Ο τύπος ήταν καθήκι του κερατά, και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η δίκαιη τιμωρία του για τα όσα έκανε στη ζωή του ήταν ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ η θανατική ποινή.
Όμως:
1) Η "βιασύνη" να τελειώνει το θέμα (και μην αμφιβάλλει κανείς ότι η όποια πολιτική επιλέγεται απ τους αμερικάνους, τα περί "Ιρακινής κυβέρνησης" (ανδρεικέλων) είναι για τους ΠΟΛΥ αφελείς και μόνο) δείχνει ότι ΚΑΤΙ υπήρχε που δεν έπρεπε να παραμένει σε εκκρεμότητα... Τον σκότωσαν πριν:
α) γίνουν ΟΛΕΣ οι δίκες που είχαν προγραμματιστεί σε βάρος του.
β) Έστω, το σύνταγμα του Ιράκ λέει "σε 30 μέρες ο καταδικασμένος εκτελείται" αλλά οι 30 μέρες έληγαν στις 27 Ιαν. Αυτοί τον καθάρισαν στις 3 μέρες. Γιατί αυτή η βιασύνη?
2) Η χειραψία του Σαντάμ με το Ράμσφελντ (πρώην Υπ. Αμύνης ΗΠΑ) υπάρχει σε όλο τον κόσμο... Οι αμερικάμοι ΕΙΧΑΝ ΚΑΝΕΙ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ με τον τύπο, και μετά απ τις συμφωνίες, του την πέφτουν και τον καθαρίζουν κι όλας... Εμένα μου βρωμάει αυτό.
3) Ο Μουσολίνι ή και ο Τσαουσέσκου, "εκτελέστηκαν" (και διαπομπεύτηκαν) από τον όχλο (υποκινημένο ή όχι), και ΔΕΝ εκτελέστηκαν απο εχθρικές δυνάμεις κατοχής...
4) Απο μια άποψη, ο Σαντάμ ήταν αιχμάλωτος πολέμου. Ήταν ο αρχηγός του στρατού της χώρας του, συνελήφθη από τα ΣΤΡΕΤΕΥΜΑΤΑ που τον νίκησαν (όπως και άλλοι Ιρακινοί στρατιωτικοί), και κρατείτο ως τι? Ως εγκληματίας? Ναί, ήταν, αλλά ήταν και αιχμάλωτος. Και ΔΕΝ καθαρίζεις τον αιχμάλωτο, τουλάχιστον μέχρι να τελειώσει ο πόλεμος.
Αν το κάνεις, είσαι σαν αυτούς που το έκαναν (όποτε το έκαναν - γιατί έχει γίνει επανειλημμένα).
5) Η πρόσθετη μαλακία (που δε τη καταλαβαίνουν οι ΗΠΑτζήδες) είναι ότι με την εκτέλεσή του τον ηρωοποιούν και τον κάνουν μάρτυρα... Οι όσοι οπαδοί του (γιατί σίγουρα είχε - και πολλούς), θα δρούν πιο φανατικά απ ότι πρίν...
6) Όταν το 1974 δικάστηκαν οι πρωταίτιοι της δικής μας χούντας και καταδικάστηκαν (3-4) σε θάνατο, βγήκε ο Κ. Καραμανλής αμέσως μετά τη λήξη της δίκης καί είπε: "Μετατρέπω την ποινή σε ισόβια".
Τότε, νεαρός εγώ, είχα εκνευριστεί. Είχα πει "κοίτα να δείς, τελικά στημένη είναι η δουλειά, τους τη χαρίζει ο δεξιός στούς ακροδεξιούς που εγκλημάτισαν κατα της πατρίδας τους".
Όμως τώρα, 30 χρόνια μετά, αν και το ίδιο σιχαίνομαι αυτό που έκαναν οι "επαναστάτες" μας με τότε, λέω "Καλά έκανε τότε ο Κανραμανλής".
Ε, αυτό το μυαλό του Καραμανλή δεν το είχαν η ΗΠΑτζήδες στην περίπτωση του Σαντάμ....
Κατα τα λοιπά στ' αρχίδια μας. Δεν έχασε και τίποτα σπουδαίο ο κόσμος!
