Απο την άλλη μεριά οι κύκλοι που στήριξαν το ισλαμικό κράτος για να εγκαθιδρυσει πιο ευνοϊκό για τους αμερικανούς status quo στη Μέση Ανατολή τώρα βλέπουν οτι δημιουργεί τέτοιες εξελίξεις και αναπ΄τυσει τέτοια δυναμική που ανατρέπει τα πάντα: Αν πετύχει το εγχείρημα με το σιλαμικό κράτος στο Ιρακ και το Λεβάντε τότε οι σουνιτικές χώρες της Αραβίας δε χρειάζονται τους Αμερικανούς αλλα μπορούν να κινηθούν ως μικρές υπερδυνάμεις πια δημιουργώντας μια σφάιρα επιροής απο Αφρική ως Ανατολική Ασία και μπαίνοντας στην Ευρώπη. Σε μεγάλο βαθμό εκφράζουν μια διαδεδομένη άποψη στο μουσουλμανικό κόσμο οι επιθέσεις στην Ευρώπη: μας τυρανήσατε σκοτώσατε εκμεταλευτήκατε τόσα χρόνια, τώρα ερχόμαστε εμεις και σας σκοτώνουμε στα σπίτια σας μέσα κι ολας. Το πρόβλημα με αυτό ειναι οτι δημιουργεί πόλεμο, οπως ολη η ιδεολογόα του ισλαμ. Μια άλλη παράμετρος ειναι η στάση της Αμερικής. Ξέρει οτι θα πνέει τα λοίσθια σε λίγες δεκαετίες, ξέρει οτι θα δυσκολευτεί πολύ με τη Ρωσσία και παρ οτι δεν ειναι ελέγξιμα τα τσιράκια της πλέον, εστω κι ετσι τη βολεύουν: αν γίνει τοπική υπερδύναμη η Σαουδική αραβία με το χαλιφάτο και ενοποιήσουν σε μια σφαίρα τη μέση ανατολή, την αφαιρούν αμέσως απο πιθανή Ρωσσική επέμβαση και έλεγχο. Ειδικά αφου θα εχουν αφανίσει τους χριστιανούς της Ανατολής.
Ταυτόχρονα με σύγκρουση κρατών και ομάδων εξουσίας συμβαίνει παράλληλα σύγκρουση πολιτισμών/κόσμων. Απο τη μία ο αραβομουσουλμανικός πολιτισμός και απο την άλλη ο Ευρωπαϊκός. Απόλυτα ασύμβατοι, άπειρα διαφορετικοί και πιεστικοί ο ένας για τον άλλο εχουν εμπλακεί σε ενα αγώνα επιβολής και συνύπαρξης ταυτόχρονα στην Ευρώπη με τον ερχομό των μουσουλμάνων, οι οποίοι φυσικά και δεν ενσωματόνονται στις Ευρωπαϊκές κοινωνίες αλλα διατηρούν τις δικές τους, αφου εχουν πιο πολλά κοινά μεταξύ τους παρά με εμας. Ο κόσμος εχει γίνει πιο περίπλοκος απ' οτι παλιότερα: αντικρουόμενες και αντιφατικές καταστάσεις συμβαίνουν ταυτόχρονα χωρίς να αλληλοαποκλείονται.
Το θέμα ειναι πότε θα καταλάβει η αργοκίνητη Ευρώπη τι πρέπει να κάνει.
Ταυτόχρονα με σύγκρουση κρατών και ομάδων εξουσίας συμβαίνει παράλληλα σύγκρουση πολιτισμών/κόσμων. Απο τη μία ο αραβομουσουλμανικός πολιτισμός και απο την άλλη ο Ευρωπαϊκός. Απόλυτα ασύμβατοι, άπειρα διαφορετικοί και πιεστικοί ο ένας για τον άλλο εχουν εμπλακεί σε ενα αγώνα επιβολής και συνύπαρξης ταυτόχρονα στην Ευρώπη με τον ερχομό των μουσουλμάνων, οι οποίοι φυσικά και δεν ενσωματόνονται στις Ευρωπαϊκές κοινωνίες αλλα διατηρούν τις δικές τους, αφου εχουν πιο πολλά κοινά μεταξύ τους παρά με εμας. Ο κόσμος εχει γίνει πιο περίπλοκος απ' οτι παλιότερα: αντικρουόμενες και αντιφατικές καταστάσεις συμβαίνουν ταυτόχρονα χωρίς να αλληλοαποκλείονται.
Το θέμα ειναι πότε θα καταλάβει η αργοκίνητη Ευρώπη τι πρέπει να κάνει.