Pornofan
Σπουδαίος
- Εγγρ.
- 6 Ιουλ 2019
- Μηνύματα
- 5.728
- Like
- 8.456
- Πόντοι
- 2.356
Η Μεταμόρφωση του Κάφκα.
Ένας τύπος ξυπνάει ξαφνικά και διαπιστώνει ότι είναι σκαθάρι. Από εκεί και πέρα περιγράφονται η διάλυση των σχέσεων του με τους γονείς και την αδελφή του μέχρι την πλήρη αποξένωση και απομόνωση
Ο συγγραφέας θίγει πολλά θέματα, ή ίσως ο αναγνώστης μπορεί να αναγνωρίσει πολλές καταστάσεις:
- την ταυτοποίηση του ανθρώπου με τη δουλειά του που σιχαίνεται αλλά είναι υποχρεωμένος δούλος να την εκτελεί
- την αξία του ανθρώπου για τους γύρω του μόνο όσο αυτός δουλεύει και παράγει τους καρπούς που οι γύρω τρώνε (φορολογία -> επιδόματα)
- το βόλεμα των γύρω που επαναπαύονται στο ότι το κορόιδο θα δουλεύει σα σκλάβος για να τους ταΐζει και μόνο όταν αυτός εξαφανιστεί ή πεθάνει κουνάνε την κωλάρα τους για να επιβιώσουν
- περιγραφή μεταφορικά του σύγχρονου φαινομένου των χικικομόρι στην Ιαπωνία ή των MGTOW που αποσύρονται από την κοινωνία και ζουν σε ένα δωμάτιο πλήρως αποκομμένοι και σιχαμένοι από την κοινωνία. Βέβαια το βιβλίο γράφτηκε το 1910, προφητεία ή μπορεί και τότε να υπήρχαν τέτοιοι τύποι.
- το φαινόμενο του να χρησιμοποιείται η φροντίδα ως μέσο πλήρους εξουσίας πάνω στον ανήμπορο αλλά και μέσο απόκτησης αξίας από τον φροντιστή: δείτε τι καλή που είμαι που φροντίζω, αυτή είναι η ταυτότητα μου (και μην τολμήσει να μου την πάρει κανείς). Πχ το κτήνος της Πάτρας ή κάτι κυράτσες που κάνουν τις εθελόντριες εδώ και εκεί.
- μια ματιά στο πώς είναι να είσαι ανήμπορος και στο έλεος άλλων. Πχ άρρωστος σε νοσοκομείο ή πεταμένος σε γηροκομείο. Συνδυάζεται με το νήμα της λέσχης φιλοσόφων μπου.κομ "Μπουρδελιάρηδες μετά τα 50"
αλλά και με το νήμα "Δημιουργία οικογένειας αξίζει?". Η απάντηση που δίνει ο συγγραφέας είναι αρχικά ναι αλλά τελικά σίγουρα όχι
Τελικά όταν το βάρος πετιέται στα σκουπίδια χωρίς να ασχοληθεί κανείς από την "οικογένεια", αυτή συνεχίζει τη ζωή της με αισιοδοξία σαν πιεσμένο ελατήριο που απελευθερώνεται γιατί η ζωή πρέπει να συνεχιστεί και να φτιαχτούν καινούρια σκαθάρια και πεταλούδες
Ένας τύπος ξυπνάει ξαφνικά και διαπιστώνει ότι είναι σκαθάρι. Από εκεί και πέρα περιγράφονται η διάλυση των σχέσεων του με τους γονείς και την αδελφή του μέχρι την πλήρη αποξένωση και απομόνωση
Ο συγγραφέας θίγει πολλά θέματα, ή ίσως ο αναγνώστης μπορεί να αναγνωρίσει πολλές καταστάσεις:
- την ταυτοποίηση του ανθρώπου με τη δουλειά του που σιχαίνεται αλλά είναι υποχρεωμένος δούλος να την εκτελεί
- την αξία του ανθρώπου για τους γύρω του μόνο όσο αυτός δουλεύει και παράγει τους καρπούς που οι γύρω τρώνε (φορολογία -> επιδόματα)
- το βόλεμα των γύρω που επαναπαύονται στο ότι το κορόιδο θα δουλεύει σα σκλάβος για να τους ταΐζει και μόνο όταν αυτός εξαφανιστεί ή πεθάνει κουνάνε την κωλάρα τους για να επιβιώσουν
- περιγραφή μεταφορικά του σύγχρονου φαινομένου των χικικομόρι στην Ιαπωνία ή των MGTOW που αποσύρονται από την κοινωνία και ζουν σε ένα δωμάτιο πλήρως αποκομμένοι και σιχαμένοι από την κοινωνία. Βέβαια το βιβλίο γράφτηκε το 1910, προφητεία ή μπορεί και τότε να υπήρχαν τέτοιοι τύποι.
- το φαινόμενο του να χρησιμοποιείται η φροντίδα ως μέσο πλήρους εξουσίας πάνω στον ανήμπορο αλλά και μέσο απόκτησης αξίας από τον φροντιστή: δείτε τι καλή που είμαι που φροντίζω, αυτή είναι η ταυτότητα μου (και μην τολμήσει να μου την πάρει κανείς). Πχ το κτήνος της Πάτρας ή κάτι κυράτσες που κάνουν τις εθελόντριες εδώ και εκεί.
- μια ματιά στο πώς είναι να είσαι ανήμπορος και στο έλεος άλλων. Πχ άρρωστος σε νοσοκομείο ή πεταμένος σε γηροκομείο. Συνδυάζεται με το νήμα της λέσχης φιλοσόφων μπου.κομ "Μπουρδελιάρηδες μετά τα 50"
αλλά και με το νήμα "Δημιουργία οικογένειας αξίζει?". Η απάντηση που δίνει ο συγγραφέας είναι αρχικά ναι αλλά τελικά σίγουρα όχι Τελικά όταν το βάρος πετιέται στα σκουπίδια χωρίς να ασχοληθεί κανείς από την "οικογένεια", αυτή συνεχίζει τη ζωή της με αισιοδοξία σαν πιεσμένο ελατήριο που απελευθερώνεται γιατί η ζωή πρέπει να συνεχιστεί και να φτιαχτούν καινούρια σκαθάρια και πεταλούδες
Τελευταία τροποποίηση:
