Είμαι στα 52 κατ αρχήν. Τα μαγαζιά αυτά υπήρχαν και στα νιάτα μου. Για έναν 20ρη φοιτητή, καλό είναι να κυκλοφορεί γενικώς. Αν πας να πηδήξεις και το βγάλεις, δεν θα γίνει τίποτα, εκτός κι αν έχει έρθει κάποια εξ επί τούτου (συμβαίνει, αλλά όχι συχνά). Από την άλλη, η πλειοψηφία, θέλει κι ένα παραμύθι, μια ιστορία να ακούσει, ένα στυλ, έναν τρόπο, πολύ, πάρα πολύ χιούμορ και σαρκασμό. Οι περισσότερες, αν θέλουν έναν καλό μπήχτη τον βρίσκουν στον κύκλο τους και με πιο καλές προοπτικές "εξόδου" (οικονομικά δηλαδή). Δεν γουστάρω συμβουλές, αν θες κάνε καμιά περατζάδα από τα εν λόγω, αλλά, προς θεού, όχι αγαρμποσύνες. Τα μαγαζιά δεν είναι ψωνιστηράδικα, απλώς, για να βγα΄νει κάποιος μόνος για ποτά, κάτι λέει. Το "χύμα" επίσης, δεν παρεξηγείται απαραιτήτως, αρκεί να φαίνεται ειλικρινές κι αυθεντικό. Γενικά, όταν κάποιος είναι ο εαυτός του, δεν χάνει. Πίστεψέ με, αν το παίζεις θα σε πάρουν χαμπάρι σε χρόνο dt, έχουν γράψει χιλιομετρα πολλά.