Η Πλατεία Ομονοίας, η μούσα Καλλιόπη και η... καλλιόπη (και, έκτοτε, όλες οι "καλλιόπες").
"[...] Η εικόνα της Πλατείας Ομονοίας άλλαξε ριζικά μετά την κατασκευή του υπόγειου σταθμού του Ηλεκτρικού Σιδηροδρόμου Αθηνών – Πειραιώς, ο οποίος εγκαινιάστηκε τον Ιούνιο του 1930 [...]
Επειδή το θέαμα των αεραγωγών ήταν αποκρουστικό, το 1931 ο τότε δήμαρχος Αθηναίων αποφάσισε να διακοσμηθούν με αγάλματα που θα παρίσταναν τις Μούσες της ελληνικής μυθολογίας [...] Οι Μούσες τοποθετήθηκαν περιμετρικά της πλατείας.[...]
Υπήρχε όμως εξαρχής ένα πρόβλημα: για λόγους αισθητικής και συμμετρίας της Πλατείας Ομονοίας, οι αεραγωγοί (και οι αντίστοιχες κατασκευές) ήταν οκτώ. Μία από τις Μούσες, λοιπόν, έπρεπε να αποπεμφθεί. Ο κλήρος έπεσε στην Καλλιόπη.
[...] ο κατασκευαστής του έργου εκτός του ότι δεν συμπεριέλαβε το γλυπτό της στην πλατεία, το τοποθέτησε στο υπόγειο του Ηλεκτρικού, δίπλα στα δημόσια ουρητήρια. [...]
[...]
όταν ο κόσμος ρωτούσε πού είναι τα δημόσια ουρητήρια της πλατείας, έπαιρνε την απάντηση «Κάτω, στην Καλλιόπη». Από εκεί προέκυψε και η ονομασία «Καλλιόπη» για κάθε δημόσιο ουρητήριο. Η έκφραση αυτή έχει καθιερωθεί ιδιαίτερα στον στρατό, σηματοδοτώντας τη χειρότερη αγγαρεία: τον καθαρισμό των τουαλετών.
Από εδώ με φωτογραφίες εποχής: