Πόσο θα φτωχύνουμε εκτός ευρώ - Θα γίνουμε Τουρκία της 10ετίας του ΄80 (Με κρίσιμο ΥΓ) -
Ανυπολόγιστο κόστος για τους Έλληνες θα έχει ενδεχόμενη επιστροφή στη δραχμή, εάν η ελληνική κυβέρνηση δεν καταφέρει μία συμφωνία που θα κρατήσει τη χώρα στο ευρώ.
Πολλές φορές οικονομολόγοι έχουν προσπαθήσει να συγκρίνουν την Ελλάδα με την Αργεντινή, τασσόμενοι υπέρ της στάσης πληρωμών από την Ελλάδα με ταυτόχρονη έκδοση δραχμών, προς ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας της.
Η διαφορά
Οι οικονομολόγοι αυτοί δεν κατανοούν την διαφορά μεταξύ (α) ενός συστήματος σταθερής ισοτιμίας δύο ή περισσότερων διαφορετικών νομισμάτων και (β) ενός κοινού νομίσματος.
Στην πρώτη περίπτωση (ενός συστήματος σταθερής ισοτιμίας δύο ή περισσότερων διαφορετικών νομισμάτων) το να σπάσεις την σταθερή ισοτιμία (το peg), όπως έκανε η Αργεντινή μετά την δική της στάση πληρωμών, είναι απλή υπόθεση.
Απλώς ανακοινώνεις ότι η σταθερή αυτή ισοτιμία σπάει και γίνεται μεταβλητή βάσει της ζήτησης και της προσφοράς του κάθε (ήδη υπάρχοντος) διαφορετικού νομίσματος.
Πέσος vs δραχμή
Στην Αργεντινή, π.χ., οι πολίτες είχαν στις τσέπες τους πέσος. Αυτό που άλλαξε ήταν ότι εκεί που το κάθε πέσος ισοδυναμούσε, σταθερά, με ένα δολάριο, ξάφνου ισοδυναμούσε με λιγότερο από ένα δολάριο (υποτίμηση) και μάλιστα η αξία του, σε δολάρια, μειωνόταν συνεχώς.
Στην Ελλάδα όμως δεν έχουμε δικό μας νόμισμα σε σταθερή ισοτιμία με κάποιο ξένο. Οι Έλληνες έχουν στην τσέπη τους, στα σεντούκια τους, στις καταψύξεις τους, ξένο νόμισμα - ευρώ.
Η δημιουργία νέου εθνικού νομίσματος (όσο το ''ξένο'' ευρώ εξακολουθεί να υπάρχει), σε αυτή την περίπτωση, θα είναι καταστροφική. Γιατί;
Γιατί είναι καταστροφή
Με μεγάλα ποσά σε ευρώ να κυκλοφορούν ήδη στην αγορά, και ακόμη μεγαλύτερα να έχουν αποθηκευτεί εκτός τραπεζών στα διαφόρων ειδών σεντούκια ανά την επικράτεια και σε ξένους λογαριασμούς στο εξωτερικό, η έκδοση νέου νομίσματος θα δημιουργήσει μια διπλή, διαιρεμένη οικονομία.
Από την μία θα έχουμε τις περισσότερες αποταμιεύσεις σε ευρώ. Από την άλλη θα έχουμε τους μισθούς και τις συντάξεις να βγαίνουν από τα ΑΤΜ των τραπεζών σε δραχμές.
Με το που θα εισπράττονται, οι πολίτες θα προσπαθούν να ανταλλάσσουν τις δραχμές σε ευρώ, γνωρίζοντας ότι σε μερικές ώρες οι δραχμές τους θα υποτιμηθούν.
Οι δύο Ελλάδες
Έτσι, θα έχουμε δύο Ελλάδες. Την Ελλάδα εκείνων που δεν έχουν πρόσβαση σε ευρώ, και οι οποίοι θα εγκλωβιστούν σε μια τριτοκοσμική Ελλάδα.
Και την Ελλάδα που έχουν πρόσβαση σε ευρώ, η εξουσία των οποίων θα είναι μεγάλη επί των υπόλοιπων.
Για να νοικιάσεις ένα αξιοπρεπές διαμέρισμα θα πρέπει να έχεις ευρώ. Για να στείλεις τα παιδιά σου σε ιδιωτικό σχολείο, το ίδιο.
Το εμπόριο
Πολλοί έμποροι θα εμπορεύονται μόνο σε ευρώ ή θα ζητούν "τοκογλυφικά" ποσά σε δραχμές.
Όμως οι μισθοί και οι συντάξεις θα παρέχονται σε δραχμές.
Εν πολλοίς, η Ελλάδα θα θυμίζει την Τουρκία της δεκαετίας του '80 όπου η διττή οικονομία (μία για τους εξαθλιωμένους "ανατολίτες" που λειτουργούσε με ντόπιο νόμισμα και μία για τους "εξευρωπαϊσμένους" πολίτες που χρησιμοποιούσαν μάρκα, φράγκα και δολάρια) δεν επέτρεπε την ανάπτυξη παρά μόνο ενίσχυε την ανισότητα και την υποανάπτυξη.
Υστερόγραφο
ΥΓ: Το παραπάνω κείμενο είναι εξαιρετικά αφιερωμένο στον υπουργό Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη, ο οποίος είναι και ο συντάκτης του (protagon.gr, 18/11/2011: ).
at:
