ΕΔΑΔ κατά Ελλάδας για μη αναγνώριση σωματείου στον Εβρο
Ευρωκαταδίκη για το φρένο στις μειονότητες
Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΖΕΡΒΑ
Οριστική λύση στον εθνικό αυτοπροσδιορισμό της μειονότητας στη Θράκη, επιχειρεί να δώσει το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Στρασβούργου.
Καταδίκασε την Ελλάδα για παραβίαση του δικαιώματος του συνεταιρίζεσθαι (άρθρο 11 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης), επειδή τα δικαστήρια της χώρας μας αρνούνται από το 1995 να αναγνωρίσουν τη νόμιμη σύσταση του σωματείου «Σύλλογος νεολαίας μειονότητας Εβρου».
Τα ελληνικά δικαστήρια, επικαλούμενα τη Συνθήκη της Λωζάννης που μιλά για θρησκευτική (μουσουλμανική) και όχι εθνική (τουρκική) μειονότητα στη Θράκη, αιτιολογούν την άρνησή τους αυτή με το επιχείρημα ότι ο τίτλος του σωματείου (νεολαία μειονότητας) προκαλεί σύγχυση και δημιουργεί την εντύπωση ότι υπήκοοι ξένης χώρας και συγκεκριμένα τουρκικής εθνικότητας κατοικούν μόνιμα στην Ελλάδα.
«Δεν υπάρχει απειλή»
Το σκεπτικό της καταδικαστικής απόφασης του Ευρωδικαστηρίου στο θέμα αυτό όμως είναι αφοπλιστικό για τα ελληνικά επιχειρήματα: «Ακόμη και εάν θεωρήσουμε ότι αληθινός σκοπός του σωματείου είναι να προωθήσει την ιδέα ότι υπάρχει εθνική (τουρκική) μειονότητα στην Ελλάδα, αυτό δεν ισοδυναμεί με κάποια απειλή προς τη δημοκρατική κοινωνία», επισημαίνεται χαρακτηριστικά στην απόφαση.
Δεν υπάρχει κανένα άρθρο του καταστατικού του σωματείου, αναφέρεται στην απόφαση, που να υπονοεί ότι τα μέλη του υπερασπίζονται τη χρήση βίας ή άλλων αντιδημοκρατικών μεθόδων. Και εν πάση περιπτώσει, η επίκληση πιθανών κινδύνων για τη δημόσια τάξη (που δικαιολογεί σύμφωνα με τον ελληνικό Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας τη μη αναγνώριση σωματείων), σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, δεν ευσταθεί στη συγκεκριμένη περίπτωση, καθώς οι προθέσεις των μελών του σωματείου δεν έχουν δοκιμαστεί ακόμη στην πράξη.
Σε κάθε περίπτωση, παρατηρούν οι Ευρωπαίοι δικαστές, τα ελληνικά δικαστήρια έχουν την εξουσία να διατάξουν τη διάλυση ενός σωματείου εάν οι σκοποί του αντιβαίνουν στο νόμο ή σε όσα προβλέπονται στο καταστατικό του.
Η δικαστική αυτή εξέλιξη δεν αποτελεί κεραυνό εν αιθρία. Ακολουθεί την πάγια νομολογιακή γραμμή του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου στα μειονοτικά ζητήματα και φαίνεται ότι ανατρέπει πλήρως την ελληνική νομική επιχειρηματολογία και τακτική. Η χώρα μας είχε καταδικαστεί πριν από μερικά χρόνια και για την υπόθεση του σωματείου «Στέγη Μακεδονικού Πολιτισμού», το οποίο επίσης δεν αναγνώριζαν τα ελληνικά δικαστήρια.
Θέμα αναγνώρισης
Ομως τώρα, τίθεται ευθέως ως πρόβλημα συλλογικού και όχι ατομικού αυτοπροσδιορισμού το ζήτημα της επίσημης αναγνώρισης εθνικής τουρκικής μειονότητας στην Ελλάδα. Για το ίδιο θέμα εκκρεμεί στο Στρασβούργο και άλλη προσφυγή μουσουλμάνων κατοίκων της Ξάνθης κατά αποφάσεων ελληνικών δικαστηρίων που αρνήθηκαν να εγγράψουν ως νόμιμο το σωματείο «Τουρκική Ενωσης Ξάνθης», με το ίδιο σκεπτικό.
Τα μέλη του σωματείου του Εβρου υποστήριξαν πάντως ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου ότι η Συνθήκη της Λωζάννης δεν απαγορεύει στα μέλη των μειονοτήτων να αυτοπροσδιορίζονται με το επίθετο «Τούρκοι».
Η απόφαση του Ευρωδικαστηρίου του Στρασβούργου ήταν ομόφωνη. Στην επταμελή σύνθεση του πρώτου τμήματός του προήδρευσε ο Κύπριος ευρωδικαστής Λουκάς Λουκαΐδης και συμμετείχε ως μέλος ο Ελληνας ευρωδικαστής Χρ. Ροζάκης. Ο τελευταίος, μιλώντας πριν από αρκετό καιρό σε ανοικτή εκδήλωση στην Ελλάδα, είχε προειδοποιήσει την ελληνική κυβέρνηση να αλλάξει τακτική στα θέματα αναγνώρισης των μειονοτήτων, καθώς η πολιτική της κινείται εκτός του ευρωπαϊκού κεκτημένου.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 12/10/2007
και ολόκληρη η απόφαση:
βέβαια ο χρήστης τζέηνς διαβεβαιώνει πως δεν υπαρχει μειονότητα στον έβρο...
πάλι ξεγελάστηκε το εδαδ!
τελείως κουτόφραγκοι βρε παιδί μου...
