Σε κοινή τους ανακοίνωση η Νομική Σχολή του ΑΠΘ και η Σχολή Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών αναφέρονται αναλυτικά στις φθορές που προκάλεσαν οι καταληψίες.
Αναλυτικά η ανακοίνωση:
Αργά χθές τη νύχτα κατέστη δυνατή η είσοδος στο κατειλημμένο επί δεκαήμερο, από τους συμμετόχους του αυτοαποκαλούμενου No Border Camp, μέρος του κτηρίου της Νομικής Σχολής και της Σχολής Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών (ΟΠΕ) του ΑΠΘ. Η πρώτη καταγραφή αναδεικνύει τις ακόλουθες φθορές:
1) Παραβίαση της διπλής βόρειας κεντρικής θύρας εισόδου.
2) Παραβίαση της εισόδου του θυρωρείου του 1ου ορόφου, από όπου είχαν απομακρυνθεί εγκαίρως τα κλειδιά των χώρων του κτηρίου.
3) Παραβίαση των κλειδαριών (λουκέτων) των δύο (2) θυρών του διαδρόμου των αιθουσών διδασκαλίας του 3ου ορόφου.
4) Παραβίαση και καταστροφή των οκτώ (8) θυρών των τεσσάρων (4) αιθουσών διδασκαλίας (1, 2, 3 και 4) του 1ου ορόφου. Στο διάδρομο των αιθουσών διδασκαλίας του 1ου ορόφου βρέθηκε μεγάλο κομμάτι πέτρας, δεμένης με σκοινί. Πολλά μεγάλα κομμάτια σπασμένης πέτρας συνέλεξε το συνεργείο καθαριότητας και από το χώρο μεταξύ Νομικής και Φιλοσοφικής καθώς και από τον χώρο γύρω από τα κτήρια της Σχολής Θετικών Επιστημών.
5) Παραβίαση και καταστροφή της πόρτας του μη λειτουργούντος συγκροτήματος WC του 2ου ορόφου. Παρεμβολή στο σύστημα υδροδότησης των WC του 1ου ορόφου, προκειμένου να διοχετεύεται νερό στο χώρο των μαγειρείων των κατασκηνωτών μπροστά από τη Νομική Σχολή.
6) Παραβίαση και ολοσχερής καταστροφή της πόρτας ασφαλείας της αίθουσας τελετών και γενικών συνελεύσεων των Σχολών (αρ. 319) του 3ου ορόφου, από όπου ξεκρεμάστηκαν οι προσωπογραφίες εκλιπόντων καθηγητών των Σχολών. Επίσης αποσυνδέθηκαν αρκετές μικροφωνικές εγκαταστάσεις καθώς και το προβολικό μηχάνημα της οροφής.
7) Παραβίαση της πόρτας του γραφείου του Τομέα Ποινικών και Εγκληματολογικών Επιστημών δίπλα στην αίθουσα Πολυμέσων του 4ου ορόφου, χωρίς μέχρι στιγμής να μπορεί να διαπιστωθεί αν λείπουν πράγματα και εξοπλισμός.
8) Παραβίαση και ολοσχερής καταστροφή της καινούριας πόρτας ασφαλείας του 4ου ορόφου προς την ταράτσα του κτηρίου. Από την ταράτσα του κτηρίου κλάπηκαν 30 περίπου ρολά ασφαλτόπανου της εργολάβου εταιρίας που είχε αναλάβει το έργο στεγανοποίησης της ταράτσας.
9) Αναγραφή συνθημάτων σε πάρα πολλά σημεία, όπως στα φουαγιέ του 1ου και 3ου ορόφου, στα WC του 1ου ορόφου, στα εσωτερικά κλιμακοστάσια του κτηρίου, στις ξύλινες επενδύσεις και στους υαλοπίνακες, στον διάδρομο των αιθουσών διδασκαλίας του 1ου ορόφου, στις εσωτερικές επενδύσεις των ανελκυστήρων του κεντρικού κλιμακοστασίου, σε χώρους του 4ου ορόφου, μεταξύ των οποίων και μέσα στο παραβιασμένο γραφείο του Τομέα Ποινικών και Εγκληματολογικών Επιστημών, στις πόρτες και στους τοίχους της ταράτσας, σε ορισμένους εξωτερικούς τοίχους περιμετρικά της Σχολής καθώς και στη μετώπη του κτηρίου στο ύψος της ταράτσας σε αρκετά σημεία.
10) Αναγραφή εκτεταμένων graffiti, ορισμένων με ασφαλτόπισσα (που καθιστά ιδιαιτέρως δυσχερή και δαπανηρή τη διαγραφή τους), σε διάφορα μέρη (εξωτερικούς και εσωτερικούς τοίχους, υαλοπίνακες) και σε ολόκληρη τη μεγάλη επιφάνεια του δυτικού εξωτερικού τοίχου των αμφιθεάτρων της σχολής (με ασφαλτόπισσα) καθώς και στο μαρμάρινο πάτωμα μπροστά από την εξωτερική είσοδο των αμφιθεάτρων.
Από την εικόνα που υπάρχει φαίνεται ότι οι καταληψίες είχαν εγκαταστήσει μαγειρείο κάτω από τα παράθυρα των αιθουσών διδασκαλίας του 1ου ορόφου, χρησιμοποιούσαν τις τουαλέτες όλων των συγκροτημάτων του 1ου, 2ου ( εκτός λειτουργίας) και 3ου ορόφου και κοιμόντουσαν μέσα στην αίθουσα γενικών συνελεύσεων και τελετών της Σχολής (αρ. 319) καθώς και στις αίθουσες διδασκαλίας του 1ου ορόφου, στους διαδρόμους των αιθουσών διδασκαλίας του 1ου και 3ου ορόφου, στο φουαγιέ του 1ου ορόφου και στην ταράτσα του κτηρίου.
Ακόμη είναι φανερό ότι οι καταληψίες γνώριζαν πολύ καλά τους χώρους του κτηρίου, εκτελούσαν μεθοδικά συγκεκριμένο σχέδιο με τις κινήσεις τους, για κάθε μια από τις οποίες διέθεταν κατάλληλο εξοπλισμό (σκύλες, ψαλίδια, κόφτες, λοστούς και λοιπά εργαλεία διάρρηξης), είχαν στρατιωτικού τύπου οργάνωση και πειθαρχία (πρόβες παρελάσεων, εκπαίδευση σε ομάδες) και εντυπωσιακούς οικονομικούς πόρους (εξέδρες, σκαλωσιές, ντουζιέρες, χημικές τουαλέτες, καθημερινή τροφοδοσία με φορτηγά, ελληνικά και ξένα, καθημερινές μεταφορές με μεγάλο αριθμό λεωφορείων).
Κατά την αποχώρησή τους οι καταληψίες αποδύθηκαν σε προσπάθεια «εξωραϊσμού» των ενεργειών τους, με σφουγγάρισμα και επιχείρηση απομάκρυνσης των σκουπιδιών. Ωστόσο ακόμη και τώρα υπάρχουν εγκατεστημένα στα πάρκα του ΑΠΘ πάνω από 30 αντίσκηνα με αρκετό κόσμο.
Ανεξάρτητα από το μεγαλύτερο ή μικρότερο περιουσιακό μέγεθος των φθορών και ζημιών που επήλθαν, το βέβαιο είναι ότι η ηθική βλάβη και η καίρια προσβολή της υπόστασης του ΑΠΘ, ως δημόσιου Πανεπιστημίου, και των Σχολών Νομικής και ΟΠΕ ειδικότερα, ως δημόσιων ακαδημαϊκών δομών, είναι απροσμέτρητη.
Επί δέκα ολόκληρες ημέρες το μεγαλύτερο Πανεπιστήμιο της χώρας, στο κέντρο της πόλης, είχε μεταβληθεί σε ένα ιδιότυπο γκέτο, με δικούς του νόμους και κανόνες, με δική του αστυνόμευση από τους καταληψίες, με δικές του δομές εξουσίας, με συνεχείς εκβιασμούς του τύπου «άνοιξέ μας, αλλιώς θα τα σπάσουμε», με απειλές του τύπου «φύγετε από εδώ, εμείς ελέγχουμε το κτήριο» και με προκλητικά προσβλητικές συμπεριφορές, όπως η μετατροπή σε υπνωτήρια της αίθουσας τελετών και γενικών συνελεύσεων των σχολών καθώς και αρκετών αιθουσών διδασκαλίας ή η «αποκαθήλωση» των προσωπογραφιών αποβιωσάντων καθηγητών.
Υπό τις αδιανόητες αυτές συνθήκες η Νομική Σχολή και η Σχολή ΟΠΕ, καθ’ όλο αυτό το 10ήμερο, λειτούργησαν εντελώς υποτυπωδώς, με το μη κατειλημμένο μέρος του κτηρίου κλειδωμένο για λόγους ασφαλείας, τις Βιβλιοθήκες κλειστές, τους καθηγητές να μην έχουν πρόσβαση στα γραφεία τους και τους υπαλλήλους όλων των διοικητικών υπηρεσιών στοιβαγμένους και συχνά ανήσυχους στο ισόγειο γραφείο της Κεντρικής Γραμματείας, προκειμένου να εξυπηρετήσουν κατεπείγουσες ανάγκες των φοιτητών για τις επικείμενες ορκωμοσίες.
Στην κρίση αυτή το ΑΠΘ και οι Σχολές Νομικής και ΟΠΕ, όπως και όλες οι λοιπές Σχολές του Ιδρύματος, δεν παραχώρησαν χώρους, δεν «παζάρεψαν» με τους καταληψίες, δεν κάνανε «διευκολύνσεις», δεν υποχώρησαν σε αξιώσεις, δεν παρέλειψαν καμία επιβαλλόμενη νόμιμη ενέργεια ή μέτρο πρόνοιας.