δεν εχω σταματησει να ασχολουμαι. παρακολουθω ανελιππως τα playoffs, και μερικα ματσακια στη regular season. Δεν λεω οτι δεν υπαρχει κανενας μυαλωμενος παικτης αυτη τη στιγμη στο NBA. Απλα δεν αισθανομαι το ιδιο που αισθανομουν οταν εβλεπα τις εμπνευσεις των μεγαλων παικτων (jordan, magic, bird, jabbar, hakeem, petrovic, kukoc, κτλ.) Σιγουρα ειναι πιο ανταγωνιστικο το πρωταθλημα απ'οτι παλαιοτερα αλλα δυστυχως εχει χασει την αιγλη του γι αυτο εχει ξεκλειδωσει o Stern απο το συρταρι οτι εχει απομεινει απο μαρκετιστικα κολπακια (ΝΒΑ Live, αγωνες σε Ασιες και Αφρικες, κτλ.)
Δυο πραγματα ακομα:
1. παλιοτερα επαιζε στο ΝΒΑ η αφροκρεμα της Ευρωπης,ασχετα αν καποιοι αργησαν να πανε (Σαμπονις), καποιοι δεν εκαναν καριερα λογω διαφορων λογων (Πετροβιτς) και καποιοι δεν επαιξαν καθολου (Γκαλης). Τωρα βλεπεις την Σαρα και την Μαρα απο το Τιμπουκτι μεχρι την Τανζανια.
2. αυτο το πραγμα με την πρωτη πασα σουτ ή ενα σκριν και σουτ ή ενα isolation game, μετα double team και πασα στον ελευθερο παικτη για να κανει το σουτ ή το μπασιμο, εχει καταντησει βαρετο. Με αλλα λογια, περισσοτερο μπασκετ και λιγο λιγοτερο σοου. Καλο και το σοου αλλα, αμα υπαρχει ΜΟΝΟ αυτο, τοτε παμε σε κανα τσιρκο.
Δυο πραγματα ακομα:
1. παλιοτερα επαιζε στο ΝΒΑ η αφροκρεμα της Ευρωπης,ασχετα αν καποιοι αργησαν να πανε (Σαμπονις), καποιοι δεν εκαναν καριερα λογω διαφορων λογων (Πετροβιτς) και καποιοι δεν επαιξαν καθολου (Γκαλης). Τωρα βλεπεις την Σαρα και την Μαρα απο το Τιμπουκτι μεχρι την Τανζανια.
2. αυτο το πραγμα με την πρωτη πασα σουτ ή ενα σκριν και σουτ ή ενα isolation game, μετα double team και πασα στον ελευθερο παικτη για να κανει το σουτ ή το μπασιμο, εχει καταντησει βαρετο. Με αλλα λογια, περισσοτερο μπασκετ και λιγο λιγοτερο σοου. Καλο και το σοου αλλα, αμα υπαρχει ΜΟΝΟ αυτο, τοτε παμε σε κανα τσιρκο.
