Μα το πρόβλημα είναι ότι στην πραγματικότητα το ΣΥΜΦΕΡΟΝ του αφεντικού είναι να πληρώνει όσο το δυνατόν λιγότερα και να παίρνει όσο το δυνατον περισσότερο έργο. Και το ΣΥΜΦΕΡΟΝ του υπάλλήλου/εργάτη/οδηγού κτλπ να παίρνει όσο το δυνατόν περισσότερα και αν γίνεται να κάθεται και όλη μέρα και να πίνει καφέ.
Γιαυτό και τόσοι πολλοί θέλουν να γίνουν ΔΥ για να κάθονται και να πληρώνονται και να τους μένει χρόνος να ποστάρουν στο μπου εμετική υποστήριξη προς την κυβέρνηση ή ακόμα πιο εμετική αντιπολίτευση
Το θέμα είναι το κράτος να έρθει να θεσπίσει 1) Νόμους που να μην επιτρέπουν στο αφεντικό να εκμεταλευτεί σα σκυλί τον εργαζόμενο 2) Να δώσει ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ κίνιτρα στον εργοδότη να προσλάβει εργαζομένους και να τον αφήσει να σκιστεί στη δουλειά χωρίς να πρέπει να μοιραστεί τα μισά κέρδη του με το κράτος ή ακομα και να βγαλει λιγότερα από τον υπαλληλο του.
Και μιλαω για τις μικρές επιχειρήσεις και όχι τους κολοσους εκει επικρατου αλλες συνθηκες και αλλα νουμερα. Οι μικρες και μεσαιες επιχειρησεις ομως ειναι η βαση της οικονομιας γιατι καλως η κακως δεν την συντηρουν μονο ο σκλαβενιτης το τζαμπο και η μοτορ οιλ.
Απο εκει και περα το συμφερον για τον καθενα δικαιως ειναι διαφορετικο. Απλως θα περασουμε στο σταδιο απο ζωα να γινουμε ανθρωποι οταν θα το παραμεριζουμε για το κοινο καλο..η μαλλον...για το λιγο καλυτερο εκεινου που υποφερει εναντι στο λιγο καλυτερο δικο μας που μπορει να εχουμε περισσοτερα η και τα παντα. Εγω δε δεχομαι οτι ειμαστε πολιτισμενοι (παγκοσμιως) οταν στριμαρουμε 4Κ νετφλιξ και στην αφρικη τα παιδακια πεθαινουν απο την πεινα. Εχουμε αποτυχει.