Εκεί ήταν που την πατήσαν οι ψωλίστ.Ενας συμβατικός ψωλίστ πίστευε οτι η κρίση οφειλόταν στα κλεμμένα οπότε θα αρκούσαν ένα δύο χρόνια για να τελειώσει,μιλάμε για κρίση ρευστότητας.
Ενας πιο προχωρημένος ψωλίστ αντιλμαβανόταν οτι η χώρα είχε δανειστεί υπέρμετρα γιατί κατανάλωνε για τριακονταετία πάνω από όσα παρήγαγε.Αυτός πίστευε οτι η κρίση θα κρατήσει κάπου πέντε χρόνια γιατί το έβλεπε σαν equilibrium.
Αυτό που απέτυχαν να καταλάβουν οι ψωλίστ είναι τη δομική κρίση οτι δηλαδή 10 χρόνια κρίσης είναι λίγα στην πραγματικότητα.Αυτό δεν το βλέπανε καν.Τα άλλα δύο τα βλέπανε,τη δομική κρίση δεν τη βλέπανε και ούτε τώρα τη βλέπουνε.Το έλλειμμα επιδόσεων που λένε.Αυτό είναι το τρίτο το μακρύτερο και αυτό ακριβώς παίζει τώρα ούτε η κρίση ρευστότητας ούτε το έλλειμμα ισοζυγίου.
Τα θέματα αυτά δε δύνανται να ρυθμιστούν από πολιτικούς,είναι η βαθιά αντίδραση,έχουν σχέση με το λαό καθεαυτόν τι εννοούμε όταν λέμε Ελληνας κτλ.Ο πολιτικός τι να κάνει άντε να αυξήσει τα κλεμμένα κατά 20%,να σου παρατείνει ή μειώσει την κρίση για κανά χρόνο.Τα θέματα αυτά παίζονται στο βαθύ επίπεδο έχουν σχέση με συσχετισμούς δυνάμεων και συγκυρίες.Αρπαξε την ευκαιρία που λένε.
Τελευταία τροποποίηση:
