Εγω θα ειμαι στο μετωπο και θα με ταιζει η μαμα πατριδα οσοι δεν εχουν να πανε σε καποιο χωριο θα τρωνε σκατα.
Αν θέλεις να βρεθείς εγκαίρως στο μέτωπο,ξεκίνα από τώρα.Διάλεξε που θέλεις να πας και πήγαινε να εγκατασταθείς εκεί,διότι την ημέρα της κρίσεως δε θα προλάβεις...
Το 1996 στην κρίση των Ιμίων,ο πρώτος ξάδερφος μου υπηρετούσε σε μια μονάδα τεθωρακισμένων στο Διδυμότοιχο.Είχε έρθει με άδεια στην Αθήνα,και το πρωινό εκείνο στις 4 το πρωί,του τηλεφωνούν και του λένε να επιστρέψει στη μονάδα.Πώς θα πάει γρήγορα στον Έβρο;Μα με αεροπλάνο έως την Αλεξανδρούπολη.Πάει στο παλιό αεροδρόμιο στο Ελληνικό,αλλά δεν υπήρχε θέση.Εν ώρα κρίσης δεν είχαν επιτάξει τα αεροπλάνα της κρατικής Ολυμπιακής,και πήγαιναν στην Αλεξανδρούπολη πολίτες και έμενε έξω το στρατιωτικό προσωπικό...Πήγε λοιπόν ο ξαδερφός μου να πάρει το ΚΤΕΛ.Ήταν γεμάτος ο σταθμός από στρατιώτες,και αντί να βάλουν αμέσως τα λεωφορεία να φύγουν,έπρεπε να περιμένει στις 10:00.Κάπου στις 9 μου τηλεφωνεί η θεία μου,και μου λέει πήγαινε βρες τον,διότι πηραν από τη μονάδα,και το ακύρωσαν.Είχε λήξει η κρίση!Τότε δεν υπήρχαν κινητά,ή για την ακρίβεια είχαν ελάχιστοι.Φοβερή κινητοποίηση
Θα αναγκάζονταν οι στρατιώτες να κάνουν ταξίδι 10+ ωρών,διότι οι πολίτες "έπρεπε" να πάνε στα σπίτια του...Το εξωφρενικό ήταν ότι όταν ακυρώθηκε η μετακίνηση,πήγαν να πάρουν τα λεφτά τους πίσω,διότι πολλοί είχαν αεροπορικό εισιτήριο για την ημέρα επιστροφής τους,και δεν τους τα έδιναν,παρά μόνο άλλαζαν τις ημερομηνίες.