Man-With-No-Name
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 18 Μαΐ 2011
- Μηνύματα
- 2.267
- Κριτικές
- 2
- Like
- 2.090
- Πόντοι
- 456
Κοίταξε... ο τουρισμός ΕΙΝΑΙ βαριά βιομηχανία, αρκει να τον διαχειριστεί κάποιος σα βαριά βιομηχανία. Και, στο δεύτερο μισό της φράσης σου, βρίσκεται το πρόβλημα για εμάς... με τη λέξη τουρισμός το μόνο που μας περνά απο το μυαλό είναι "σουβλάκι, γκαρσόνι, νησί, παραλία". Ναι, όλα αυτά ανήκουν στην τουριστική βιομηχανία, αλλά απο μόνα τους δεν αρκούν. Αρκούσαν τη δεκαετία του 70, άντε και του 80, αλλά πλέον δεν φτάνουν ούτε για βιτρίνα. Δες το Πουκέτ, τις Μαλδίβες, την Ίμπιζα... και κάνε συγκρίσεις. Στο Πουκέτ έχουν πιάσει το νόημα και ο σεξοτουρισμός τρέχει κανονικά, όχι μόνο με απλή ανοχή του κράτους, αλλά με πλήρη οργάνωση, γεμίζοντας τις τσέπες κόσμου και κοσμάκη με δυτικό συνάλλαγμα. Στις Μαλδίβες έχουν πιάσει το νόημα και επενδύουν σε εντυπωσιακά, πλήρως διαχειρίσιμα "φυσικής ομορφιάς" μοτίβα, που όσοι έχουν το κομπόδεμα επισκέπτονται ξανά και ξανά. Στην Ίμπιζα, άπαξ και αναγνωρίστηκε σαν την Ευρωπαϊκή πρωτεύουσα του καλοκαιρινού clubbing, έχει χτίσει αυτή την εικόνα και την έχει εξελίξει στο έπακρο. έχρι και μουσικά υποείδη ξεπήδησαν απο εκεί.To ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΓΕΛΟΙΟ είναι αυτό που λέγεται κατά κόρον ότι ο τουρισμός είναι η βαρειά μας βιομηχανία...διότι την πραγματική βαρειά βιομηχανία την έχουμε απαξιώσει...είναι τραγικό ένα κράτος χωρίς βιομηχανία...όλοι πάνε για σερβιτόροι σαιζόν....με ποια προοπτική;
Μια ατέρμονη μιζέρια...
Εμείς, σε αντίθεση, τι ακριβώς έχουμε να δείξουμε; Τι παραπάνω έχουμε να προσφέρουμε πέρα απο την πολιτιστική κληρονομιά (που δεν την διαχειριζόμαστε, σεβόμαστε και συντηρούμε σωστά) και τη φυσική ομορφιά του περιβάλλοντος; Τι αξία έχει το να έχεις την ακρόπολη, και ταυτόχρονα στους πρόποδές της να έχεις παλιατζίδικα και παλαιάς κοπής μαγαζιά με κράχτες για ρούχα και μπιχλιμπίδια; Αντί να θεωρήσουμε σαν όντως βαριά βιομηχανία τον τουρισμό, τον διαχειριζόμαστε σαν μια εποχιακή αρπαχτή, μαζεύουμε τα αντίσκηνα κάθε Σεπτέμβρη, και περιμένουμε να ξαναέρθουν οι τουρίστες για να ξαναστήσουμε τα ίδια προκάτ σκηνικά. ΔΕΝ έχουμε εξελίξει ουσιαστικά τον τουρισμό μας απο τα τέλη της δεκαετίας του 80, δεν έχουμε αλλάξει καν νοοτροπία, και απορούμε που δεν τρέχει όπως θα θέλαμε. Οι εργοδότες θέλουν ανεπίσημους είλωτες για προσωπικό σεζόν, και το προσωπικό απλά τρέχει για αρπαχτή, μέχρι να πάρει πτυχίο, ή να βρεί κανονική δουλειά. Εκεί είναι το πρόβλημα. Κανένας δεν βλέπει τον τουρισμό σα βγιομηχανία, τον βλέπουμε σαν το πανηγύρι της ενορίας, απλά σε μεγαλύτερη έκταση. Πρόχειρες αρπαχτές.