Όταν λέω ότι ο Ντερτιλής βάση Συντάγματος έπρεπε να είχε βγει από τη φυλακή εδώ και δεκαεφτά χρόνια, δεν το λέω γιατί είμαι δεξιός ή αριστερός ή δε νοιάζομαι για τη δημοκρατία που ο Ντερτιλής βοήθησε να καταλυθεί.
Αυτό που δεν καταλαβαίνουμε είναι ότι το σύστημα που λέει ότι υπηρετεί τη δημοκρατία στη χώρα αυτή, μόνο δημοκρατικό δεν είναι.
Οι ηγέτες μας, αριστεροί και δεξιοί, μας μαθαίνουν ότι η δημοκρατία μπορεί και να παραβλέπεται όταν αυτό εξυπηρετεί τους σκοπούς μας.
Εμείς το δεχόμαστε και έτσι πέφτουμε στη παγίδα να γινόμαστε κατώτεροι των περιστάσεων οπότε μας αξίζουν και κατώτεροι ηγέτες.
Έτσι καταφέραμε εδώ και τόσα χρόνια να κυβερνιόμαστε από ανάξιους.
Ο Ντερτιλής καταδικάστηκε και εξέτισε την ποινή του που ήταν βάση συντάγματος είκοσι χρόνια. Το 1995 έπρεπε να αποφυλακιστεί. Μόνο ο Ντερτιλής έπρεπε να αποφυλακιστεί από τους πραξικοπηματίες, γιατί οι συνταγματάρχες καταδικάστηκαν σε ισόβια για εσχάτη προδοσία που σημαίνει βάση του συντάγματος πραγματικά ισόβια.
Ένοχοι για την μη αποφυλάκιση του Ντερτιλή το 1995, δεν είναι μόνο οι δικαστές αλλά όλοι εμείς που αποδεχτήκαμε την μη εφαρμογή του Συντάγματος.
Οι πολιτικοί ηγέτες μας, συνηθίζουν να μας πλασάρουν με έμμεσο τρόπο ότι το Σύνταγμα δεν είναι και τόσο σημαντικό πράγμα γιατί μπορεί και να μην τα λέει τόσο σωστά όπως για παράδειγμα στη περίπτωση του Ντερτιλή οπότε χρειάζεται και κάποιες αναθεωρήσεις που και που, οι οποίες είναι πολύ περίπλοκες για να τις καταλαβαίνει ο λαουτζίκος οπότε οι πεφωτισμένοι ηγέτες μας θα φροντίσουν γι’ αυτό.
Έτσι πέρασαν και το νόμο περί εύθηνης υπουργών και τόσα άλλα ευτράπελα με τις παραγραφές των αδικημάτων των πολιτικών στο Σύνταγμα, χωρίς να ανοίξει ρουθούνι.
Εάν ο λαός είχε βγει στους δρόμους το 95 και φώναζε «ο Ντερτιλής είναι εγκληματίας αλλά από τη στιγμή που το Σύνταγμα το επιβάλει πρέπει να αποφυλακιστεί, γιατί για εμείς δεν παίζουμε με το Σύνταγμα του κράτους», τότε οι ηγέτες μας θα ήξεραν ότι σε κάθε αναθεώρηση του Συντάγματος, ο λαός είναι εκεί και προσέχει τι νομοθετούν τότε θα το σκέπτονταν διπλά πριν υποβάλουν περίεργα αιτήματα αναθεώρησης.
Πρώτα απαξίωσαν το Σύνταγμα του κράτους στη συνείδηση του λαού, μετά το προσάρμοσαν στις ανάγκες τους και τώρα έρχονται και μας λένε ότι
«Εντάξει κλέψανε οι πολιτικοί αλλά αφού αυτό το κωλοσύνταγμα τους αθωώνει, τι να κάνουμε εμείς;
Δε φταίμε εμείς που δεν τους στέλνουμε στη φυλακή αλλά το Σύνταγμα που όπως καλά ξέρετε δεν είναι και τόσο δίκαιο αλλά μην ανησυχείτε γιατί εδώ είμαστε εμείς να το αναθεωρήσουμε και πάλι όταν έρθει η ώρα…»
