Σύμπλευσις των ομονοούντων...
Διαβάστε και λίγο Μακρυγιάννη, κύριε Άγιε, μπας και ανακαλύψετε πόσο Τουρκολάγνος
υπήρξε και ο ίδιος...
Καληνυχτώ
Ναι.
Όψιμος χιουμορίστας και αυτός, με αγνές και άδολες προθέσεις.
Και το κυριώτερο! Αγνός και ανιδιοτελής πατριώτης. Το μόνο που ζήτησε ο άνθρωπός ήταν λίγη οικονομική βοήθεια λόγω της δεινής οικονομικής του κατάστασης στην οποία είχε περιέλθει αφού τα λεφτά που είχε αποκτήσει από το πλιάτσικο είχαν ελαττωθεί λόγω των αγορών γης σε Αθήνα και Πειραιά μεταξύ 1828-1829, καθώς και κάτι παραχωρητήρια εθνικών γαιών στην Αττική έναντι όσων του όφειλαν (όπως έλεγε) οι Ελληνικές Εθνικές Διοικήσεις από την περίοδο της Επανάστασης. Αρκέστηκε βέβαια σε κάτι εκατοντάδες χρυσά νομίσματα και ένα "μικροοικόπεδο" στην Αθήνα, και πιο συγκεκριμένα στην περιοχή που ΄σημερα ονομάζουμε Μακρυγιάννη.
Κατά τα άλλα υπήρξε ακλόνητος στις θέσεις του και ιδιαίτερα έμπιστος. Την μια με τον Καποδίστρια και εναντίον των ρουμελιωτών, την άλλη με τους ρουμελιώτες και εναντίον του Καποδίστρια. Την μία προσκυνούσε τον Όθωνα, την άλλη σχεδίαζε κίνημα εναντίον του.