loukritia!
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 19 Δεκ 2008
- Μηνύματα
- 25.253
- Like
- 14
- Πόντοι
- 366
τωρα αμα μιλησω θα φταιω?τι εγινε, απο τη σκασμοκουκιδα πηγε παλι στο πρασινο με αναστολη? δε καθαριζει με τιποτα το μητρωο σου λεμε χοχο
τωρα αμα μιλησω θα φταιω?τι εγινε, απο τη σκασμοκουκιδα πηγε παλι στο πρασινο με αναστολη? δε καθαριζει με τιποτα το μητρωο σου λεμε χοχο
τωρα αμα μιλησω θα φταιω?
1.δε πεφτω στις γελοιες παγιδες σου.υ.γ. εξαλλου κωλωνεις, τι να πεις
1.δε πεφτω στις γελοιες παγιδες σου.
2.θα μιλουσα αλλα ουτε στα νηπια δε καρφωνα...
ναι εσυ πλητκρολογιο εχεις και γραμματα δε τυπωνεις ναουμε...εγω τουλαχιστον οπου δε ξερω δε μιλαω...
δε χωθηκα στην κουβεντα οταν ο βολτερ κ η κλωνα μιλουσαν γ βιβλια που δεν εχω δει ποτε μου.
δε πεταχτηκα ν πω την μαλακια μου.
το να υποβιβαζεις τον αλλο κ στο ακυρο κιολας δεν ανεβαζει εσενα.
μπες τσατμυαλο εσυ ακομα δεν βαζεις...
[size=20pt]και σε πληροφορω οτι τα βιβλια και τα θεατρικα που εχω διαβασει εγω, ουτε ολοι μαζι δεν ταχετε διαβασει![/size] Αλλα αλλο το τι κανει ο καθενας για τον ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ και αλλο να προσπαθει να το παιξει επιπεδο σε ενα σαϊτ με μπουρδελιαρηδες που λεει και η κλωνα! Με πιανεις?
πως δε γινεται?Αχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα.
Περισσότερα και από τον Ντουρασέλ ρε Μέμο;;;;;;;
Δεν γίνεται.............
Για τον μέγιστο Φιόντορ Ντοστογιέφσκι να προτιμάτε εκδόσεις Γκοβόστη και μετάφραση από Άρη Αλεξάνδρου που είναι κατευθείαν από τα ρωσικά,όχι όπως οι περισσότερες άλλες που είναι μεταφράσεις από αγγλικά-γαλλικά κλπ
Για τον μέγιστο Φιόντορ Ντοστογιέφσκι να προτιμάτε εκδόσεις Γκοβόστη και μετάφραση από Άρη Αλεξάνδρου που είναι κατευθείαν από τα ρωσικά,όχι όπως οι περισσότερες άλλες που είναι μεταφράσεις από αγγλικά-γαλλικά κλπ
ο Ντοστογιεφσκι ειναι ο Μεγιστος! Γκοβοστη οι καλυτερες στα ελληνικα, ειχα παρει τους αδερφους καραμαζωφ σε αλλη εκδοση λογω διαφορας στην τιμη αλλα το μετανιωσα πικρα. Ενα αριστουργημα της παγκοσμιας λογοτεχνιας λογω μεταφρασης και μονο εδινε την αισθηση Κωδικα ντα Βιντσι...
η μετάφραση παίζει τεράστιο ρόλο επειδή δυστυχώς δεν έχουμε συνήθως τη δυνατότητα να διαβάζουμε τα βιβλία στη γλώσσα που γράφτηκαν.εμενα ο ντοστογεφσκι με κουραζει...
ναι οκ μεγαλος αλλα εμενα δε μαρεσει...
κουραστικο στην αναγνωση καθοτι εχει μαλωσει με τις αντωνυμιες και τα σημεια στιξης.
προφανως και εχεις δικιο...η μετάφραση παίζει τεράστιο ρόλο επειδή δυστυχώς δεν έχουμε συνήθως τη δυνατότητα να διαβάζουμε τα βιβλία στη γλώσσα που γράφτηκαν.
Λουκρητία αν ξεκινήσεις το Έγκλημα και τιμωρία από τις εκδόσεις Γκοβόστη ίσως αλλάξεις άποψη.ίσως και όχι βέβαια δεν αρέσουν σε όλους τα ίδια.
συμφωνώΣωστός.
Για να μην πούμε ότι οτιδήποτε του Αλεξάνδρου αξίζει.
Αχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα.
Περισσότερα και από τον Ντουρασέλ ρε Μέμο;;;;;;;
Δεν γίνεται.............
Μόνο από τον τίτλο μου κέντρισε το ενδιαφέρον,αγοράζω!!!Albert Camus, Ο επαναστατημένος άνθρωπος
Τι είναι ένας επαναστατημένος άνθρωπος; Ένας άνθρωπος που λέει όχι. Αρνιέται, αλλά δεν παραιτείται: είναι ακόμα κι αυτός που λέει ναι από την πρώτη του κίνηση. Ένας σκλάβος που σ’ όλη του τη ζωή δεχόταν διαταγές ξαφνικά κρίνει μια εντολή απαράδεκτη. Ποιο είναι το περιεχόμενο αυτού του “όχι”;
Σημαίνει, λόγου χάρη, “η υπόθεση τραβάει μακριά”, “μέχρι εκεί και μη παρέκει”, “το παρακάνετε” κι ακόμα “υπάρχει ένα όριο που δεν θα ξεπεράσετε”. Με λίγα λόγια, αυτό το “όχι” επιβεβαιώνει την ύπαρξη ενός ορίου. Ξαναβρίσκουμε την ίδια ιδέα του ορίου στο αίσθημα του επαναστατημένου ότι ο άλλος υπερβάλλει, ότι απλώνει τα δικαιώματά του πέρα από κάποια σύνορα, όπου βρίσκουν αντιμέτωπο ένα άλλο δικαίωμα και περιορίζονται απ’ αυτό... Μαζί με την αποστροφή για τον παρείσακτο, σε κάθε εξέγερση υπάρχει μια τέλεια, στιγμιαία εναρμόνιση του ανθρώπου μ’ ένα μέρος του εαυτού του. Αυτόματα λοιπόν παρεμβαίνει μια κρίση αξίας που τον εκθέτει σε χίλιους κινδύνους. Μέχρι τότε σώπαινε αφημένος στην απελπισία της παραδοχής μιας κατάστασης, έστω κι αν την έκρινε άδικη. Σωπαίνοντας αφήνεις να πιστεύουν ότι δεν έχεις ούτε κρίση ούτε επιθυμία για τίποτα και σε μερικές περιπτώσεις πραγματικά δεν επιθυμείς τίποτα. Η απελπισία όπως και το παράλογο επιθυμεί και κρίνει τα πάντα γενικά και τίποτα ειδικά. Η σιωπή την εκφράζει εύγλωττα. Αλλά όταν αρχίσει να μιλάει, ακόμη κι αν πει όχι, επιθυμεί και κρίνει. Ο επαναστατημένος με την ετυμολογική έννοια αλλάζει στάση. Ήταν υποταχτικός κάτω από το μαστίγιο του αφέντη του. Ξαφνικά παύει να είναι πειθήνιος. Θέλει να αντιτάξει κάτι που προτιμάει σε κάτι που δεν του αρέσει. Κάθε αξία δεν συνεπάγεται και επανάσταση, αλλά κάθε κίνημα εξέγερσης συνεπάγεται σιωπηλά μια αξία.