ΕΥΡΩ: ΜΙΑ ΠΡΟΑΝΑΓΓΕΛΘΕΙΣΑ ΚΡΙΣΗ (1993)
Το Ευρώ είναι ένα παράδοξο, κενοφανές και μοναδικό νόμισμα στη νομισματική ιστορία του κόσμου. Όλα τα νομίσματα έχουν πίσω τους μια Κεντρική Τράπεζα (που είναι αρμόδια για τη νομισματική πολιτική) και μια κρατική εξουσία / ένα Υπουργείο Οικονομικών (που ασκεί την δημοσιονομική πολιτική). Όλα, εκτός από το Ευρώ, το μοναδικό νόμισμα που δεν έχει πίσω του ένα Υπουργείο Οικονομικών. Επασχε, δηλαδή, από τη γένεσή του από μια κακοήθη νεοπλασία, εξαιτίας της οποίας οδηγείται σήμερα στο θάνατό του.
Τον Φεβρουάριο 1993, ο Φρανσουά Μιτεράν, ο Χέλμουτ Κολ και ο Ζακ Ντελόρ βρίσκονταν αντιμέτωποι με ένα πολιτικο-οικονομικό σχέδιο για την Ευρωπαϊκή Ένωση που περιλάμβανε και τη δημιουργία του κοινού νομίσματος.
Στη διάρκεια αυτής της συζήτησης, ο Ντελόρ επιχειρηματολόγησε ότι παράλληλα με τη δημιουργία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (που θα ασκούσε τη νομισματική πολιτική) έπρεπε να δημιουργηθεί και κάποιου είδους Υπουργείου Οικονομικών (που θα ασκούσε δημοσιονομική πολιτική), πράγμα που σήμαινε ένα μεγάλο βήμα στην κατεύθυνση της πολιτικής ενοποίησης της Ευρώπης.
Στις αιτιάσεις του Ντελόρ, ο Κολ αντέτεινε ότι δεν υπάρχει κανένα ευρωπαϊκό κοινοβούλιο που θα δεχόταν να παραχωρήσει εθνική κυριαρχία τέτοιας έκτασης. Και ο Μιτεράν, ύστερα από πολλή σκέψη, είπε:
«Ας οικοδομήσουμε τον ένα πυλώνα που μπορούμε σήμερα, και όταν μετά από 15-20 χρόνια οι διάδοχοί μας βρεθούν αντιμέτωποι με μια μείζονα κρίση, θα είναι υποχρεωμένοι ή να οικοδομήσουν και τον δεύτερο πυλών [Υπουργείο Οικονομικών] ή να διαλυθούν». ‘Η όπως το έθεσε επί λέξει ο ίδιος: «Jacques, έχεις απόλυτο δίκιο. Όμως δεν υπάρχει πιθανότητα να προωθήσω αυτήν την πρότασή σου. Ο Helmut κι εγώ δεν διαθέτουμε την πολιτική ισχύ να την περάσουμε. Προς το παρόν, μπορούμε μόνο να δέσουμε τις οικονομίες μας με ένα κοινό νόμισμα – και αυτό θα κάνουμε. Όταν όμως μετά από 15-20 χρόνια θα έρθει μια μεγάλη Κρίση, τότε οι διάδοχοί μας θα βρεθούν μπροστά σε ένα μεγάλο δίλημμα: Είτε να κάνουν πράξη αυτό που προτείνεις, είτε να αφήσουν το κοινό νόμισμα να καταρρεύσει».
Σ’ αυτό ακριβώς το σημείο βρίσκεται το Ευρώ σήμερα: Η Ευρώπη είναι υποχρεωμένη ή να κάνει ένα αναγκαίο αποφασιστικό βήμα για την πολιτική ενοποίησή της (αυτό σημαίνει η δημιουργία ενός ευρωπαϊκού υπουργείου οικονομικών) ή να διαλυθεί.