Συναντήθηκα με τον πετεινό πουτανοθέτη και τελικά κάποιοι δεν αλλάζουν ποτέ! Παραφουσκωμένο στέρνο και απόψεις βγαλμένες από χολιγουντιανό σενάριο. Έχει και αυτή τη δύσμοιρη Μανάρι, που της έχει τάξει τον ουρανό και κάστρα μεσαιωνικά! Βέβαια και η Μανάρι κουβαλάει πλέον αρκετούς παγωμένους Δεκέμβρηδες αντί ανθοφόρων Μαΐων, αλλά ας μην το κάνουμε θέμα! Όσο γονυπετής στο δικολαβικό γραφείο τα κατεβάζει στην υγειά του κατανοούμε τη στάση ζωής του. Αυτός βέβαια φαντασιώνεται πως είναι ο Harvey Specter και γονατιστή έχει τη Dona, ενώ κρατάει σε κρυστάλλινο ποτήρι το Macallan του και αγναντεύει από τις μεγάλες τζαμαρίες τους ουρανοξύστες της Νέας Υόρκης. Στην πραγματικότητα κρατά πλαστικό ποτηράκι με τσίπουρο (πεσκέσι από πελατάκο που ξελάσπωσε επειδή το μαντρόσκυλό του έπνιξε τη προβατίνα του γείτονα) και αγναντεύει τον σκοτεινό και βρωμερό φωταγωγό οικήματος που χρονολογείται από την εποχή του χαλκού. Αλλά ας μην το κάνουμε κι αυτό θέμα! Αυτό που δεν μπορώ όμως να μην κάνω θέμα, είναι οι υποσχέσεις του αδηφάγου πορνογέροντα στην κοπέλα (λέμε τώρα ...) πως άμα τη λήξει ορισμένων νομικών λεπτομερειών είναι διατεθειμένος να περιέλθουν εις γάμου κοινωνία! Έτσι η Μανάρι αιθαροβατεί μεταξύ των επτά ουρανών και όλου του ζωδιακού κύκλου. Βέβαια ο πορνοθέτης δηλώνει ζώδιο Κροκόδειλος ...
