Βαρκελωνη, Μπαρτσελονα, Καμπ Νου.
Το Απρικοτ βρισκεται ακριβως απεναντι απο το γηπεδο, καμμια 100στη μετρα μακρυα. Ειναι στο ισογειο και ο δρομος τις καθημερινες ειναι πολυ ησυχος.
Διαλεξα μια Βραζιλιανα μιγαδα, οχι πολυ μαυρη, Μαρια η Μαρινα το ονομα της, στα 35-40, ψηλο και γεματο κορμι, οσο για την κωλαρα, που ηταν το βασικο κριτηριο που την διαλεξα, απιστευτα τσιτωμενη. (Γιατι ρε γαμωτο δεν γεννηθηκα στη Βραζιλια;) Το τιμημα ηταν 90 ευρω με πληρες προγραμμα συμπεριλαμβανομενου και του πρωκτικου. (γκριεγο, δηλ. ελληνικο, οπως λεγεται στα ισπανικα), για 1 ωρα.
Αρχισε την πιπα, καλη, οχι βεβαια κατι το συγκλονιστικο, και αρχισα και εγω να της γλειφω την κλειτοριδα. Αυτο ηταν. Η κυρια παρατησε την πιπα, και αρχισε να απολαμβανει το γλυψιμο, αρχικα, και μετα αρχισε να τριβει το αιδοιο της στη μουρη μου, απαλα, αρχικα, και μετα ολο και πιο εντονα, μεχρι του σημειου να μην μπορω να αναπνευσω, ενω αρχισαν να κατεβαινουν και τα ζουμια της, εν μεσω αναστεναγμων. Επειδη ειμαι ευγενικος ανθρωπος, και επειδη η ολη φαση με ειχε καυλωσει, δεν την διεκοψα, παρα το προβλημα αναπνοης που ειχα, μεχρι που δεν μπορουσα αλλο να αναπνευσω και κοντευα να σκασω, ενω ειχε πασαλειφθει η μουρη μου με τα υγρα της.
