σου, έχετε δείξει ελάχιστη αλληλεγγύη στο καθημερινό δράμα που ζουν οι συνάνθρωποί μας. Και καλά τα εγωιστικά τέρατα της Βόρειας Ευρώπης, τα εγκλωβισμένα στον αυτιστικό ευδαιμονισμό τους. Εμείς; Που είμαστε εξίσου παρίες και έχουμε υπάρξει εξίσου πρόσφυγες και μετανάστες όπως οι χιλιάδες των χιλιάδων που θαλασσοπνίγονται στα νερά μας; Είναι δυνατόν εσύ, ένας νέος άνθρωπος, ένας νέος πατέρας, να μην μπορείς να ψελλίσεις κάτι περισσότερο από κοινοτοπίες και να μην κάνεις κάτι πιο αποτελεσματικό απ' όσα έχουν μέχρι τώρα κάνει οι ηγεσίες της Πολωνίας ή της Αυστρίας;
Συμπέρασμα ή επίλογος; Η χώρα που εδώ κι ένα χρόνο υπολειτουργούσε, τους τελευταίους δύο μήνες έχει κατεβάσει ρολά. Η απεργία των δικηγόρων έχει απονεκρώσει την απονομή δικαιοσύνης με ολέθριες συνέπειες για τον τόπο και σε πρακτικό και σε συμβολικό επίπεδο (το αίσχος Ρουπακιά είναι ένα απλό παράδειγμα), ενώ οι αγρότες στο ετήσιο σόου που τους δίδαξαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, έχουν κόψει τη χώρα στα δύο ή συχνά στα 4 ή στα 6, παραλύοντας εντελώς το εμπόριο, τις επικοινωνίες τον ευαίσθητο τομέα του τουρισμού και διαλύοντας κυριολεκτικά την καθημερινότητα εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων. Κι εσύ και η κυβέρνησή σου απλώς παρακολουθείτε εκ του μακρόθεν σαν απλοί θεατές,εφαρμόζοντας τη σοφή πολιτική παράδοση του Κωστάκη Καραμανλή που συνίσταται στο «σπρώχνουμε τον χρόνο, βλέποντας και κάνοντας». Αλλά το 2016 δεν είναι ούτε 2012 ούτε 2006. Η κοινωνία βρίσκεται μισό βήμα πριν την ολοκληρωτική έκρηξη. Τα προσωπικά σου ψέματα και η πολιτική απάτη που συνιστούν οι ΣΥΡΙΑΖΑΝΕΛ , έχουν οδηγήσει σε απελπισία τεράστιες ομάδες του πληθυσμού. Οι εξελίξεις θα είναι ραγδαίες. Τι έμαθες από όλα αυτά; Τι είσαι διατεθειμένος να κάνεις; Φυγή μέσω εκλογών όπως ο πρώτος διδάξας, ο Καραμανλής ο φλύαρος; Ή μήπως θα γαντζωθείς στην εξουσία προσβλέποντας στο κομματικό κράτος που σταδιακά δημιούργησες; Ήδη κατέστησες σημαντικούς ακόμη και τους πιο μέτριους πολιτικούς σου αντιπάλους. Βλέπεις η πολιτική είναι ένα πολύ επικίνδυνο, αυτεπίστροφο παιχνίδι (ελληνιστί μπούμερανγκ). Και έσται η εσχάτη πλάνη χείρων της πρώτης! Παλιόφιλε Αλέξη. Μπήκαμε στο Τριώδιο. Προχτές ήταν του Τελώνου και του Φαρισαίου. Εσύ, ως νεοχριστιανός πρέπει να τα γνωρίζεις αυτά. Εγώ πάλι ως άθεος, ξέρω από την μικρή μου εμπειρία πως το Πάθος και τη Σταύρωση σπανιότατα ακολουθεί η Ανάσταση. Θα σουβλίσει αρνί η κυβέρνησή σου; Δύσκολα τα πράγματα…Και η Σαρακοστή σε αυτό τον τόπο μετράει πια περισσότερο από έξι χρόνια.
(
πηγή:
)- 24 Φεβρουαρίου 2016
Πανω απο ολα να πεσει η παραγκα, οτι συμβαλλει σε αυτο καλοδεχουμενο.
