Λογικά εδώ εμπεριέχεται και αυτό το ερώτημα:
-Γιατί εννώ πλαστήκαμε καθ εικόνα και ομοιώση του θεού εχούμε τόση ροπή στην αμαρτία και πρέπει σημέρα για ένα σφάλμα Αδάμ και Ευάς να δοκιμαζόμαστε,γιατί απλά να μην πλαστούμε χωρίς να μπορεί να μας παρασύρει ο διάβολος;!
Y.Γ.Αν με κάνεις θρήσκο αξημέρωτο μαζί θα πάμε λειτουργία,κανόνισε την πορεία σου λοιπόν!!!
Για να πάμε και στο θέμα της εκκλησίας λοιπόν!
Και θρήσκος να γίνεις, μαζί δεν πάμε εκκλησία, γιατί πολύ απλά εγώ δεν πάω.
θα...εξηγήσω το λόγο!
ή μάλλον να σου πω για να μην πάει το μυαλό σου αλλού, δεν πάω γιατί πολύ απλά...δεν πάω. Γιατί δεν ξυπνάω την Κυριακή να πάω, γιατί το ξεχνάω, γιατί ξέρω ότι δεν είναι σωστό (για μένα) αλλά ο διάβολος με βάζει να το αμελώ.....! Απλό!
(και δες πόσες φορές χρησιμοποίησα το γράμμα "ξι"-που θεωρείται "κακό" γράμμα-για κάτι αρνητικό που ΔΕΝ κάνω.
Η θρησκεία λοιπόν για όποιν πιστεύει, περνάει μέσα από την εκκλησία.
είναι κανόνας της ανθρώπινης φύσης! Για να γίνεις γιατρός ή δικηγόρος πχ, πρέπει να πας στο σχολείο-πανεπιστήμιο! Μπορείς να γίνεις με άλλον τρόπο?
Εδώ λοιπόν μιλάμε για αφύπνιση καρδιάς-πνεύματος-σώματος.
Πώς μπορείς να έχεις αυτοπειθαρχία (πράγμα απαραίτητο για να γαλουχήσεις την ψυχή σου και να κάνεις τα σωστά για τον εαυτό σου) όταν θα απέχεις απ το μοναδικό στοιχείο που κρατάει σε επαφή το σώμα σου με το Θεό?
Ναι, μπορείς να πιστεύεις οπουδήποτε. Και να κάνεις τα σωστά κοκ-δείγμα του ότι είσαι καλός άνθρωπος! όμως ένας καλός χριστιανός που αγαπάει το Θεό, οφείλει να επισκέπτεται το "σπίτι" Εκείνου που τον αγαπά περισσότερο από κάθε τι άλλο στο σύμπαν!
Φαντάσου, να έχεις ένα φίλο και να του λες: "Φίλε, είμαι ο καλύτερός σου φίλος, σε αγαπάω, αλλά ΜΟΝΟ ΘΑ ΣΕ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ! Δεν θα συναντηθούμε ποτέ!"
"Για ποιο λόγο"? θα σε ρωτήσει αυτός!
και συ θα του πεις όλους αυτούς τους λόγους που σου αράδιασα εγώ πιο πάνω και δεν πάω εκκλησία!
Δεν νομίζεις ότι θα αισθανόταν ότι δεν τον αγαπάς και δεν τον γουστάρεις?
κι ας (υποθέσουμε ότι) ήξερε πως τον σκέφτεσαι πού και πού!!!!!!
Τώρα αν μου πεις ότι δεν πας επειδή δεν γουστάρεις τους παπάδες, επέτρεψέ μου να γελάσω!
Δεν υπάρχει άνθρωπος που να προτιμάει να χάσει τη δική του ζωή επειδή υποψιάζεται ότι δεν είναι σωστή η ζωή κάποιου άλλου!
Αυτά είναι υπεκφυγές και φοβίες που μας δίνουν ψευδο-άλλοθι για να μην καταπονέσουμε το σώμα μας και το πνεύμα μας και πάμε!