Οι ανυπότακτοι στην Ελλάδα του 2020 – Η στατιστική της ντροπής
Δυστυχώς τα δεδομένα για τον Ελληνικό Στρατό δεν είναι καλά ενόψει της εκδηλούμενης τουρκικής επιθετικότητας. Τη στιγμή που η Τουρκία στέλνει στόλο στην ελληνική υφαλοκρηπίδα, χιλιάδες Έλληνες αποφεύγουν να εφαρμόσουν το άρθρο 4 του Συντάγματος: «Κάθε Έλληνας που μπορεί να φέρει όπλα είναι υποχρεωμένος να συντελεί στην άμυνα της πατρίδας».
Σκανδαλώδεις νόμοι, ελαστική στρατιωτική δικαιοσύνη, μαγειρέματα ιατρικών γνωματεύσεων και κακή οργάνωση του κρατικού μηχανισμού έχουν εκτοξεύσει τον αριθμό ανυπότακτων να ισοδυναμεί με το 1/3 του μεγέθους του Ελληνικού Στρατού. Αν προστεθούν οι κλάσεις 1996 έως 2021, ο αριθμός των ανυπότακτων ξεπερνά τους 30.000 σύμφωνα με στοιχεία της Στρατολογίας όπως παρουσιάστηκαν σε συνέδριο στο Πάντειο Πανεπιστήμιο τον Νοέμβριο του 2019. Δηλαδή, τρεις ολόκληρες μεραρχίες!
Ενώ το 2000, στα κατάστιχα της Στρατολογίας υπήρχαν 12.686 ανυπότακτοι, δύο δεκαετίες μετά σχεδόν τριπλασιάστηκαν. Την ίδια στιγμή, οι στατιστικές δείχνουν ότι το 2020 εξελίσσεται σε έτος-ρεκόρ 12ετίας παραβιάσεων από θάλασσα και αέρα, όπως δείξαμε σε ρεπορτάζ. Υποτίθεται ότι η ελληνική νομοθεσία είναι αυστηρή, καθώς ορίζει ρητά πως όσοι καταδικάζονται αμετάκλητα για ανυποταξία ή λιποταξία δεν μπορούν ούτε καν να εκλέγουν ή να εκλέγονται σε εκλογές. Ωστόσο, στην πράξη τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά, πρωτίστως χάρη σε ευεργετικά νομοθετικά μαγειρέματα.
https://[URL unfurl="true"]www.makeleio.gr/wp-content/uploads/2020/07/%CE%B1%CE%BD%CF%85%CF%80%CE%BF%CF%842.jpg[/img[/URL]]
Ήδη, πριν το 2000, οι ελληνικές κυβερνήσεις στόλιζαν την στρατολογική νομοθεσία με σκανδαλώδεις διατάξεις εντείνοντας το φαινόμενο και προσβάλλοντας την ισονομία. Το 2005, ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Σπήλιος Σπηλιωτόπουλος (ΝΔ) έφερε νόμο που επέτρεπε στους ανυπότακτους –μιλάμε για “γνήσιο ιδιαίτερο έγκλημα”- να επιστρέφουν ανενόχλητοι στην Ελλάδα για ένα διάστημα δίχως να τους ακουμπήσει ο νόμος. Δηλαδή, θα μπορούσε κανείς να επιστρέψει να ψηφίσει ή ακόμα να κάνει διακοπές απολαμβάνοντας πάγωμα της ποινικής του δίωξης.
Με αυτόν τον τρόπο, ένας Έλληνας του εξωτερικού διατηρεί κανονικά δικαιώματα στην Ελλάδα αποφεύγοντας όμως να την υπηρετήσει όταν έρχεται η ώρα. Οι ανυπότακτοι εξωτερικού μπορούν να έρθουν ένα μήνα τον χρόνο στην Ελλάδα δίχως να τους συλλάβουν και αυτό τους διαφοροποιεί συγκριτικά με τους ανυπότακτους εσωτερικού.
Ο νόμος Βενιζέλου του 2011 (ΠΑΣΟΚ) βάσει του οποίου το πρόστιμο για τους ανυπότακτους εκτοξευόταν στις 6.000 ευρώ είχε ένα θετικό και ένα αρνητικό αντίκτυπο. Αφενός, μείωσε σημαντικά τον αριθμό τον ανυπότακτων στα χρόνια της κρίσης, αφετέρου προσέδωσε “ταξικότητα” στην υπόθεση. Ωστόσο, πολλά ΜΜΕ δεν έχασαν την ευκαιρία να λαϊκίσουν διατύμπανίζοντας ότι το κράτος παίρνει τα σπίτια των ανυπότακτων, αδιαφορώντας όμως και για τη σημασία του αδικήματος.
Έτσι, επί υπουργίας Πάνου Καμένου (ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ) ήρθαν νόμοι βάσει του οποίων, δημιουργείται καθεστώς αδικίας. «Στους νόμους αυτούς προβλέπεται, μεταξύ άλλων, ότι σε περίπτωση τακτοποίησης ανυπότακτου, ο οποίος δεν έχει καταβάλει το επιβληθέν χρηματικό πρόστιμο των 6.000 ευρώ, αυτό διαγράφεται μαζί με τις προσαυξήσεις του. Ταυτόχρονα, σε περίπτωση που το πρόστιμο έχει εξοφληθεί, δεν προβλέπεται επιστροφή του. Τέτοιου είδους ρυθμίσεις, καίτοι ευεργετικές, έχουν προκαλέσει σημαντικές διαμαρτυρίες και αίσθημα αδικίας» σύμφωνα με τα πρακτικά του συνεδρίου.
Κατ΄αυτόν τον τρόπο, επήλθε τόσο ανισότητα όσο και υποβάθμιση του αδικήματος της ανυποταξίας. Οι διαρκείς αναβολές και “έξυπνες” απαλλαγές δίνουν την αίσθηση την”τακτοποίησης” του ζητήματος της στράτευσης.
Στο ζήτημα το ανυπότακτων προστίθεται και η “αιμορραγία” του στρατού από εκείνους που εξαγοράζουν την θητεία τους. Μετά το 33ο έτος, μπορεί κάποιος να την σκαπουλάρει υπηρετώντας μόλις 20 μέρες, ενώ άλλοι συμπολίτες τους έχουν προσφέρει 18, 12 ή εννέα μήνες από την ζωή τους, απέχοντας από την αγορά εργασίας. Το κράτος ναι μεν εισπράττει, αλλά εις βάρος της άμυνας. Έτσι, όποιος προχωράει για διδακτορικό έχει περισσότερες ελπίδες να γλιτώσει, από εκείνον που μαθαίνει τέχνη. Αυτό όμως δεν λέγεται ισότητα.
Πρόσφατα ψηφίστηκε και ο νόμος για την ψήφο των απόδημων, ωστόσο ο μεγάλος αριθμός κατοίκων εξωτερικού περισσότερο αυξάνει το πρόβλημα. Όπως φαίνεται και από τα στατιστικά στοιχεία, οι Έλληνες του εξωτερικού είναι αυτοί που παρουσιάζουν τάσεις ανυποταξίας καθώς όντας στο εξωτερικό είναι δύσκολο να ελεγχθούν συγκριτικά με όσους είναι εντός ελληνικής επικράτειας.
Από άρθρο του Βαγγέλη Γεωργίου στο [URL unfurl="true"]https://slpress.gr/[/URL]
θα πολεμησουμε με σθενος τους τουρκους :S :S
