ΚΑΥΤΗ ΣΑΡΑΝΤΑΡΑ
Call-Girl
- Εγγρ.
- 25 Οκτ 2015
- Μηνύματα
- 5.820
- Like
- 492
Ρε καραμητρο χωρις εμας θα το κλεισεις το ρημαδι σου ....
σιγα τα μισθα που μας δινεις
χαρη σου κανουμε ρε
μας παρακαλανε να παμε και αλλου
Ρε καραμητρο χωρις εμας θα το κλεισεις το ρημαδι σου ....
σιγα τα μισθα που μας δινεις
χαρη σου κανουμε ρε
μας παρακαλανε να παμε και αλλου
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
Μαζί δεν κάνετε και χωρια δεν μπορείτε
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
Ο καλύτερος τρόπος για να νικήσεις τον εχθρό σου, είναι να τον γνωρίσεις (Σουν Τζου)
Καλησπέρα, κυρία!
Σήμερα έχουμε ένθετο για παραμύθια ...![]()
Άκρα του τάφου σιωπή.
Εσιώπησαν οι δυσφημιστές του νηματοθέτη!![]()
Ξαπλωμένη ώρες στο κρεβάτι με κλειστά παράθυρα και τραβηγμένες κουρτίνες χωρίς θόρυβο, ούτε την ανάσα της καν, και βυθισμένη στη μπαμπακένια νάρκη, μπλεγμένη σωματικά και ψυχικά, φοβερά -σαν θάνατος- χωρίς πόνο ή αγωνία, σχεδόν χαρούμενη – σχεδόν ο νεκρή, ήχος κανείς, ομίχλη μόνο που κατεβαίνει, το κουδούνι έπεσε σαν βόμβα μες στο μυαλό της . Η επισφαλής ισορροπία της Μ, μονομιάς τινάχτηκε στον αέρα. Ο άνθρωπος που της αποκάλυψε η πόρτα, ήταν ο τελευταίος που θα μπορούσε να υπάρχει. Ήταν ο ίδιος της ο εαυτός απέναντί της , καταματωμένη, εύθραυστα ημίγυμνη με ξεσκισμένα ρούχα μαλλιά κομμένα άτακτα κοντά με ξεραμένα, πάνω στα ρουφηγμένα μάγουλα, κλάματα και τρέμοντας. Μπήκε μέσα παραπατώντας και σκοντάφτοντας σε μαξιλάρια και της είπε «είναι πολύ άγρια και αφιλόξενα εκεί έξω και οι άλλοι δεν σε συμπαθούν. Μην ξαναβγάλεις μοναχή, μην με ξαναδιώξεις γιατί θα είναι η τελευταία, θα χαθώ, και τι θα κάνεις μοναχή στη ζωή χωρίς εμένα, χωρίς εμένα που είμαι εσύ κι εγώ κι αν χαθώ θα φύγεις κι εσύ για πάντα ή θα μείνεις κουλή και άλαλη».
Είναι κάτι ατμόσφαιρες έτσι περίεργα κοφτερές έτσι επικίνδυνα τραχιές - σαν από γυαλόχαρτο φτιαγμένες. Είναι τότε που περιμένεις και δεν έρχεται και από τα νεύρα, που τεντώνονται σαν χορδές τόξου, μεταπηδάς σε μια κτηνώδη ηρεμία, και μετά σκέφτεσαι σχέδια εκδίκησης και νιώθεις ότι αυτή η αναμονή σε καψουρεύει περισσότερο. Έτσι που λες, μια ζωή στο περίμενε. Περίμενε τον Β, περίμενε τα φράγκα, περίμενε την αναγνώριση, περίμενε την έμπνευση, περίμενε τις συνθήκες, περίμενε τον θάνατο. Βαρέθηκα μ’ ακούς; ΒΑΡΕΘΗΚΑ. Βαρέθηκα την αναμονή που με σκοτώνει, βαρέθηκα τις συνθήκες που πάνε να γίνουνε και δεν γίνονται, βαρέθηκα τον κόσμο που μπαίνει ξαφνικά στο ταξίδι μου και το γαμάει, βαρέθηκα τις ανούσιες καταστάσεις με κοινό παρανομαστή τη μιζέρια, βαρέθηκα να παραμονεύω την ευχαρίστηση και το ατέλειωτο κυνηγητό , βαρέθηκα να μην είμαι αλλά να προσαρμόζομαι στις ανάγκες για να μην χαθώ.
"Γιατί να καταφερόμαστε εναντίον των παθών; Μήπως δεν είναι ό,τι ωραιότερο υπάρχει στη γη, η πηγή του ηρωισμού, του ενθουσιασμού, της ποίησης, της μουσικής, των τεχνών, των πάντων τελικά;"
Δεν το έχετε όμως μόνο εσείς!![]()
![]()
![]()
Ουδεις σας δυσφημισε αγαπητε ...
Εμεις εχουμε το αποκλειστικο προνομιο της Αληθειας
μα εχει χαζεψει εντελως ..τα βαζει ταυτοχρονα με τις μεγαλες δυναμεις και δει με τον μεγαλο Δασκαλο ....
μα αν υπαρχει ενας καταπτυστος συκοφαντης σε αυτο το νημα ..αυτος ειστε εσεις ο ιδιος αγαπητε ...
Ο νηματοθέτης είναι ένας καλοκάγαθος υπερήλιξ, που ασχολείται με την καλλιέργεια και διάδοση της αληθείας!
Ο καλύτερος τρόπος για να νικήσεις τον εχθρό σου, είναι να τον γνωρίσεις (Σουν Τζου)
Ο νηματοθέτης είναι ένας καλοκάγαθος υπερήλιξ, που ασχολείται με την καλλιέργεια και διάδοση της αληθείας!
[size=20pt]Ο κ. Vlandis4 εις την αλλοδαπήν! Volume 1 [/size]
Από καιρό ετοίμαζε το τριήμερο επαγγελματικό αυτό ταξίδι εις πόλιν της Βορείου Ιταλίας. Άγχος και ένταση για τα προσδοκώμενα αποτελέσματα σε σχέση με τον όγκο της επιμελούς προετοιμασίας του είχαν θολώσει την κρίση του.
Προσγειώθηκε.
Τα τέσσερα ποτά που είχε καταναλώσει στην Business του αεροπλάνου, υπό το επικριτικό βλέμμα των αεροσυνοδών, τον είχαν βοηθήσει να χαλαρώσει.
Αγνόησε τα γελάκια του συνόλου του πληρώματος καμπίνας, τα οποία υπέθεσε ότι οφείλονταν στο ελαφρύ τρίκλισμά του και επιστρατεύοντας όλη την αυταπάρνησή του, κατάφερε να κατεβεί την σκάλα.
Κατέρρευσε στο κρεβάτι του υπερπολυτελούς ξενοδοχείου του.
Το τηλέφωνο χτύπησε. Απάντησε, με όση αξιοπρέπεια το αλκοόλ του είχε αφήσει. Μία ψυχρή φωνή του ανακοίνωσε ότι ο φάκελός του είχε γίνει δεκτός μετ΄ επαίνων και δεν ήταν απαραίτητη η προσωπική συνέντευξη πλέον. Το έργο του είχε ανατεθεί και οι λεπτομέρειες θα αποτελούσαν αντικείμενο συζήτησης σε νέα συνάντηση στην Αθήνα αυτή την φορά.
Αίφνης είχε 3 μέρες μπροστά του. Μόνος σε μία ξένη πόλη. Άγνωστος μεταξύ αγνώστων.
Δεν του πήρε πολύ για να αποφασίσει πως θα τις περάσει. Άλλωστε είναι άνθρωπος της συνήθειας και για κανένα λόγο στον κόσμο δεν επρόκειτο να εγκαταλείψει τις συνήθειές του αυτές. Δύο για την ακρίβεια.
Παρήγγειλε μία φιάλη whskey της αρεσκείας του. Η συγκεκριμένη μάρκα οδηγεί τους πότες εις τον έμετον εξαιτίας της σκληρής και αχρείας γεύσης αλλά εκείνος την προτιμά. Γλυτώνει και την υποχρέωση να κερνά τους φίλους του έτσι ...
Ήπιε. Ήπιε αρκετά. Αλλά ως άνθρωπος του μέτρου [ sic ] σταμάτησε το ποτό λίγο πριν περιέλθει εις κατάστασιν πλήρους μέθης.
Ήρθε η σειρά της γυναίκας τώρα. Ήθελε γυναίκα και την ήθελε εκείνη ακριβώς την στιγμή.
Αποφάσισε όμως να βγει μία βόλτα για να τον φυσήξει λίγο ο δροσερός αέρας και να συνέλθει πριν φωνάξει εργαζομένη στο δωμάτιό του.
Βγήκε στον δρόμο.
Και τότε την είδε.
ΨιλήΨηλή ,μελαχρινήμελαχροινή,μελαψήμελαμψή. Λατίνα 100%.
Προκλητικό βάδισμα και έντονο κοίταγμα προς τους διερχόμενους άντρες.
Ήταν εργαζομένη. Εκεί στο πεζοδρόμιο.
Την πλησίασε ...
[ to be continued! ].