ρε μάγκες πριν από χρόνια σε ένα ταξίδι που έκανα με το αμάξι μήνα Οκτώβριο, πέρασα δίπλα από ένα ελαιόκτημα κάπου μετά την Πελασγία…
λοιπόν είδα ότι ο τύπος είχε φτιάξει μια κατασκευή κάτω από κάθε λιόδεντρο σαν ανάποδη ομπρέλλα… η περιέργεια με έσπρωξε να σταματήσω και να το χαζέψω…
είχε περάσει στον κορμό ένα δαχτυλίδι (δύο ημικύκλια για την ακρίβεια ενωμένα με ντίζα και παξιμάδα) πλάτους περίπου 5-6 εκ.… πάνω σε αυτό το δαχτυλίδι είχε κολλήσει κοματάκια σωλήνα περίπου 5 εκατοστά έκαστο…
είχε πάρει μπετόβεργες και τις είχε δώσει στον κουρμπαδόρο σχήμα έτσι ώστε η μια ακρη να κουμπώνει στο σωλήνα που ήταν κολημένος στο δαχτυλίδι και η άλλη να είναι στον αέρα … η μπετόβεργα είχε μήκος περίπου 2-2.5 μέτρα… σε κάθε δαχτυλίδι τέτοιο είχε κολλήσει 8 σωληνάκια και είχε περάσει ισάριθμες μπετόβεργες…
σε μερικές από τις ελιές ήδη είχε βάλει πανιά τα οποία δένανε στις μπετόβεργες και έτσι σχηματίζανε μια αντεστραμένη ομπρέλα κάτω από κάθε δέντρο και σε απόσταση 50-70 εκατοστά από το έδαφος… με τον τρόπο αυτό ήταν σαν να άπλωνε λιόπανα αλλά όχι κάτω στο χώμα αλλά στον αέρα…
βρε πατέντα …
στην επιστροφή έκανα μια στάση στο Βαθύκοιλο (κοντά στο χωράφι) και ρώτησα για την πατέντα .. βρήκα τον ίδιον που είχε το χωράφι και μου είπε ότι του κοστίσαν λίγα αλλά του λύσανε τα χέρια… τα βάζει μέσα Σεπτέμβρη και μαζεύει ότι πέφτει και το πάει στο λιοτρίβι (περνάει είπε δυό φορές την βδομάδα) και το βγάζει λάδι (όχι πολυ καλής ποιότητας γιατί είναι πεσάς αλλά δεν του κοστίζει και τίποτε χαμένες θα πηγαίναν οι ελιές)… στο δε μάζεμα τις μαζεύει μόνος του με τον γιό του και το μόνο που χρειάζονται είναι το αγροτικό και οι λούροι που τις χτυπάνε .. οι ελιές πέφτουνε στην ομπρέλα και δεν πάει χαμένη καμμία ενώ η δουλειά φεύγει γρήγορα… μετά τα αφήνει για κανέναν μήνα ακόμη για το μπορμπολοίδι (από ότι κατάλαβα για να πέσουν οι ελιές που έχουν μείνει επάνω) και τα μαζεύει τα πανιά και τις βέργες… τα δαχτυλίδια τα αφήνει επάνω (είδα ότι τα είχε περάσει και με μίνιο να μην σκουριάσουνε) απλά χαλαρώνει τα παξιμάδια για να μην πληγώνουνε το δέντρο… μου είπε ότι το είχε κάνει για καμμιά κατοστή δέντρα και αν πάει καλά θα το κάνει και στα υπόλοιπα που έχει…
μου είπε ότι αυτό που κοστίζει είναι τα λιόπανα και ο κίνδυνος να τα κλέψουνε αλλά το κτήμα ήταν περιφραγμένο (όχι ότι κάνει τίποτε αυτό αν θελήσουν να κλέψουνε).. αλλά και πάλι βγάζουν μου είπε τα 100 δέντρα δυό άτομα σε ένα διήμερο-τριήμερο μάζεμα… στο δε πέρασμα για τον πεσά πάει μόνος του και μαζεύει περί τα 200-300 κιλά πεσά κάθε δυό-τρείς μέρες που τα πάει κατευθείαν για λάδι για να μην προλάβουν να ταγγίσουνε και να ανεβάσουνε οξέα χώρια που μου είπε ότι έχουν λίγα γενικά γιατί δεν έχουν μείνει στο χώμα…
είχε και σχέδια ο τύπος να φτιάξει μια πατέντα σαν ηλεκτρική σκούπα που να ρουφάει τις ελιές από την “ομπρέλα” και να τις ρίχνει κατευθείαν στο αγροτικό ώστε να μην τους βγαίνει ο κώλος με τα κασάκια… το πρόβλημα που τον ταλάνιζε ήταν πως με την “σκούπα” αυτή θα έκανε παράλληλα ξεχώρισμα και των φύλλων ώστε να πηγαίνουν καθαρές στο λιοτρίβι …. επίσης έλεγε ότι θα βάλει στο αγροτικό και αναβατόρι με κλουβί ώστε να μην χρειάζεται να κουβαλάει σκάλα για το τίναγμα … ο γιός θα ήταν στο κλουβί ανεβασμένος και αυτός στο τιμόνι μόλις τελείωνε η πλευρά της ελιάς θα πήγαινε στην επόμενη κλπ κλπ… και αφού τελειώνανε το τίναγμα θα βάζαν το δεύτερο αγροτικό γεμάτο κασάκια και θα ρουφούσανε τις ελιές κατευθείαν στα κασάκια με την “σκούπα” που σχεδίαζε θα γεμίζανε την κάτω σειρά, θα βάζανε δεύτερη σειρά γέμισμα, τρίτη σειρά γέμισμα και βουρ για λιοτρίβι, επιστροφή και ξαναγέμισμα…
από ότι είπε θέλει μεράκι στο κλάδεμα ώστε να φέρει τα δέντρα σε τέτοιο σχήμα ώστε να μην προεξέχουν από την ομπρέλλα και του φεύγουνε ελιές αλλά κατά τα άλλα δεν χρειάζεται ιδιαίτερη επένδυση … (μυαλό χρειάζεται και ο τύπος έχει άφθονο από ότι φαίνεται)
κάπου είχα κάτι φωτογραφίες αλλά δεν ξέρω που στο διάολο τις έχω…
κάποια στιγμή θα κάνω ένα σκίτσο της πατέντας για όσους έχουν ελιές…
