Χωρίς να έχω διάθεση για αντιπαραθέσεις και βρισιές, που εύκολες είναι αλλά δεν αποτελούν επιχειρήματα, θα γράψω μερικές σκέψεις μου.
Ο αρχικός τσαμπουκάς "Διώχνω την τρόικα" (και φυσικά δεν την δέχομαι με άλλο όνομα), "διαγράφω το χρέος ή έστω απαιτώ σημαντικό του κούρεμα", "σταματάω τις ιδιοτικοποιήσεις" κλπ, δεν είχε καν καμία μετεκλογική έννοια. Καλές ήτανε αυτές οι παπαριές για να τσιμπήσουν όσοι τσίμπησαν να κερδίσει ο Σύριζα τις εκλογές αλλά οι εταίροι ήταν απολύτως βέβαια πως δεν θα τις τρώγανε, οπότε μέχρι εδώ τζάμπα ο κόπος που έγινε και ο χρόνος που χάθηκε.
Ασφαλώς και με βάση την προηγούμενη "συμφωνία δανειακής σύμβασης" ("μνημόνιο" στην καθομιλουμένη), η κάθε Ελληνική κυβέρνηση θα μπρούσε να απαιτήσει κάποιες διαφοροποιήσεις που θα θεωρούσε χρήσιμες, όπως κάνουμε αυτές τις τελευταίες μέρες καλή ώρα. Η οποιαδήποτε κυβέρνηση θα μπορούσε να το ζητήσει αυτό (και θα το έκανε πιστεύω στην πρώτη ευκαιρία), αλλά ας πούμε πως μια νέα έχει κάποια επί πλέον διαπραγματευτική ισχύ.
ΑΛΛΑ οι διαφοροποιήσεις να είναι ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΕΣ! Όχι να έχουν υπαγορευθεί από τις ιδεολογικές εμμονές της αριστεράς.
Σε κάθε περίπτωση το αιτούμενο είναι ανάπτυξη και αύξηση του ΑΕΠ. Τότε και οι αγορές ανασαίνουν και οι δουλειές ανοίγουν και επί τέλους ακόμα και το χρέος πέφτει ως ποσοστό του ΑΕΠ ακόμα κι αν δεν πληρώσουμε ούτε ένα ευρώ. Οπότε μάλλον πολύτιμο χρόνο χάνουμε με το να μην ερχόμαστε σε κάποια συμφωνία, διότι το κυρίως αιτούμενο δεν είναι τί θα γίνει στις Βρυξξέλες, πως θα πάει η οικονομία ΕΔΩ είναι!
Και να υποθέσω εγώ (και να ευχηθώ βεβαίως!) πως θα έχουμε μια συμφωνία σήμερα, ή έστω κάποια στιγμή σύντομα. Αυτό ήταν; Το λύσαμε το πρόβλημά μας; Και για πόσο το λύσαμε δηλαδή;
Ο Βαρουφάκης περίπου ζητάει δανεικά για έξι μήνες χωρίς ουσιαστικό έλεγχο! Αν ήμουν μέλος του Γιούρογκρουπ δεν θα το δεχόμουν, αλλά ας πούμε πως το δέχονται. Μετά το εξάμηνο δεν θα εξακολουθούμε να έχουμε δανειακές ανάγκες; Τότε, που δεχόμαστε να επαναξιολογηθούμε, αν έχουμε εκτροχιαστεί δημοσιονομικά δεν θα υπάρξει πρόβλημα; Αυτό είναι όλο το μαράζι της κυβέρνησης, να βρει 6 μήνες ευκαιρία να κάνει λαϊκισμούς που θα ρίξουν την οικονομία έξω; Διότι αν έχει ΣΗΜΕΡΑ σοβαρό πρόγραμμα πως θα ικανοποιήσει τις προεκλογικές της εξαγγελίες (έστω κάποιες από αυτές) και πως θα κρατήσει δημοσιονομική πειθαρχία ταυτόχρονα, γιατί δεν τα παρουσιάζει με συγκροτημένες απόψεις; Προσωπική μου γνώμη είναι πως ο λόγος είναι ότι ΔΕΝ έχει και βαδίζει στα τυφλά. Είπε κάτι ευχολογικά ο Τσίπρας στην Θεσσαλονίκη, νόμισαν πως επειδή τα είπαν (και τα εννοούσαν να συμφωνήσω) μπορούν και να τα πραγματοποιήσουν.
Σε κάποια πολύ ευαίσθητα θέμα, όπως κατ' εξοχήν στο θέμα της ανθρωπιστικής κρίσης, είμαι από καιρό υπέρ της αντιμετώπισής της ακόμα κι αν αυτό σημαίνει πως εγώ που έχω πρέπει να συμβάλω οικονομικά σε αυτό. Δεν είναι νοητό να υπάρχουν άστεγοι και άνθρωποι που πεινάνε στην σημερινή Ελλάδα, δίπλα σε γεμάτα μπουζούκια και σε πουτάνες των 600 ευρώ το δίωρο, οπότε χαρά μου θα το κάνω! Να μας πουν λοιπόν "τόσο κοστίζει, από εκεί θα τα πάρουμε" και προσωπικά να το δεχθώ ευχαρίστως, ξαναλέω.
Σε κομματικές προσλήψεις όμως και σε "βόλεμα ημετέρων" με τα δικά μου πάλι λεφτά, αυτό ΔΕΝ θα το δεχθώ του πούστη! Κι όποιος το υποστηρίζει αυτό ή μαλάκας είναι ή συμφεροντολόγος που προσβλέπει να είναι ένας από αυτούς που θα "βολευτούν".
Και δεν είναι απλά πως θεωρώ ότι με πιάνουν μαλάκα να πληρώνω αργόσχολους, είναι ΚΥΡΙΩΣ πως αυτό είναι αντιπαραγωγικό και μας βυθίζει σε μια ακόμα μεγαλύτερη ύφεση...