Ακομη και σε Κρατη που ΔΕΝ εχουν εκτεταμενο Δημοσιο τομεα ΠΑΛΙ δεν αλλαζει τιποτε.
Οι μισθοι συμπιεζονται,τα εργατικα δικαιωματα καταργουνται,οι συνταξεις υποβαθμιζονται.
Την ιδια στιγμη δλδ.,που τα μεσα παραγωγης εχουν φτασει σε σημειο να ακυρωνουν(εν μερει)την ανθρωπινη εργασια,το(δυτικοευρωπαικο)Κρατος ΠΑΥΕΙ να εγγυαται στον βαθμο που το εκανε αυτο την 25ετια 1945-1970 την ζωη την ιδια των πολιτων του.
Ο ΜΟΝΟΣ Κρατικος τομεας που συνεχιζει να υπαρχει,επεκτεινομενος για προφανεις λογους,ειναι αυτος της καταστολης.
Ναι. Δεν είναι αβάσιμο το επιχείρημα σου. 'Όντως το ότι μπορεί ο δημόσιος τομέας να απασχολεί λιγότερα άτομα δεν έχει ως προκαθορισμένο αποτέλεσμα ότι θα απαλυνθεί η θέση των υπαλλήλων του ιδιωτικού τομέα.
Πλην όμως δε παύει να ισχύει το εξής. Δεν αποτελεί ικανή συνθήκη, αλλά αναγκαία. Δε σημαίνει δηλαδή ότι θα γίνει κάτι τέτοιο- θα ελαρφυνθεί η θέση του υπαλλήλου του ιδιωτικού, ή ακόμη καλύτερα θα γίνει η σοσιαλιστική επανάσταση και θα καρπώνεται όλη την υπεραξία ο ερωάτης. Αλλά για να γίνει κάτι τέτοιο απαραίτητη προυπόθεση, μία από αυτές, είναι και ο περιορισμός του δημόσιου τομέα. Όπως και να το κάνουμε- και ειδικά στην Ελλάδα- μια ματιά στον κρατικό προυπολογισμό αρκεί. Το μεγαλύτερο μέρος των δημοσίων δαπανών είναι μισθοί και συντάξεις δημοσίων υπαλλήλων.
Βέβαια θα μου πεις δε θα έβρισκαν άλλους τρόπους να απομυζούν τον εργάτη " κρατικά"? Μα ήδη βρίσκουν. Όμως σίγουρα αν εξέλειπε το 70% περίπου των δημοσίων δαπανών, όσες δικαιολογίες και να έβρισκαν, όσους εξοπλισμούς , έργα, προμήθειες, μίζες, θα ήταν δίσκολο να γίνουν αυτά σε τέτοιο ύψος, ώστε να δικαιολογηθεί τέτοια δαπάνη.
Επίσης ο δημόσιος υπάλληλος, ειδικά με το καθεστώς της μονιμότητας, αποτελεί μια ανελαστική δαπάνη, που εφόσον και συνάφθηκε, δε μπορεί να αναστραφεί. Κάτι ακόμη. Ο δημόσιος υπάλληλος, μπορεί με την τυπική έννοια να είναι εργαζόμενος. Ουσιαστικά όμως ο ρόλος του στην παραγωγική δομή, είναι να ασκεί ΔΙΟΙΚΗΣΗ, δηλαδή μια από τις λειτουργίες της ΕΞΟΥΣΙΑΣ. Έχει και κάθε συμφέρον αυτή να ασκείται και μάλιστα ολοένα και πιο πολύπλευρα στην κοινωνία και σε βάθος. Ας μη γελιόμαστε, ούτε να βάζουμε το κεφάλι κάτω από την άμμο. Και ναι ακόμη και ο μπατσάκος των 800 ή ο δασκαλάκος ή ο κλητήρας , το ότι έχουν ένα μικρό μόνο μέρος στον όλο καταμερισμό του συστήματος- δε σημαίνει ότι αλλάζει και ο ρόλος η η λειτουργία που επιτελούν. Δηλαδή παλιά την εξουσία και τη διοίκηση την ασκούσαν ένας βασιλιάς και πέντε αυλικοί, αργότερα μερικοί πραιτωριανοί π.χ.. Τώρα το ότι αυτό έσπασε σε μυριάδες κομμάτια, δε σημαίνει καθόλου ότι άλλαξε η φύση του η λειτουργία του και η ουσία του.
Το κατεξοχήν επαναστατικό αίτημα που έβαζε και τα φυτίλια για τις πυρκαγιές όλων των μεγάλων επαναστάσεων ιστορικά, ήταν κατεξοχήν οι ΦΟΡΟΙ. Δε μπορεί λοιπόν να τίθεται ως επαναστατικό (!) αίτημα η επέκτασή τους!Και ο φόρος είναι η ΚΑΤΕΞΟΧΗΝ κρατική εξουσιαστική πράξη! Γιατί στα ίσια δεν λέγεται, αλλά όταν λες πολλοί δημόσιοι υπάλληλοι και με προνόμια κλπ , ουσιαστικά έμμεσα αυτό ζητάς, γιατί πως αλλιώς θα στηριχθούν υλικά αυτοί αν όχι με φόρους?
Φυσικά το κράτος τα τρώει και από αλλού. Γνωστά μη τα ξαναλέμε. Επιδοτήσεις π.χ. επιχειριματιών, συναλλαγές. Ή επιδοτήσεις σε διάφορα απίθανα πράγματα, κάτι περίεργοι τύποι επειδή κυριολεκτικά δεν υπάρχει κανένας λόγος για να τρώνε κρατικό χρήμα, έχουν εγεύρει διάφορες δικαιολογίες όπως " πολιτισμός, τέχνη". Στην Ελλάδα ειδικά. Π.χ. το υπουργείο πολιτισμού είναι μια τεράστια τρύπα. Εντωμεταξύ στην Ελλάδα έχουμε τρελαθεί στην κουλτούρα και τον πολιτισμό. Ο κόσμος είναι όλο ευγένεια, μόρφωση, δε βρίζει δε πετάει τα σκουπίδια όπου ναναι κλπ. ε?
Μετά από τη φορολογική ελάφρυνση, το άλλο μεγάλο αίτημα είναι ο πραγματικός δημοκρατικός έλεγχος του κορβανά που συγκροτείται από τη συλλογή του φόρου. Η συμμετοχή στο τι και πως κατανέμεται αλλά και πως δαπανάται. Από το βαθμό αυτό της συμμετοχής, έχουμε και ένα καλό δείκτη "δημοκρατικότητας" της κοινωνίας αν το θέλετε. Όταν στα παίρνουν χωρίς να σε ρωτάνε, ούτε να σε ρωτάνε στο πόσα θα σου πάρουν και τα δίνουν με ακόμη πιο σατράπικες και αυταρχικές μεθόδους χωρίς να λογοδοτούν πουθενά,ε τότε δε χρειάζεται ούτε καταπίεση περαιτέρω ούτε τίποτα. Ότι θέλουν το έχουν.
Κάτι άλλο για το τι θα γίνει άμα " απολυθούν τόσοι δημόσιοι υπάλληλοι". Ε άμα είναι βάλτε τους να σπάνε πέτρες και δίνεται μισθό, πιο ωφέλιμο θα είναι για την κοινωνία. Γιατί δε θα έχουν και λόγο στην εξέλιξη των πραγμάτων, δε θα μπορούν να έχουν εξουσία τουλάχιστον. Το πρόβλημα δεν είναι αν θα πληρώνονται ή όχι, αλλά ότι μια σημαντική μερίδα του πλυθησμού πληρώνεται, δηλαδή αποκτά δικαιώματα στη μοιρασιά του κοινωνικά παραγόμενου πλούτου, δίχως να συμμετέχει καθόλου στην παραγωγή αυτή, και όχι μόνο αλλά μάλιστα τρενάροντάς την πολλές φορές!
Αλλά αν θέλετε, ορίστε τα χωράφια, ορίστε τα βενζινάδικα, ορίστε η οικοδομή. Τι είπατε? Α δουλεύει εκεί ο πακιστανός ο αιγύπτιος με μισθούς πείνας? Μάλιστα. Μειώστε τη φορολογική επιβάρυνση εφόσον δε θα έχετε τις δαπάνες για υπεράριθμούς Δ.Υ. στις επιχειρήσεις και στην κοινωνία γενικότερα, θεσπίστε αυστηρά υψηλό σχετικά, κατώτατο μισθό με πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα, κόψτε τον κόλο σε όποιον τολμήσει να τα παραβιάσει και ορίστε. Επίσης κατεβάστε το Φ.Π.Α. από το 23 στο 8-9 και τον μικρό στο 4. Ώστε τα χρήματα που κερδίζει ο άλλος να του φτάνουν και να πληρώνει λογικές τιμές για τα προιόντα. Δε λέω να διώξει με φασιστική βία τους ξένου, αλλά να εξαλείψει τις συνθήκες που προάγουν το δουλεμπόριο. Τότε αυτόματα είναι σίγουρο ότι ο άλλος θα προτιμήσει τον ντόπιο εργάτη από τον αλλοδαπό, για πολλούς λόγους. Αν του δώσεις και καρότο και μαστίγιο. Δηλαδή να τον σκίσεις άμα δε δώσει τα φουλ δικαιώματα στον εργαζόμενο αλλά και να τον " ανταμείψεις" με μεγάλη φορολογική αλλά και γραφειοκρατική ελάφρυνση. Αλήθεια τόσο εξωπραγματικά είναι όλα αυτά?
; Πώς το κατάφερες αυτό; Μόνο στους κλώνους τα λες 
