Ωραία και το αφελές ερώτημα του άσχετου τώρα: Πώς θα έπαιρνε μπροστά η οικονομία; Τι περιγράφουν δηλ. τα μνημόνια;
Με επενδύσεις και με το να κινηθεί το χρήμα; τι είδους επενδύσεις... σε παραγωγική διαδικασία, ας μας δείξουνε μια (1) τα πέντε τελευταία χρόνια. Σε υπηρεσίες, προιοντα και καταναλωτικα αγαθα χωρίς κανένα παραγωγικό αποτέλεσμα με το όποιο κέρδος να πηγαίνει στις τσέπες των <<έξω>> επενδυτών; πουλώντας τις λίγες κερδοφόρες που υπήρχαν μισοτιμής και ξεπουλώντας την κρατική περιουσία (είναι δυνατόν να αποφασίζει ο ένας Στουρνάρας , ΤΑΙΠΕΔ ή όπως αλλιώς λέγεται λες και είναι τσιφλίκι του;). Η ανεργία πως θα πέσει.. και ακόμα και αν πέσει η ανεργία το χρήμα πως θα κινηθεί με μισθούς και συντάξεις σε αυτά τα επίπεδα;
Δηλ εντέλει εντάξει αυτοί που αποφασίζουν , κυβερνούν, διοικουν είναι άχρηστοι, κλέφτες, άσχετοι και ότι άλλο θες αλλά μήπως και η συνταγή είναι λίγο κομμένη;
Και επειδή πολλές κουβέντες γίνονται για Ευρώπη, εκεί που μένω εγώ (δυτικοευρωπαική προηγμένη χώρα...που χρωστά τα μαλλιοκέφαλά της) οι καφενειακού επιπέδου οικογενειακές / φιλικές συζητήσεις έχουν τον ίδιο παρονομαστη με'δω; πως ήταν πριν και μετά το ευρώ, πόσο έκανε το ψωμί και το μαρούλι πριν και μετά. Πως γίνονται οι φτωχοί φτωχότεροι , ποιος έδωσε τη δύναμη στο γιάπη πίσω απο το κομπιούτερ να πατάει ένα κουμπί και μου γαμάει τη ζωή, γιατί το αυτοκίνητο που παραγόταν εδώ με κόστος 100 το αγόραζα 150 και τώρα που παράγεται στην Κίνα με 10 το παίρνω 200 και που πάει η διαφορά κτλ κτλ.
Όσο για την περίφημη ποιότητα ζωής.... σε μια συνοικία 20 μονοκατοικίων πρέπει να είμαστε 1 ή 2 σπίτια που δεν λείπουν στην δουλειά και οι δυο γονείς απο το πρωι μέχρι το βράδυ. Και για να καταφέρουν τι; μια έξοδο το Σαββάτο, να πληρωσουν στα 60 τους το δάνειο του σπιτιού ίσα ίσα πριν βγουν στη συνταξούλα, και για να κάνουν 20 μέρες το χρόνο ονειρικές διακοπές στην....Ελλάδα, την Πορτογαλία καη την Τυνησία..
Απολογούμαι για την έκταση και την ψιλοαναρχη δομη της παρούσης.
