Μία από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις των ευρωεκλογών που πέρασαν ήταν το ποσοστό 14,77% που κατάφερε να αποσπάσει στην Ουγγαρία το κόμμα Jobbik. Από το περιθώριο της πολιτικής σκηνής, μέσα σε πολύ λίγο καιρό το Jobbik βρέθηκε στο επίκεντρο του πολιτικού ενδιαφέροντος όλης της Γηραιάς Ηπείρου. Έχει πολλές φορές κατηγορηθεί για την "Ουγγρική Φρουρά", ένα σχηματισμό του κόμματος, με έμφαση στις δημόσιες εκδηλώσεις , που χρησιμοποιεί παραδοσιακές ουγγρικές στολές.
Πρώτη στο ευρωψηφοδέλτιο και ευρωβουλευτής πλέον του Jobbik, το οποίο κατάφερε να εξασφαλίσει τρεις έδρες στο ευρωκοινοβούλιο, ήταν η Dr Kristina Morvai, ποινικολόγος και λέκτορας πανεπιστημίου, με ειδίκευση στα ανθρώπινα δικαιώματα. Έχει πολλές φορές ταχθεί υπέρ των Παλαιστινίων. Μητέρα τριών κοριτσιών, καταφέρνει να συνδυάζει την ανατροφή τους με την πολιτική.
Η συνέντευξη που ακολουθεί, δόθηκε λίγες ημέρες πριν τις εκλογές στην εφημερίδα "Budapest Times" και στο πλαίσιο της ενημέρωσης των αναγνωστών μας, σας την παραθέτουμε.
Το Jobbik, στου οποίου την λίστα ήσασταν πρώτη στις ευρωεκλογές, έχει δύο πρόσωπα. Από την μία πλευρά υπάρχουν παρελάσεις στρατιωτικού ύφους, με σημαίες και στολές, και από την άλλη ένα πολύ καλά επεξεργασμένο, λεπτομερές εκλογικό πρόγραμμα, μεγάλα μέρη του οποίου θα μπορούσε να υιοθετήσει κάθε αριστερή - αντίθετη στην παγκοσμιοποίηση οργάνωση. Ποιό από τα δύο είναι το αληθινό πρόσωπο του κόμματος;
Γιατί θα πρέπει οι δύο πλευρές να είναι σε σύγκρουση μεταξύ τους; Το πρόγραμμά μας έχει δύο σλόγκαν. Το πρώτο είνα: Η Ουγγαρία ανήκει στους Ούγγρους. Αυτό επιδεικνύει την δυνατή εθνική μας ταυτότητα και ξεκαθαρίζει ότι δεν θέλουμε πια να υπηρετούμε το διεθνές κεφάλαιο με τέτοιο τρόπο ώστε η Ουγγαρία να γίνεται αποικία, ο λαός να βουλιάζει στην φτώχεια και και να γινόμαστε σκλάβοι στην ίδια μας την πατρίδα. Το άλλο είναι: "ένας τρόπος σκέψης βασισμένος στον λαό και στην κοινότητα, αντί χρημάτων και κέρδους". Η ερώτηση δεν θα πρέπει να είναι το τι είναι συμφέρον για την μεγιστοποίηση των κερδών, αλλά τι είναι καλό για τον λαό μας. Αυτό συμπεριλαμβάνει παραδείγματος χάριν, την αντιπροσώπευση των συμφερόντων των εργαζομένων, την βοήθεια σε εταιρείες και την προστασία του καταναλωτή. Όλα αυτά που επηρεάζουν την αξιοπρέπεια και το νόημα των ανθρωπίνων ζωών. Οι άλλες πολιτικές δυνάμεις σκέπτονται σε πλαίσια κέρδους. Αυτή είναι η πραγματική διαχωριστική γραμμή σήμερα, πολύ περισσότερο από το αν κάποιος είναι αριστερός ή δεξιός. Κατά την δική μου άποψη, είναι λόγω αυτής της επικέντρωσης στον λαό, που θα πρέπει να γυρίσουμε από το "διεθνές" στο "τοπικό" και να υπερασπιστούμε τα τοπικά συμφέροντα, την τοπική οικονομία και τα δικαιώματα των κοντινών μας ανθρώπων.
Όχι στο ξεπούλημα στο διεθνές κεφάλαιο.Μπορεί το σύνθημα "Η Ουγγαρία ανήκει στους Ούγγρους" να μεταφερθεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο;
Ναι, νομίζω πάρα πολύ καλά. Οι Γάλλοι, οι Άγγλοι και οι Γερμανοί το νιώθουν ολοένα και περισσότερο. Μπορούμε να δούμε ότι υπάρχουν αυξανόμενες διαμαρτυρίες ενάντια στους κινδύνους στους οποίους εκτίθενται οι τοπικές οικονομίες. Το σύστημα της παγκόσμιας οικονομικής κυριαρχίας, με την λογική του που βασίζεται στους χρηματιστικούς χειρισμούς βρίσκεται σε κρίση, συγκρινόμενο με την τίμια εργασία που δημιουργεί αξία. Στο ξύπνημα της κρίσης, οι αντιπρόσωποι των οικονομιών και οι πληθυσμοί ολοένα και περισσότερο υποστηρίζουν ότι οι οικονομικές δραστηριότητες πρέπει να αναπτυχθούν τοπικά. Απαιτούν να είναι οι πολίτες το επίκεντρο της προσοχής, αντί να ξεπουλιέται μια χώρα στο διεθνές κεφάλαιο. Έχουμε λοιπόν, μια συγκεκριμένη δικαίωση για το σύνθημά μας
"Η Ουγγαρία ανήκει στους Ούγγρους". Θέλουμε να πάρουμε πίσω τον εθνικό μας πλούτο, που ξεπουλήθηκε στο εξωτερικό και ιδιωτικοποιήθηκε. Το ίδιο ισχύει και για την αγροτική γη. Θέλουμε να προστατεύσουμε τις αγορές μας, έτσι ώστε μια ανεξάρτητη ουγγρική οικονομία να αναπτυχθεί και να μην βασιζόμαστε πλέον στην καλή θέληση του διεθνούς κεφαλαίου.
Αυτό ακούγεται κοντινό στις ιδέες αριστερών κομμάτων. Θα μπορούσατε να δουλέψετε στις Βρυξέλες με κόμματα τα οποία κατά τα άλλα υποστηρίζουν ένα εντελώς διαφορετικό αξιακό σύστημα;
Αυτό εξαρτάται από την κάθε περίπτωση. Για εμάς το πιο σημαντικό είναι το να υπερασπιστούμε τα ουγγρικά συμφέροντα, να χτυπήσουμε επιτέλους το χέρι στο τραπέζι και να πούμε ότι η Ουγγαρία ανήκει στους Ούγγρους. Θέλουμε να αντιπροσωπεύσουμε τα συμφέροντα των Ούγγρων εργαζομένων, των Ούγγρων εμπόρων και των Ούγγρων αγροτών, από το να προσπαθήσουμε να γίνουμε αρεστοί σε ξένα συμφέροντα και ξένες μεγάλες δυνάμεις. Αν βρούμε συμμάχους σε αυτό, ανεξαρτήτως αν είναι Ούγγροι ή ξένοι, θα είμαστε πρόθυμοι να συνεργαστούμε.