axaxouxas
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 8 Απρ 2007
- Μηνύματα
- 21.957
- Κριτικές
- 2
- Like
- 8
- Πόντοι
- 366
Τοτε δεν μιλας για γυναικες αλλα για αναρχοαπλυτες ....
Ο Κασιδιάρης εντός εαυτού πλάκωσε στα χαστούκια τη Λιάνα Κανέλη στο ΠΡΩΙΝΟ ΑΝΤ1
- Μέλος που άνοιξε το νήμα gagarin
- Ημερομηνία ανοίγματος
- Απαντήσεις 4K
- Εμφανίσεις 140K
- Tagged users Καμία
- Βλέπουν το thread αυτή τη στιγμή 1 άτομα (0 μέλη και 1 επισκέπτες)
pornopapos
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 9 Ιαν 2009
- Μηνύματα
- 42.180
- Like
- 34
- Πόντοι
- 366
Dr Joseph Goebbels, 1935: Οι πιστοί και οι κριτές τους...
Ένεκα της εκπληκτικής ταχύτητος με την οποία συνετελέσθη η γερμανική επανάσταση, έχασε συχνά την συνολικότητα ο σύγχρονος άνθρωπος και δεν κατανοεί κάποτε πώς εξελίσσονται γενικώς τα ιστορικά γεγονότα. Αυτό που χθες ήταν παράδοξο, έγινε σήμερα συνηθισμένο και ό,τι προ μηνών φαινόταν αδύνατον και ακατανόητο, έγινε το απλούστερο πράγμα για το οποίο δεν αξίζει να μιλά κανείς.
Ακριβώς εκείνοι, οι οποίοι κινδύνευσαν να χάσουν την αναπνοή τους κάποτε από την ταχύτητα της επαναστάσεως, είναι πάλι σήμερα εκείνοι για τους οποίους όλα αργούν. Επί το πλείστον είναι εκείνοι που δεν έλαβαν από πριν μέρος στην ιστορική προετοιμασία της επαναστάσεώς μας. Ένεκα τούτου, δεν δύνανται να σχηματίσουν γνώμη, πόσο δύσκολο ήταν, πόσες τεράστιες θυσίες έπρεπε να υποστούμε για να φτάσουμε εκεί όπου είμαστε σήμερα και πόσες κρίσεις και επιβαρύνσεις υπόκειται αυτή η μεταβολή του Ράιχ, έστω κι αν τώρα βρίσκεται σε ασφάλεια. Δεν έχουν λοιπόν καθόλου το δικαίωμα να εκφράσουν γνώμη για την μέθοδο και την ταχύτητα της γερμανικής ανατροπής, της οποίας το μυστικό δεν δύνανται να συλλάβουν. Θα έκαναν καλύτερα να γονατίσουν προ του μεγαλείου της και της ιστορικής της εκτάσεως και να ευχαριστούν το Θεό, που έγινε δυνατή αυτή η μεταβολή σε έναν λαό τελείως αδυνατισμένο από τον πόλεμο και την μεταπολεμική εποχή, για τον οποίο πίστευε όλος ο κόσμος, πριν την εμφάνιση του εθνικοσοσιαλισμού, ότι του σταμάτησε δια παντός ο σφυγμός, η ζωική δύναμη και η αναπνοή και ότι η ιστορία του έφτασε στο τέλος της.
Τότε ήταν δύσκολο να σκεφτούμε για το μέλλον της χώρας μας και έπρεπε να έχει κανείς μεγάλη ποσότητα ιδεαλισμού, αυτοπεποιθήσεως και ακλόνητου αισθήματος και δυνάμεως για να δώσει στον γερμανικό λαό, όχι μόνον στο πνευματικό επίπεδο μια δυνατότητα επιτυχίας, αλλά να βοηθήσει πρακτικώς την προπαρασκευή αυτής της δυνατότητας. Σήμερα άλλαξαν τα πράγματα. Εκείνοι οι οποίοι τότε κατέβαζαν περισσότερο το κεφάλι και φαίνονταν πρόθυμοι να παρουσιάσουν τη ράχη τους στα κτυπήματα της μάστιγος αυθαδών αντιπάλων, υψώνουν σήμερα περισσότερο το κεφάλι. Και, εάν δεν τους υποδεικνύει κανείς κάποτε τα περιορισμένα όρια της συμμετοχής τους και δεν τους αναφέρει την προηγούμενη δειλία τους, δεν θα αργήσουν να παίξουν αυτοί τους φορείς της γερμανικής επαναστάσεως, ενώ οι αληθινοί δημιουργοί της είναι διακριτικοί και ταπεινοί. Ό,τι τότε ήταν δύσκολο, είναι τώρα εύκολο και απλό.
«Μόνο αυτός κερδίζει τη ζωή, που είναι έτοιμος να την διαθέσει»…
Και κάτι ακόμη: Οι αντίπαλοι του εθνικοσοσιαλιστικού κινήματος δεν κουράστηκαν να προσπαθούν να ενσπείρουν διχόνοιες μεταξύ του Αρχηγού και των πρώτων συνεργατών του. Από της δικής τους πλευράς το πράγμα είναι κατανοητό, διότι γνώριζαν ότι με το ρήγμα της ενότητος του εθνικοσοσιαλισμού υπήρχε η μόνη δυνατότητα να τον εκτρέψουν του σκοπού του και να τον τσακίσουν στο τέλος από την έλλειψη αποτελεσμάτων.
Σπάνια μόνο αποφάσισαν οι περί του Χίτλερ άνδρες να αντιστρατευθούν εναντίον αυτών των ψευδών. Γνώριζαν πολύ καλά ότι δεν θα κατόρθωναν να αποστομώσουν το θόρυβο του τύπου. Όσο βαθειά και αν σύρθηκαν στον βούρκο, ένα έμεινε γι’ αυτούς ιερό και ανέπαφο, για το οποίο έπρεπε, αναγκαζόμενοι, να πολεμήσουν για την υπεράσπισή του: η αγάπη, η πίστη και ο σεβασμός που αιώνια και ακλόνητα έδειχναν προς τον Αρχηγό σε όλες τις κρίσιμες στιγμές και τις δυστυχίες…
Ο δρόμος μας προς την αρχή είναι ένα υψηλό τραγούδι της πίστεως, που σπανίως εγράφη από την ιστορία με τόσο λαμπρά χρώματα. Και, όταν κάποιος δεν μπορούσε να φανεί αντάξιος στις απαιτήσεις της εποχής αυτής, αυτό ήταν μόνο αφορμή να εμφανιστεί πιο μεγαλοπρεπής η πίστις των άλλων…
Στους μήνες, περί των οποίων γίνεται εδώ λόγος, μπορούσε κανείς να εξακριβώσει τίνος η γνώμη ήταν τίμια και ποιος με αντοχή και υπομονή προχωρούσε τον χαραχθένα δρόμο. Τότε μας χαρακτήριζε η δημόσια γνώμη ως φαντασιόπληκτους και δημαγωγούς. Τότε ακόμη πλανιόταν ανά την χώρα οι φράσεις ότι ο εθνικοσοσιαλισμός έχασε τη στιγμή που θα ήταν κατάλληλος και ότι ο Χίτλερ είναι άνθρωπος περασμένων μεγαλείων. Πόσο βαρύ ήταν αυτό για εμάς μπορεί να το υπολογίσει κανείς, όταν σκεφτεί ότι εμείς πάντα οι ίδιοι είμαστε, όπως και μείναμε, ότι οι ιδέες και τα σχέδιά μας και στις ημέρες και ώρες των βαριών δοκιμασιών, ήταν εξίσου καθαρά, φανερά και σωστά, όπως είναι σήμερα στην εφαρμογή και την πραγματοποίησή τους.
Προ του γεγονότος ότι ο Αδόλφος Χίτλερ, ο Αρχηγός, είναι Φύρερ ολόκληρου του γερμανικού λαού, ξεχνά κανείς ότι προ λίγου χρόνου οι «πολύξεροι» και οι «σοφοί» της οκάς τον έκριναν και δοκίμαζαν να αναμιχθούν, όπως οι κομπογιαννίτες, στο έργο του, πολλοί μάλιστα αμφέβαλλαν ακόμη και για τις καλές του προθέσεις. Ίσως το βιβλίο αυτό να κάνει γνωστό και στον υπόλοιπο κόσμο με πόσο διαυγές ένστικτο και σχεδόν με υπνωτιστική βεβαιότητα ακολούθησε ο Αρχηγός τον δρόμο του και οδήγησε το κίνημα μέσα από απειλές και κινδύνους χωρίς να πλανηθεί ως προς τον δρόμο της αρχής…
Αισθανόμαστε τους εαυτούς μας ολοκληρωτικά υπεύθυνους ενώπιον της ιστορίας. Δώσαμε τα χέρια κάποτε, σε ώρα ανάγκης και δυστυχίας, και τώρα είμαστε δια παντός μια πιστή δι’ όρκου συνδεδεμένη συντροφιά της μεγάλης ιδέας. Ας έλθει ό,τι θέλει. Με τον Χίτλερ και πίσω από τον Χίτλερ θα μείνουμε κάποτε ένα λαμπρό παράδειγμα γερμανικής πειθαρχίας, γερμανικής αντοχής και γερμανικής πίστεως, γραμμένο μέσα στο βιβλίο της ιστορίας. Η παλαιά λεγεώνα του Χίτλερ που δεν κλονίστηκε ποτέ.
Dr Joseph Goebbels, 1935
Από τον πρόλογο εκδόσεως των ημερολογίων του των ετών 1932-33
Ένεκα της εκπληκτικής ταχύτητος με την οποία συνετελέσθη η γερμανική επανάσταση, έχασε συχνά την συνολικότητα ο σύγχρονος άνθρωπος και δεν κατανοεί κάποτε πώς εξελίσσονται γενικώς τα ιστορικά γεγονότα. Αυτό που χθες ήταν παράδοξο, έγινε σήμερα συνηθισμένο και ό,τι προ μηνών φαινόταν αδύνατον και ακατανόητο, έγινε το απλούστερο πράγμα για το οποίο δεν αξίζει να μιλά κανείς.
Ακριβώς εκείνοι, οι οποίοι κινδύνευσαν να χάσουν την αναπνοή τους κάποτε από την ταχύτητα της επαναστάσεως, είναι πάλι σήμερα εκείνοι για τους οποίους όλα αργούν. Επί το πλείστον είναι εκείνοι που δεν έλαβαν από πριν μέρος στην ιστορική προετοιμασία της επαναστάσεώς μας. Ένεκα τούτου, δεν δύνανται να σχηματίσουν γνώμη, πόσο δύσκολο ήταν, πόσες τεράστιες θυσίες έπρεπε να υποστούμε για να φτάσουμε εκεί όπου είμαστε σήμερα και πόσες κρίσεις και επιβαρύνσεις υπόκειται αυτή η μεταβολή του Ράιχ, έστω κι αν τώρα βρίσκεται σε ασφάλεια. Δεν έχουν λοιπόν καθόλου το δικαίωμα να εκφράσουν γνώμη για την μέθοδο και την ταχύτητα της γερμανικής ανατροπής, της οποίας το μυστικό δεν δύνανται να συλλάβουν. Θα έκαναν καλύτερα να γονατίσουν προ του μεγαλείου της και της ιστορικής της εκτάσεως και να ευχαριστούν το Θεό, που έγινε δυνατή αυτή η μεταβολή σε έναν λαό τελείως αδυνατισμένο από τον πόλεμο και την μεταπολεμική εποχή, για τον οποίο πίστευε όλος ο κόσμος, πριν την εμφάνιση του εθνικοσοσιαλισμού, ότι του σταμάτησε δια παντός ο σφυγμός, η ζωική δύναμη και η αναπνοή και ότι η ιστορία του έφτασε στο τέλος της.
Τότε ήταν δύσκολο να σκεφτούμε για το μέλλον της χώρας μας και έπρεπε να έχει κανείς μεγάλη ποσότητα ιδεαλισμού, αυτοπεποιθήσεως και ακλόνητου αισθήματος και δυνάμεως για να δώσει στον γερμανικό λαό, όχι μόνον στο πνευματικό επίπεδο μια δυνατότητα επιτυχίας, αλλά να βοηθήσει πρακτικώς την προπαρασκευή αυτής της δυνατότητας. Σήμερα άλλαξαν τα πράγματα. Εκείνοι οι οποίοι τότε κατέβαζαν περισσότερο το κεφάλι και φαίνονταν πρόθυμοι να παρουσιάσουν τη ράχη τους στα κτυπήματα της μάστιγος αυθαδών αντιπάλων, υψώνουν σήμερα περισσότερο το κεφάλι. Και, εάν δεν τους υποδεικνύει κανείς κάποτε τα περιορισμένα όρια της συμμετοχής τους και δεν τους αναφέρει την προηγούμενη δειλία τους, δεν θα αργήσουν να παίξουν αυτοί τους φορείς της γερμανικής επαναστάσεως, ενώ οι αληθινοί δημιουργοί της είναι διακριτικοί και ταπεινοί. Ό,τι τότε ήταν δύσκολο, είναι τώρα εύκολο και απλό.
«Μόνο αυτός κερδίζει τη ζωή, που είναι έτοιμος να την διαθέσει»…
Και κάτι ακόμη: Οι αντίπαλοι του εθνικοσοσιαλιστικού κινήματος δεν κουράστηκαν να προσπαθούν να ενσπείρουν διχόνοιες μεταξύ του Αρχηγού και των πρώτων συνεργατών του. Από της δικής τους πλευράς το πράγμα είναι κατανοητό, διότι γνώριζαν ότι με το ρήγμα της ενότητος του εθνικοσοσιαλισμού υπήρχε η μόνη δυνατότητα να τον εκτρέψουν του σκοπού του και να τον τσακίσουν στο τέλος από την έλλειψη αποτελεσμάτων.
Σπάνια μόνο αποφάσισαν οι περί του Χίτλερ άνδρες να αντιστρατευθούν εναντίον αυτών των ψευδών. Γνώριζαν πολύ καλά ότι δεν θα κατόρθωναν να αποστομώσουν το θόρυβο του τύπου. Όσο βαθειά και αν σύρθηκαν στον βούρκο, ένα έμεινε γι’ αυτούς ιερό και ανέπαφο, για το οποίο έπρεπε, αναγκαζόμενοι, να πολεμήσουν για την υπεράσπισή του: η αγάπη, η πίστη και ο σεβασμός που αιώνια και ακλόνητα έδειχναν προς τον Αρχηγό σε όλες τις κρίσιμες στιγμές και τις δυστυχίες…
Ο δρόμος μας προς την αρχή είναι ένα υψηλό τραγούδι της πίστεως, που σπανίως εγράφη από την ιστορία με τόσο λαμπρά χρώματα. Και, όταν κάποιος δεν μπορούσε να φανεί αντάξιος στις απαιτήσεις της εποχής αυτής, αυτό ήταν μόνο αφορμή να εμφανιστεί πιο μεγαλοπρεπής η πίστις των άλλων…
Στους μήνες, περί των οποίων γίνεται εδώ λόγος, μπορούσε κανείς να εξακριβώσει τίνος η γνώμη ήταν τίμια και ποιος με αντοχή και υπομονή προχωρούσε τον χαραχθένα δρόμο. Τότε μας χαρακτήριζε η δημόσια γνώμη ως φαντασιόπληκτους και δημαγωγούς. Τότε ακόμη πλανιόταν ανά την χώρα οι φράσεις ότι ο εθνικοσοσιαλισμός έχασε τη στιγμή που θα ήταν κατάλληλος και ότι ο Χίτλερ είναι άνθρωπος περασμένων μεγαλείων. Πόσο βαρύ ήταν αυτό για εμάς μπορεί να το υπολογίσει κανείς, όταν σκεφτεί ότι εμείς πάντα οι ίδιοι είμαστε, όπως και μείναμε, ότι οι ιδέες και τα σχέδιά μας και στις ημέρες και ώρες των βαριών δοκιμασιών, ήταν εξίσου καθαρά, φανερά και σωστά, όπως είναι σήμερα στην εφαρμογή και την πραγματοποίησή τους.
Προ του γεγονότος ότι ο Αδόλφος Χίτλερ, ο Αρχηγός, είναι Φύρερ ολόκληρου του γερμανικού λαού, ξεχνά κανείς ότι προ λίγου χρόνου οι «πολύξεροι» και οι «σοφοί» της οκάς τον έκριναν και δοκίμαζαν να αναμιχθούν, όπως οι κομπογιαννίτες, στο έργο του, πολλοί μάλιστα αμφέβαλλαν ακόμη και για τις καλές του προθέσεις. Ίσως το βιβλίο αυτό να κάνει γνωστό και στον υπόλοιπο κόσμο με πόσο διαυγές ένστικτο και σχεδόν με υπνωτιστική βεβαιότητα ακολούθησε ο Αρχηγός τον δρόμο του και οδήγησε το κίνημα μέσα από απειλές και κινδύνους χωρίς να πλανηθεί ως προς τον δρόμο της αρχής…
Αισθανόμαστε τους εαυτούς μας ολοκληρωτικά υπεύθυνους ενώπιον της ιστορίας. Δώσαμε τα χέρια κάποτε, σε ώρα ανάγκης και δυστυχίας, και τώρα είμαστε δια παντός μια πιστή δι’ όρκου συνδεδεμένη συντροφιά της μεγάλης ιδέας. Ας έλθει ό,τι θέλει. Με τον Χίτλερ και πίσω από τον Χίτλερ θα μείνουμε κάποτε ένα λαμπρό παράδειγμα γερμανικής πειθαρχίας, γερμανικής αντοχής και γερμανικής πίστεως, γραμμένο μέσα στο βιβλίο της ιστορίας. Η παλαιά λεγεώνα του Χίτλερ που δεν κλονίστηκε ποτέ.
Dr Joseph Goebbels, 1935
Από τον πρόλογο εκδόσεως των ημερολογίων του των ετών 1932-33
pz89
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 24 Δεκ 2010
- Μηνύματα
- 33.207
- Κριτικές
- 14
- Like
- 22
- Πόντοι
- 376
Αν βγει ο Σαμαράς τώρα ή στις επόμενες τί θα έχουμε;;;;μια χαρά πάει ο Άλεξ.
να παρακαλάτε να βγεί τώρα...
γιατί αν βγεί στις επόμενες, θα έχουμε νέο Ανδρέα...
lagoudakis
Μέλος
- Εγγρ.
- 9 Σεπ 2005
- Μηνύματα
- 8.880
- Like
- 26
- Πόντοι
- 66
ποιος σαμαρας;αφου εισαστε 8 μοναδες μπροσταΑν βγει ο Σαμαράς τώρα ή στις επόμενες τί θα έχουμε;;;;
pz89
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 24 Δεκ 2010
- Μηνύματα
- 33.207
- Κριτικές
- 14
- Like
- 22
- Πόντοι
- 376
[size=20pt]ΑΝ [/size]ρε λαγέ...[size=30pt]ΑΝ[/size]...
Πως λέμε: ''αν σπάσει ο διάολος το ποδάρι του''....
Επισκέπτης
Προς Λιάνα Κανέλλη...
Κάτι σ’ έπιασε από προχτές και ξεθάβεις παλιές σου φωτογραφίες. Βλέπεις την καλλονή των 18 χρόνων και αναρωτιέσαι τι πήγε λάθος. Θα μπορούσες να ‘σαι το «αιώνιο θήλυ» και κατέληξες νταλικιέρης. Ποιος σου έκοψε τα όμορφα μαλλιά, σου έβαλε φόρμες, στο στόμα μόνιμα ενα τσιγάρο, βρισιές στα χείλη και αντρικό περπάτημα;
Είναι ο κουμουνισμός, καημένη μου….
Κανείς δεν σε κέρασε ένα ποτήρι σαμπάνια, δεν σου ‘δωσε ένα τριαντάφυλλο. Λιγδιάρηδες μπολσεβίκοι σε τραβούσαν σε μίζερα κουτούκια να πιείτε ρετσινούλα και περίμεναν να πληρώσεις κι από πάνω. Κι όταν έστριβες την πλάτη με κακεντρέχεια έσταζαν δηλητήριο…
Κανείς δεν σου ‘κλεισε το στόμα μ’ ένα φιλί. Σ’ έβαζαν να μιλάς για προλετάριους, τσιμινιέρες, κεφάλαιο, τον Μάρξ κι ούτε ένα ειλικρινές κομπλιμέντο. Κι όλος ο θυμός μέσα σου γιατί δεν σου έδιναν αυτό που άξιζες, έγινε «πολιτική επιθετικότητα». Και να τα πάνελ και οι απανωτές προσβολές σου προς του άνδρες συνομιλητές σου, που λούφαζαν τρομαγμένοι και βαρούσαν προσοχή μπροστά σου. Κι όσο λούφαζαν τόσο περισσότερο τους πρόσβαλλες. Κι έτσι, πίστεψες πώς όλοι οι άντρες είναι μίζεροι μπολσεβίκοι ή δειλοί αστοί… Και σαν γυναίκα πέθανες…
Κι ήρθε ξαφνικά κάποιος... Ηλίας νομίζω, και δεν σε είδε σαν νταλικιέρη, αλλά διέκρινε εκείνο το όμορφο κορίτσι των 18 χρόνων, που ο μπολσεβικισμός του διέστρεψε τον ψυχισμό και τη φύση. Και σε ταρακούνησε για να σε επαναφέρει στη φυσική τάξη, ενώ γύρω κάτι «άντρες» σαν κι αυτούς που μέχρι τότε ήξερες, σε υπερασπίζονταν «με την όπισθεν», ή παίρνοντας τηλέφωνο την Ελένη, ή καθήμενοι σαν τον Βούδα.
Ήρθε κάποιος να σταθεί απέναντί σου σαν άντρας, να σου θυμίσει ότι είσαι γυναίκα και με ένα χαστούκι να σε τιμήσει, πολύ περισσότερο από ό,τι οι λιγδιάρηδες μπολσεβίκοι και οι φλώροι αστοί τόσα χρόνια.
Ήρθε κάποιος να δημιουργήσει μία εκρηκτική σχέση μαζί σου… επιτέλους! Γι’ αυτό έκτοτε περιφέρεις τη μελανιά σαν τρόπαιο, με καμάρι, σαν να ναι ερωτική….
Και βλέπεις τη ζήλεια στα πρόσωπα των άλλων γυναικών. Ακόμη κι η Ντόρα ξέσπασε. Βαρέθηκε τόσα χρόνια να την βλέπουν σαν χήρα, σαν μάνα, σαν κόρη, σαν λεφτά, σαν εισιτήριο για μια καλύτερη ζωή, σαν τον Μητσοτάκη με μαλλιά, σαν τον μεγαλοπόδαρο Γέτι… Είναι γυναίκα!
Και η πρόκλησή της «Αν ήμουν εγώ, που είμαι 1,84, θα χειροδικούσα» δεν ήταν παρά το άγριο ερωτικό της κάλεσμα με την απροκάλυπτη, πρωτόγονη επίδειξη των προσόντων της… Τα νιώθεις όλα αυτά, κρυφογελάς, συγκινείσαι και ψιθυρίζεις «σ’ ευχαριστώ»…
Κάτι στη σκηνή του χαστουκιού, σ’ έκανε μετά από δεκαετίες να θυμηθείς την Γκίλντα με τη Ρίτα Χέιγουόρθ, που ‘ταν η αγαπημένη σου ταινία μέχρι να σ’ αρπάξει ο κουμουνισμός και να σου επιβάλει να βλέπεις μόνο σοβιετικό κινηματογράφο, που σου πάγωνε την ψυχή και τη θηλυκότητα.
Είναι το έκπληκτο βλέμμα σου καθώς δέχεσαι τα χαστούκια, το κορμί σου που ταλαντεύεται σαν να το παίρνει ο αέρας και αυτή η εικόνα σου, τόσο ευάλωτη, τόσο αναπάντεχα θηλυκή. Ήρθε ξαφνικά κάποιος να σου τσακίσει την υβριστική, αφύσικη αλαζονεία και βίαια να βγάλει στην επιφάνεια την βίαια απωθημένη θηλυκότητά σου. Βλέπεις την ταινία ξανά και ξανά. Η Γκίλντα έκπληκτη δέχεται το χαστούκι, η Γκίλντα πέφτει στα πόδια του αγαπημένου της και στο τέλος, η κάθαρση, το φιλί…
Τώρα καταλαβαίνεις γιατί κάθε Αριστερή γυναίκα λατρεύει έναν Φασίστα- όχι για το χαστούκι, αλλά για το παθιασμένο φιλί του φινάλε και κάπου βαθειά μέσα σας - ενδόμυχα - λατρεύεται έναν Φασίστα!!!
Έρρωσο κι ευδαιμόνει...
(από τον "Απολλώνιος Έλλην")
Κάτι σ’ έπιασε από προχτές και ξεθάβεις παλιές σου φωτογραφίες. Βλέπεις την καλλονή των 18 χρόνων και αναρωτιέσαι τι πήγε λάθος. Θα μπορούσες να ‘σαι το «αιώνιο θήλυ» και κατέληξες νταλικιέρης. Ποιος σου έκοψε τα όμορφα μαλλιά, σου έβαλε φόρμες, στο στόμα μόνιμα ενα τσιγάρο, βρισιές στα χείλη και αντρικό περπάτημα;
Είναι ο κουμουνισμός, καημένη μου….
Κανείς δεν σε κέρασε ένα ποτήρι σαμπάνια, δεν σου ‘δωσε ένα τριαντάφυλλο. Λιγδιάρηδες μπολσεβίκοι σε τραβούσαν σε μίζερα κουτούκια να πιείτε ρετσινούλα και περίμεναν να πληρώσεις κι από πάνω. Κι όταν έστριβες την πλάτη με κακεντρέχεια έσταζαν δηλητήριο…
Κανείς δεν σου ‘κλεισε το στόμα μ’ ένα φιλί. Σ’ έβαζαν να μιλάς για προλετάριους, τσιμινιέρες, κεφάλαιο, τον Μάρξ κι ούτε ένα ειλικρινές κομπλιμέντο. Κι όλος ο θυμός μέσα σου γιατί δεν σου έδιναν αυτό που άξιζες, έγινε «πολιτική επιθετικότητα». Και να τα πάνελ και οι απανωτές προσβολές σου προς του άνδρες συνομιλητές σου, που λούφαζαν τρομαγμένοι και βαρούσαν προσοχή μπροστά σου. Κι όσο λούφαζαν τόσο περισσότερο τους πρόσβαλλες. Κι έτσι, πίστεψες πώς όλοι οι άντρες είναι μίζεροι μπολσεβίκοι ή δειλοί αστοί… Και σαν γυναίκα πέθανες…
Κι ήρθε ξαφνικά κάποιος... Ηλίας νομίζω, και δεν σε είδε σαν νταλικιέρη, αλλά διέκρινε εκείνο το όμορφο κορίτσι των 18 χρόνων, που ο μπολσεβικισμός του διέστρεψε τον ψυχισμό και τη φύση. Και σε ταρακούνησε για να σε επαναφέρει στη φυσική τάξη, ενώ γύρω κάτι «άντρες» σαν κι αυτούς που μέχρι τότε ήξερες, σε υπερασπίζονταν «με την όπισθεν», ή παίρνοντας τηλέφωνο την Ελένη, ή καθήμενοι σαν τον Βούδα.
Ήρθε κάποιος να σταθεί απέναντί σου σαν άντρας, να σου θυμίσει ότι είσαι γυναίκα και με ένα χαστούκι να σε τιμήσει, πολύ περισσότερο από ό,τι οι λιγδιάρηδες μπολσεβίκοι και οι φλώροι αστοί τόσα χρόνια.
Ήρθε κάποιος να δημιουργήσει μία εκρηκτική σχέση μαζί σου… επιτέλους! Γι’ αυτό έκτοτε περιφέρεις τη μελανιά σαν τρόπαιο, με καμάρι, σαν να ναι ερωτική….
Και βλέπεις τη ζήλεια στα πρόσωπα των άλλων γυναικών. Ακόμη κι η Ντόρα ξέσπασε. Βαρέθηκε τόσα χρόνια να την βλέπουν σαν χήρα, σαν μάνα, σαν κόρη, σαν λεφτά, σαν εισιτήριο για μια καλύτερη ζωή, σαν τον Μητσοτάκη με μαλλιά, σαν τον μεγαλοπόδαρο Γέτι… Είναι γυναίκα!
Και η πρόκλησή της «Αν ήμουν εγώ, που είμαι 1,84, θα χειροδικούσα» δεν ήταν παρά το άγριο ερωτικό της κάλεσμα με την απροκάλυπτη, πρωτόγονη επίδειξη των προσόντων της… Τα νιώθεις όλα αυτά, κρυφογελάς, συγκινείσαι και ψιθυρίζεις «σ’ ευχαριστώ»…
Κάτι στη σκηνή του χαστουκιού, σ’ έκανε μετά από δεκαετίες να θυμηθείς την Γκίλντα με τη Ρίτα Χέιγουόρθ, που ‘ταν η αγαπημένη σου ταινία μέχρι να σ’ αρπάξει ο κουμουνισμός και να σου επιβάλει να βλέπεις μόνο σοβιετικό κινηματογράφο, που σου πάγωνε την ψυχή και τη θηλυκότητα.
Είναι το έκπληκτο βλέμμα σου καθώς δέχεσαι τα χαστούκια, το κορμί σου που ταλαντεύεται σαν να το παίρνει ο αέρας και αυτή η εικόνα σου, τόσο ευάλωτη, τόσο αναπάντεχα θηλυκή. Ήρθε ξαφνικά κάποιος να σου τσακίσει την υβριστική, αφύσικη αλαζονεία και βίαια να βγάλει στην επιφάνεια την βίαια απωθημένη θηλυκότητά σου. Βλέπεις την ταινία ξανά και ξανά. Η Γκίλντα έκπληκτη δέχεται το χαστούκι, η Γκίλντα πέφτει στα πόδια του αγαπημένου της και στο τέλος, η κάθαρση, το φιλί…
Τώρα καταλαβαίνεις γιατί κάθε Αριστερή γυναίκα λατρεύει έναν Φασίστα- όχι για το χαστούκι, αλλά για το παθιασμένο φιλί του φινάλε και κάπου βαθειά μέσα σας - ενδόμυχα - λατρεύεται έναν Φασίστα!!!
Έρρωσο κι ευδαιμόνει...
(από τον "Απολλώνιος Έλλην")
Ιπτάμενος
Μέλος
- Εγγρ.
- 27 Ιουλ 2007
- Μηνύματα
- 1.584
- Κριτικές
- 2
- Like
- 4
- Πόντοι
- 16
Σωστός, ο κομμουνισμός φέρνει τον πλακομμουνισμό!
Οταν βαρανε τα κουμούνια και κανουν φασαρίες ειναι καλο ε? Τωρα που βαραμε εμεις, ΩΩΩΩ κακόοο, μπου οι μπαμπούλες, ωωωωωω. Παρτε πίπες ρε γαμιόλια, α στο διάλο απο δω χαμω, λυσάχτε. Σας γαμουμε οτι και να κανετε.
vaglis
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 23 Σεπ 2008
- Μηνύματα
- 2.750
- Κριτικές
- 41
- Like
- 20
- Πόντοι
- 616
www.defencenet.gr/defence/index.php?option=com_content&task=view&id=44102&Itemid=139]http://www.defencenet.gr/defence/index.php?option=com_content&task=view&id=44102&Itemid=139[/url]
Ο ΣΥΡΙΖΑ πάει αντάρτικο: Ρ.Δούρου - Ι.Αμυράς σε ασκήσεις επαναστατικής γυμναστικής!
Στον ΣΥΡΙΖΑ διαπιστώνουμε ότι αντιμετωπίζουν ένα σοβαρό ψυχολογικό πρόβλημα: Ενώ οι πολίτες ετοιμάζονται να τους αναδείξουν κυβέρνηση με δημοκρατικές διαδικασίες, οι ίδιοι ή εν πάση περιπτώσει κάποιες απο τις συνιστώσες, μεταξύ των οποίων και του ηγετικού στελέχους Ρένας Δούρου, αλλά και του έτερου κορυφαίου στελέχους Ιφικράτη Αμυρά, επιμένουν να καταλάβουν την εξουσία ... διά των όπλων! Ναι, σωστά διαβάσατε, διά των όπλων.
Πραγματικά είναι αντικείμενο ψυχιατρικής ερεύνης το ότι κάποιος πού κέρδισε το τζόκερ (γιατί περί αυτού πρόκειται όταν ο ΣΥΡΙΖΑ του 4,5% των εκλογών του 2009 τώρα βρίσκεται στον προθάλαμο της εξουσίας) αρνείται να εισπράξει τα λεφτά και επιμένει να τα αρπάξει με ένοπλη ληστεία γα να αποδείξει ότι είναι άξιος απόγονος του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ!
Καλό θα ήταν να ξεκινήσουν κάποιες από τις συνιστώσες μια ομαδική ψυχανάλυση μήπως βρουν την αιτία των παρακάτω απίστευτων που θα διαβάσετε και θα δείτε. Προφανώς είχαν δύσκολα παιδικά χρόνια ή έβλεπαν πολλές ταινίες του σοβιετικού κινηματογράφου με τους ηρωικούς κομμουνιστές που ανατίναζαν τα ναζιστικά τανκς και έχουν επηρεαστεί βαθιά από την δύσκολη αυτή εφηβεία.
Δειτε το ολο...
Ειναι απολαυστικο!
Σαν παγωτο το καλοκαιρι...
Ο ΣΥΡΙΖΑ πάει αντάρτικο: Ρ.Δούρου - Ι.Αμυράς σε ασκήσεις επαναστατικής γυμναστικής!
Στον ΣΥΡΙΖΑ διαπιστώνουμε ότι αντιμετωπίζουν ένα σοβαρό ψυχολογικό πρόβλημα: Ενώ οι πολίτες ετοιμάζονται να τους αναδείξουν κυβέρνηση με δημοκρατικές διαδικασίες, οι ίδιοι ή εν πάση περιπτώσει κάποιες απο τις συνιστώσες, μεταξύ των οποίων και του ηγετικού στελέχους Ρένας Δούρου, αλλά και του έτερου κορυφαίου στελέχους Ιφικράτη Αμυρά, επιμένουν να καταλάβουν την εξουσία ... διά των όπλων! Ναι, σωστά διαβάσατε, διά των όπλων.
Πραγματικά είναι αντικείμενο ψυχιατρικής ερεύνης το ότι κάποιος πού κέρδισε το τζόκερ (γιατί περί αυτού πρόκειται όταν ο ΣΥΡΙΖΑ του 4,5% των εκλογών του 2009 τώρα βρίσκεται στον προθάλαμο της εξουσίας) αρνείται να εισπράξει τα λεφτά και επιμένει να τα αρπάξει με ένοπλη ληστεία γα να αποδείξει ότι είναι άξιος απόγονος του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ!
Καλό θα ήταν να ξεκινήσουν κάποιες από τις συνιστώσες μια ομαδική ψυχανάλυση μήπως βρουν την αιτία των παρακάτω απίστευτων που θα διαβάσετε και θα δείτε. Προφανώς είχαν δύσκολα παιδικά χρόνια ή έβλεπαν πολλές ταινίες του σοβιετικού κινηματογράφου με τους ηρωικούς κομμουνιστές που ανατίναζαν τα ναζιστικά τανκς και έχουν επηρεαστεί βαθιά από την δύσκολη αυτή εφηβεία.
Δειτε το ολο...
Ειναι απολαυστικο!
Σαν παγωτο το καλοκαιρι...
ektor lopez
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 9 Αυγ 2008
- Μηνύματα
- 36.184
- Like
- 53
- Πόντοι
- 366
ο τυπος φορτωνεται τον μισο ποινικο κωδικα για πλακα με αυτα που λεει. μαλλον η ελενιτσα του δελατολα κανει το ρεπο της οταν παιζουν αυτα
Επισκέπτης
vaglis
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 23 Σεπ 2008
- Μηνύματα
- 2.750
- Κριτικές
- 41
- Like
- 20
- Πόντοι
- 616
Νομιζω οτι η Ραικου εχει διαταξει προκαταρκτικη εξεταση για τα λεγομενα του Αμυρα.ο τυπος φορτωνεται τον μισο ποινικο κωδικα για πλακα με αυτα που λεει. μαλλον η ελενιτσα του δελατολα κανει το ρεπο της οταν παιζουν αυτα
Δεν γνωριζω τη συνεχεια...
ironman1979
Μέλος
- Εγγρ.
- 11 Μαρ 2011
- Μηνύματα
- 181
- Κριτικές
- 7
- Like
- 29
- Πόντοι
- 1
lagoudakis
Μέλος
- Εγγρ.
- 9 Σεπ 2005
- Μηνύματα
- 8.880
- Like
- 26
- Πόντοι
- 66
αυτος ειναι αγωνιστης ομωςο τυπος φορτωνεται τον μισο ποινικο κωδικα για πλακα με αυτα που λεει. μαλλον η ελενιτσα του δελατολα κανει το ρεπο της οταν παιζουν αυτα
julian73
Μέλος
- Εγγρ.
- 29 Νοε 2005
- Μηνύματα
- 430
- Κριτικές
- 4
- Like
- 73
- Πόντοι
- 1
Ρε σεις τσιπριζαίοι, τσοντάρετε ένα 50ρικάκι να πάει 1 στουντιάκι ο σύντροφος Ιφικράτης, μπας και ξελαμπικάρει λιγάκι και κόψει τις παπαριές που λέει.
Έτσι όπως τον κόβω, 10-15 χρόνια αποχή απτο άθλημα, τα έχει σίγουρα..
Έτσι όπως τον κόβω, 10-15 χρόνια αποχή απτο άθλημα, τα έχει σίγουρα..
Επισκέπτης
και αυτο εχει ενδιαφερον
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν από το "πουλέν" του Α.Τσίπρα, την συμπαθέστατη, κατά τα άλλα, Ρένα Δούρου. Η οποία μετά το επεισόδιο με τον Η.Κασιδιάρη (απαράδεκτη η ενέργεια του να της ρίξει νερό, το έχουμε ξαναπεί και το επαναλαμβάνουμε), στον ΑΝΤ1 και αφού είχε αποχωρήσει ο Η.Κασιδιάρης, "φούντωσε".
Και τότε έβγαλε απο μέσα της την πασιονάρια που κρύβει. Μιλώντας με πάθος για την "ιερή σκυτάλη του ψηφίσματος των Κορυσχάδων" που θα καθορίζει την πολιτική της, αφού "δεν θα κάνουν στον ΣΥΡΙΖΑ ούτε βήμα πίσω από το ψήφισμα των Κορυσχάδων".
Κανείς φυσικά δεν την ρώτησε τι εννοούσε είτε γιατί δεν κατάλαβε τι είπε, είτε γιατί βιαζόντουσαν να τελειώνει η εκπομπή με την κλωτσοπατινάδα. Δείτε το βίντεο, είναι χαρακτηριστικό.
Ποιο είναι λοιπόν το περίφημο "Ψήφισμα των Κορυσχάδων" από το οποίο η Ρένα Δούρου δεν θα κάνει "ούτε βήμα πίσω"; Ήταν το ψήφισμα του Εθνικού Συμβουλίου του ΕΑΜ της 27ης Μαΐου του 1944, το οποίο αποτέλεσε την πολιτική βάση της απόπειρας ένοπλης κατάληψης της εξουσίας τον Δεκέμβριο του 1944 από το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ! Ας δούμε τι έλεγε στο άρθρο 8:
Αρθρο 8. – Ο πρωταρχικός σκοπός και ο γνώμονας για την άσκηση όλων των εξουσιών είναι ο απελευθερωτικός αγώνας του έθνους. – Το Εθνικό Συμβούλιο, η ΠΕΕΑ, οι ένοπλοι και άοπλοι πολίτες υπηρετούν πριν απ’ όλα το σκοπό αυτό. – Ο Εθν. Στρατός ΕΛΑΣ, είναι το ένοπλο τμήμα του έθνους, που μάχεται για την απελευθέρωση της πατρίδας και τις ελευθερίες του λαού.
Και όλα αυτά το 1944 μπορεί να ακούγονταν εν μέρει λογικά (και λέμε εν μέρει γιατί υπήρχε νόμιμη εξόριστη κυβέρνηση την οποία προσπάθησαν να ανατρέψουν με την ανταρσία του Δεκεμβρίου η οποία κατέληξε στις γνωστές σφαγές), αλλά το ερώτημα είναι κατά πόσο "η ιερή σκυτάλη του ψηφίσματος των Κορυσχάδων", έχει να μας πει κάτι σήμερα;
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν από το "πουλέν" του Α.Τσίπρα, την συμπαθέστατη, κατά τα άλλα, Ρένα Δούρου. Η οποία μετά το επεισόδιο με τον Η.Κασιδιάρη (απαράδεκτη η ενέργεια του να της ρίξει νερό, το έχουμε ξαναπεί και το επαναλαμβάνουμε), στον ΑΝΤ1 και αφού είχε αποχωρήσει ο Η.Κασιδιάρης, "φούντωσε".
Και τότε έβγαλε απο μέσα της την πασιονάρια που κρύβει. Μιλώντας με πάθος για την "ιερή σκυτάλη του ψηφίσματος των Κορυσχάδων" που θα καθορίζει την πολιτική της, αφού "δεν θα κάνουν στον ΣΥΡΙΖΑ ούτε βήμα πίσω από το ψήφισμα των Κορυσχάδων".
Κανείς φυσικά δεν την ρώτησε τι εννοούσε είτε γιατί δεν κατάλαβε τι είπε, είτε γιατί βιαζόντουσαν να τελειώνει η εκπομπή με την κλωτσοπατινάδα. Δείτε το βίντεο, είναι χαρακτηριστικό.
Ποιο είναι λοιπόν το περίφημο "Ψήφισμα των Κορυσχάδων" από το οποίο η Ρένα Δούρου δεν θα κάνει "ούτε βήμα πίσω"; Ήταν το ψήφισμα του Εθνικού Συμβουλίου του ΕΑΜ της 27ης Μαΐου του 1944, το οποίο αποτέλεσε την πολιτική βάση της απόπειρας ένοπλης κατάληψης της εξουσίας τον Δεκέμβριο του 1944 από το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ! Ας δούμε τι έλεγε στο άρθρο 8:
Αρθρο 8. – Ο πρωταρχικός σκοπός και ο γνώμονας για την άσκηση όλων των εξουσιών είναι ο απελευθερωτικός αγώνας του έθνους. – Το Εθνικό Συμβούλιο, η ΠΕΕΑ, οι ένοπλοι και άοπλοι πολίτες υπηρετούν πριν απ’ όλα το σκοπό αυτό. – Ο Εθν. Στρατός ΕΛΑΣ, είναι το ένοπλο τμήμα του έθνους, που μάχεται για την απελευθέρωση της πατρίδας και τις ελευθερίες του λαού.
Και όλα αυτά το 1944 μπορεί να ακούγονταν εν μέρει λογικά (και λέμε εν μέρει γιατί υπήρχε νόμιμη εξόριστη κυβέρνηση την οποία προσπάθησαν να ανατρέψουν με την ανταρσία του Δεκεμβρίου η οποία κατέληξε στις γνωστές σφαγές), αλλά το ερώτημα είναι κατά πόσο "η ιερή σκυτάλη του ψηφίσματος των Κορυσχάδων", έχει να μας πει κάτι σήμερα;
Lastmoican
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 16 Οκτ 2006
- Μηνύματα
- 17.479
- Κριτικές
- 3
- Like
- 54
- Πόντοι
- 166
γαμάει καμιά στάλα αυτός;
pornopapos
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 9 Ιαν 2009
- Μηνύματα
- 42.180
- Like
- 34
- Πόντοι
- 366
ο τυπος φορτωνεται τον μισο ποινικο κωδικα για πλακα με αυτα που λεει. μαλλον η ελενιτσα του δελατολα κανει το ρεπο της οταν παιζουν αυτα
φλούφλη, ευκολάκι είναι. δώσε άρθρα...
όχι και τα 100. φτάνουν 50...
pantremenos(1)
Μέλος
- Εγγρ.
- 17 Δεκ 2007
- Μηνύματα
- 6.478
- Like
- 12
- Πόντοι
- 66
Αγορίνα ξεχασες το αξύριστο πόδι και το στριφτό τσιγαρο!!!!!!!!!!
Καυλα μεγάλη!!!!!!!!!!!