Ο Κωνσταντίνος Εμμανουήλ παντρεύεται!

[jim2323]

Και τα αρχίδια και τα αρχίδια και το πέος τυχαία το λένε κάτω κεφάλι εεεεε ?

Μη λες τέτοια τρόμαξες και την γάτα που μας βοηθάει στα μαζεματα

 

[rodriguez96]

Μη λες τέτοια τρόμαξες και την γάτα που μας βοηθάει στα μαζεματα

Θα την πάρεις μαζί στο σπίτι?

 

[jim2323]

Θα την πάρεις μαζί στο σπίτι?

Όχι τι να την κάνω? Αν θα έπαιρνα ποτέ κατοικίδιο θα έπαιρνα σκύλο μου αρέσουν περισσότερο

 

[rodriguez96]

Όχι τι να την κάνω? Αν θα έπαιρνα ποτέ κατοικίδιο θα έπαιρνα σκύλο μου αρέσουν περισσότερο

Δίκιο έχεις τα κατοικίδια θέλουν φροντίδα, καλύτερα μόνο για λίγο.

 

[zevgarips]

Μη λες τέτοια τρόμαξες και την γάτα που μας βοηθάει στα μαζεματα

Να την πάρεις μόνη εκεί θα την αφήσεις? Τι θα απογίνει, σε κοιτάει σαν θεό της καμία γυναίκα πλην της μάνας σου δεν θα σε κοιτάξει έτσι δεν θα το μετανιώσεις

 

[zevgarips]

 

[rodriguez96]

Αυτό το ποίημα λέει αλήθεια, η γάτα δεν αντέχει τη λαμαρίνα για πολύ,
μόνο οι άνθρωποι και οι σκύλοι (εξ ου και καραβόσκυλο) αντέχουν


Οι Γάτες των Φορτηγών

Οι ναυτικοί στα φορτηγά πάντα μια γάτα τρέφουν,
που τη λατρεύουνε, χωρίς να ξέρουν το γιατί,
κι αυτή, σαν απ’ τη βάρδια τους σχολάνε κουρασμένοι,
περήφανη στα πόδια τους θα τρέξει να τριφτεί.


Τα βράδια, όταν η θάλασσα χτυπάει τις λαμαρίνες,
και πολεμάει με δύναμη να σπάσει τα καρφιά,
μέσα στης πλώρης τη βαριά σιγή, που βασανίζει,
είναι γι’ αυτούς σα μια γλυκιά γυναίκεια συντροφιά.


Είναι περήφανη κι οκνή, καθώς όλες οι γάτες,
κι είναι τα γκρίζα μάτια της γιομάτα ηλεκτρισμό·
κι όπως χαϊδεύουν απαλά τη ράχη της, νομίζεις
πως αναλύεται σ’ ένα αργό και ηδονικό σπασμό.


Στο ρεμβασμό και στο θυμό με τη γυναίκα μοιάζει
κι οι ναύτες περισσότερο την αγαπούν γι’ αυτό·
κι όταν αργά και ράθυμα στα μάτια τούς κοιτάζει,
θαρρείς έναν παράξενο πως φέρνει πυρετό.


Της έχουν πάντα στο λαιμό μια μπακιρένια γύρα,
για του σιδέρου την κακήν αρρώστια φυλαχτό,
χωρίς όμως, αλίμονο, ποτέ να κατορθώνουν
να την φυλάξουν απ’ το μαύρο θάνατο μ’ αυτό.

Γιατί είναι τ’ άγρια μάτια της υγρά κι ηλεκτρισμένα
κι έτσι άθελα το σίδερο το μαύρο το τραβά,
κι ουρλιάζοντας τρελαίνεται σ’ ένα σημείο κοιτώντας
φέρνοντας δάκρυα σκοτεινά στους ναύτες και βουβά.


Λίγο πριν απ’ το θάνατον από τους ναύτες ένας,
―αυτός οπού ‘δε πράματα στη ζήση του φριχτά―
χαϊδεύοντάς την, μια στιγμή στα μάτια την κοιτάζει
κι ύστερα μέσ’ στη θάλασσα την άγρια την πετά.


Kαι τότε οι ναύτες, που πολύ σπάνια λυγά η καρδιά τους,
πάνε στην πλώρη να κρυφτούν με την καρδιά σφιχτή,
γεμάτη μια παράξενη πικρία που όλο δαγκώνει,
σαν όταν χάνουμε θερμή γυναίκα αγαπητή.

 

[CaptainK]

Αυτό το ποίημα λέει αλήθεια, η γάτα δεν αντέχει τη λαμαρίνα για πολύ,
μόνο οι άνθρωποι και οι σκύλοι (εξ ου και καραβόσκυλο) αντέχουν


Οι Γάτες των Φορτηγών

Οι ναυτικοί στα φορτηγά πάντα μια γάτα τρέφουν,
που τη λατρεύουνε, χωρίς να ξέρουν το γιατί,
κι αυτή, σαν απ’ τη βάρδια τους σχολάνε κουρασμένοι,
περήφανη στα πόδια τους θα τρέξει να τριφτεί.


Τα βράδια, όταν η θάλασσα χτυπάει τις λαμαρίνες,
και πολεμάει με δύναμη να σπάσει τα καρφιά,
μέσα στης πλώρης τη βαριά σιγή, που βασανίζει,
είναι γι’ αυτούς σα μια γλυκιά γυναίκεια συντροφιά.


Είναι περήφανη κι οκνή, καθώς όλες οι γάτες,
κι είναι τα γκρίζα μάτια της γιομάτα ηλεκτρισμό·
κι όπως χαϊδεύουν απαλά τη ράχη της, νομίζεις
πως αναλύεται σ’ ένα αργό και ηδονικό σπασμό.


Στο ρεμβασμό και στο θυμό με τη γυναίκα μοιάζει
κι οι ναύτες περισσότερο την αγαπούν γι’ αυτό·
κι όταν αργά και ράθυμα στα μάτια τούς κοιτάζει,
θαρρείς έναν παράξενο πως φέρνει πυρετό.


Της έχουν πάντα στο λαιμό μια μπακιρένια γύρα,
για του σιδέρου την κακήν αρρώστια φυλαχτό,
χωρίς όμως, αλίμονο, ποτέ να κατορθώνουν
να την φυλάξουν απ’ το μαύρο θάνατο μ’ αυτό.

Γιατί είναι τ’ άγρια μάτια της υγρά κι ηλεκτρισμένα
κι έτσι άθελα το σίδερο το μαύρο το τραβά,
κι ουρλιάζοντας τρελαίνεται σ’ ένα σημείο κοιτώντας
φέρνοντας δάκρυα σκοτεινά στους ναύτες και βουβά.


Λίγο πριν απ’ το θάνατον από τους ναύτες ένας,
―αυτός οπού ‘δε πράματα στη ζήση του φριχτά―
χαϊδεύοντάς την, μια στιγμή στα μάτια την κοιτάζει
κι ύστερα μέσ’ στη θάλασσα την άγρια την πετά.


Kαι τότε οι ναύτες, που πολύ σπάνια λυγά η καρδιά τους,
πάνε στην πλώρη να κρυφτούν με την καρδιά σφιχτή,
γεμάτη μια παράξενη πικρία που όλο δαγκώνει,
σαν όταν χάνουμε θερμή γυναίκα αγαπητή.

Φανταστικό ποίημα από ένα μεγάλο ποιητή. Το είχα ακούσει πριν 3 μέρες.

Πράγματι οι γάτες δεν αντέχουν.

@Αγράμματος , εάν θέλεις κάποιο ζωάκι για τον πρώτο σου ναύλο, σου επιτρέπω να πάρεις τζακ ράσελ ή μαϊμού. Αλλά θα σε παρακολουθώ γιατί θέλω να ξέρω τι ακριβώς θα μαγειρεύεις στους ναύτες

 

[rodriguez96]

πολύ γυμναστική έπεσε

 

[CaptainK]

πολύ γυμναστική έπεσε

Άκουσα ότι στις 100 σελίδες, μεταξύ άλλων, ο Ωρίων θα φέρει τον King να χορέψει οριεντάλ χορούς

 

[rodriguez96]

Άκουσα ότι στις 100 σελίδες, μεταξύ άλλων, ο Ωρίων θα φέρει τον King να χορέψει οριεντάλ χορούς

Καλή ιδέα θα του πηγαίνει του Κ.Ε.

 

[CaptainK]

Καλή ιδέα θα του πηγαίνει του Κ.Ε.

Με τόσους κοιλιακούς σίγουρα θα έχει και χορό της κοιλιάς το πρόγραμμα. Εμείς βέβαια που είμαστε γυμνασμένοι λόγω σκληρής δουλειάς, δικαιούμαστε απλώς να τρώμε βλέποντας το σόου

 

[rodriguez96]

Ο @Ωρίων που να βρίσκεται άραγε ? πάλι μπίζνες,
δεν του φτάνουν τόσα εκατομμύρια θέλει κι άλλα

 

[Αγράμματος]

Φανταστικό ποίημα από ένα μεγάλο ποιητή. Το είχα ακούσει πριν 3 μέρες.

Πράγματι οι γάτες δεν αντέχουν.

@Αγράμματος , εάν θέλεις κάποιο ζωάκι για τον πρώτο σου ναύλο, σου επιτρέπω να πάρεις τζακ ράσελ ή μαϊμού. Αλλά θα σε παρακολουθώ γιατί θέλω να ξέρω τι ακριβώς θα μαγειρεύεις στους ναύτες

Εχω ήδη μια γάτα, θα την πάρω μαζί μου όταν μπαρκάρουμε, είναι κρίμα να την αφήσω μόνη της στο σπίτι..

 

[Αγράμματος]

Δίκιο έχεις τα κατοικίδια θέλουν φροντίδα, καλύτερα μόνο για λίγο.

Κι όμως Ροντ, μπορεί τα κατοικίδια να θέλουν φροντίδα αλλά είναι καλή παρέα, δέκα χρόνια έχω γάτα και δεν το έχω μετανιώσει καθόλου!

 

[rodriguez96]

Κι όμως Ροντ, μπορεί τα κατοικίδια να θέλουν φροντίδα αλλά είναι καλή παρέα, δέκα χρόνια έχω γάτα και δεν το έχω μετανιώσει καθόλου!

Κι εγώ σκύλο και άμα πάω διακοπές ψάχνω για ξενοδοχείο που δέχονται κατοικίδια,
δεν γίνεται αλλιώς

 

[Ωρίων]

Αυτό το ποίημα λέει αλήθεια, η γάτα δεν αντέχει τη λαμαρίνα για πολύ,
μόνο οι άνθρωποι και οι σκύλοι (εξ ου και καραβόσκυλο) αντέχουν


Οι Γάτες των Φορτηγών

Οι ναυτικοί στα φορτηγά πάντα μια γάτα τρέφουν,
που τη λατρεύουνε, χωρίς να ξέρουν το γιατί,
κι αυτή, σαν απ’ τη βάρδια τους σχολάνε κουρασμένοι,
περήφανη στα πόδια τους θα τρέξει να τριφτεί.


Τα βράδια, όταν η θάλασσα χτυπάει τις λαμαρίνες,
και πολεμάει με δύναμη να σπάσει τα καρφιά,
μέσα στης πλώρης τη βαριά σιγή, που βασανίζει,
είναι γι’ αυτούς σα μια γλυκιά γυναίκεια συντροφιά.


Είναι περήφανη κι οκνή, καθώς όλες οι γάτες,
κι είναι τα γκρίζα μάτια της γιομάτα ηλεκτρισμό·
κι όπως χαϊδεύουν απαλά τη ράχη της, νομίζεις
πως αναλύεται σ’ ένα αργό και ηδονικό σπασμό.


Στο ρεμβασμό και στο θυμό με τη γυναίκα μοιάζει
κι οι ναύτες περισσότερο την αγαπούν γι’ αυτό·
κι όταν αργά και ράθυμα στα μάτια τούς κοιτάζει,
θαρρείς έναν παράξενο πως φέρνει πυρετό.


Της έχουν πάντα στο λαιμό μια μπακιρένια γύρα,
για του σιδέρου την κακήν αρρώστια φυλαχτό,
χωρίς όμως, αλίμονο, ποτέ να κατορθώνουν
να την φυλάξουν απ’ το μαύρο θάνατο μ’ αυτό.

Γιατί είναι τ’ άγρια μάτια της υγρά κι ηλεκτρισμένα
κι έτσι άθελα το σίδερο το μαύρο το τραβά,
κι ουρλιάζοντας τρελαίνεται σ’ ένα σημείο κοιτώντας
φέρνοντας δάκρυα σκοτεινά στους ναύτες και βουβά.


Λίγο πριν απ’ το θάνατον από τους ναύτες ένας,
―αυτός οπού ‘δε πράματα στη ζήση του φριχτά―
χαϊδεύοντάς την, μια στιγμή στα μάτια την κοιτάζει
κι ύστερα μέσ’ στη θάλασσα την άγρια την πετά.


Kαι τότε οι ναύτες, που πολύ σπάνια λυγά η καρδιά τους,
πάνε στην πλώρη να κρυφτούν με την καρδιά σφιχτή,
γεμάτη μια παράξενη πικρία που όλο δαγκώνει,
σαν όταν χάνουμε θερμή γυναίκα αγαπητή.

Εάν ήταν μόνο ένας στίχος (άντε δύο) που σας αγγίζει/αρέσει/εκφράζει/συγκινεί περισσότερο, ποιος θα ήταν αυτός, αγαπητοί φίλοι;

Εμένα είναι αυτός
"που τη λατρεύουνε, χωρίς να ξέρουν το γιατί"

 

[rodriguez96]

Εάν ήταν μόνο ένας στίχος (άντε δύο) που σας αγγίζει/αρέσει/εκφράζει/συγκινεί περισσότερο, ποιος θα ήταν αυτός, αγαπητοί φίλοι;

Εμένα είναι αυτός
"που τη λατρεύουνε, χωρίς να ξέρουν το γιατί"

Όλα του Ν. Καββαδία είναι ωραία και συγκινητικά ποιήματα, από αυτό μου αρέσουν οι στίχοι:
Στο ρεμβασμό και στο θυμό με τη γυναίκα μοιάζει
κι οι ναύτες περισσότερο την αγαπούν γι’ αυτό
ρεμβασμός είναι η ευχάριστη περιπλάνηση του νου και της φαντασίας.

 

[Eraser..]

Τι λέει ο ΚΕ για το αποτέλεσμα των εκλογών στην USA?

 

[Ωρίων]

Τι λέει ο ΚΕ για το αποτέλεσμα των εκλογών στην USA?

Στενοχωρήθηκε. Άντε να πάει USA τώρα...θα τον πάρει ο Trump με τις πέτρες.
Συμπερίληψη σου λέει μετά...