Ο γίγας ξύπνησε
Τελευταία ενημέρωση: Παρασκευή, 1 Ιανουαρίου 2010, 16:22
Μιχάλης Θερμόπουλος
Παγκόσμιες ανατροπές με άγνωστες ακόμη επιπτώσεις προκαλεί η συγκρότηση της μεγαλύτερης οικονομικής ζώνης του πλανήτη που τέθηκε σε ισχύ από την 1η Ιανουαρίου. Πρόκειται για την οικονομική ζώνη της Άπω Ανατολής ελεύθερου εμπορίου, διακίνησης κεφαλαίων, υπηρεσιών και προϊόντων με επικεφαλής, βεβαίως, την Κίνα.
Πρόκειται για τη ζώνη «ASEAN-China FTA» (ASEAN-Κίνα Ζώνη Ελεύθερου Εμπορίου) και περιλαμβάνει το Μπρουνέι, την Ινδονησία, τη Μαλαισία, τις Φιλιππίνες, τη Σιγκαπούρη και την Ταϋλάνδη, οι οποίες με μπροστάρη τον (μέχρι χθες) «κοιμώμενο γίγαντα», Κίνα, συγκροτούν πλέον μία από τις ισχυρότερες συνομοσπονδίες κρατών στον τομέα του παγκόσμιου εμπορίου.
Με αυτόν τον τρόπο ολοκληρώνεται το πρώτο στάδιο υλοποίησης του νέου εμπορικού πλάνου στην Ανατολή, το οποίο προβλέπει μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια τη διεύρυνση της Σύμπραξης με το Λάος, το Βιετνάμ, τη Μιανμάρ και την Καμπότζη, οι οποίες είναι ήδη μέλη της ASEAN.
Σύμφωνα με τους ειδικούς αναλυτές, οι φόροι επί των προϊόντων και των υπηρεσιών που θα μετακινούνται μεταξύ των επτά χωρών θα μειωθούν έως και 90%. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο γενικός διευθυντής του υπουργείου Διεθνούς Εμπορίου και Οικονομικών Υποθέσεων στο Πεκίνο, Zhang Kening, δήλωσε ότι ο φόρος που χρεωνόταν μέχρι χθες από την Κίνα σε προϊόντα και υπηρεσίες που προέρχονταν από τα κράτη-μέλη του ASEAN θα μειωθεί από 9,8% σε μόλις 0,1%. Ο αντίστοιχος φόρος στην αντίστροφη περίπτωση θα μειωθεί επίσης από 12,8% σε 0,6%.
Αυτό θα ρίξει δραστικά το κόστος εμπορικών συναλλαγών μεταξύ τους και θα οδηγήσει αναπόφευκτα στην εξάπλωση του όγκου αυτών των συναλλαγών.
Αρκεί κανείς να σκεφτεί ότι ο πληθυσμός των επτά αυτών κρατών αγγίζει αθροιστικά το 1,9 δισεκατομμύρια ανθρώπους (ASEAN: 560 εκατομμύρια και Κίνα: 1,3 δισεκατομμύρια), νούμερο που παρουσιάζει αυξητικούς ρυθμούς, ενώ και οι οικονομίες που συγκροτούν αυτήν την εμπορική σύμπραξη συγκαταλέγονται μεμονωμένα ανάμεσα στις ισχυρότερες του πλανήτη.
Όλα αυτά τη στιγμή που ο όγκος των εμπορικών συναλλαγών της Κίνας και της ASEAN, μέχρι σήμερα, ανερχόταν σε 4,3 τρισεκατομμύρια δολάρια ή αλλιώς στο 13,3% του παγκόσμιου εμπορίου.
Η εμπορική «αντεπίθεση» της Κίνας και των χωρών της Νοτιανατολικής Ασίας δεν είναι ξαφνική και απρόσμενη, αφού μιλάμε για μία οργανωμένη προσπάθεια που οικοδομείται σταδιακά από τις κυβερνήσεις των συγκεκριμένων χωρών τα τελευταία οκτώ χρόνια.
Η Κίνα και η ASEAN υπέγραψαν μια αρχική συμφωνία για τη σύσταση ζώνης ελεύθερου εμπορίου το 2002 και κάποιοι φόροι μειώθηκαν στις μεταξύ τους εμπορικές συναλλαγές σημαντικά από το 2005.
Προσφάτως, η Κίνα ξεπέρασε τις ΗΠΑ και έγινε ο τρίτος μεγαλύτερος εμπορικός συνέταιρος της ASEAN, πίσω από την Ιαπωνία και την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ), ενώ αναμένεται να πάρει την πρώτη θέση μέσα στα πρώτα χρόνια λειτουργίας της νέας ζώνης ελεύθερου εμπορίου.
Δεν τρίβουν, όμως, όλες οι χώρες στην Ανατολή τα χέρια τους για τη νέα ζώνη ελεύθερων εμπορικών συναλλαγών. Την ενδεκάτη ώρα, λοιπόν, βιομηχανικά κονσόρτσιουμ στην Ινδονησία, τη μεγαλύτερη οικονομία της Νοτιοανατολικής Ασίας και των Φιλιππινών, πιέζουν ασφυκτικά τις κυβερνήσεις τους να διατηρήσουν ανέπαφη τη φορολογία σε ευαίσθητους τομείς των οικονομιών τους, τουλάχιστον μέχρι το 2012.
Πρόκειται για βιομηχανίες όπως η κλωστοϋφαντουργία, τα πετροχημικά, τα υποδήματα, τα ηλεκτρονικά, το ατσάλι, τα εξαρτήματα αυτοκινήτων, τα τρόφιμα και ποτά, οι μηχανολογικές υπηρεσίες και η επιπλοποιία.
Σύμφωνα με τους οικονομικούς αναλυτές στην Ινδονησία και τις Φιλιππίνες, αυτές οι βιομηχανίες δεν είναι σε θέση να υψώσουν το εμπορικό τους ανάστημα στα κινεζικά προϊόντα και αν οι κυβερνήσεις τους επιτρέψουν την πλήρη εφαρμογή της νέας ζώνης ελεύθερου εμπορίου, τότε σίγουρα θα συρρικνωθούν δραματικά και πιθανότατα θα πεθάνουν.
Είναι χαρακτηριστικό ότι αυτήν τη στιγμή ένα σακί ζάχαρη, ρύζι και λίπασμα σε αυτές τις χώρες κοστίζει 1,7 δολάρια, ενώ την ίδια στιγμή το αντίστοιχο σακί κινεζικής προέλευσης κοστίζει τα μισά.
