Σοβαρά, βρε Τέρρυ, τον έχεις παρεξηγήσει τον Κοροβέση. Για δες εδώ πως τα χώνει στον Στάλιν και στον ΣΥΝ από την θέση μάλιστα του βουλευτή:
Ο ανανεωτικός Στάλιν
Του
Περικλή Κοροβέση, αναδημοσίευση από την “Εποχή”
Στα καλά καθούμενα, όλοι εμείς που αναγνωρίζουμε τον εαυτό μας ως ΣΥΡΙΖΑ, βρεθήκαμε στις αρχές αυτού του αιώνα στην δεκαετία του ΄30 στην ΕΣΣΔ. Ο Στάλιν μαζί με τους ασήμαντους γραφειοκράτες της δεύτερης γενιάς, έχει επικρατήσει ολοσχερώς στους μηχανισμούς του κόμματος και του κράτους, και εμπεδώνει την ολοκληρωτική πολιτική του κόμματος-κράτους, με τέτοιους διωγμούς που ουδέποτε αποτόλμησε κάποιο τσαρικό καθεστώς. Περίπου ένα 70% έως 80% του στελεχικού δυναμικού των μπολσεβίκων εκτελέστηκε ή εξορίστηκε. Ακόμα και σήμερα ο ακριβής αριθμός των θυμάτων μας είναι άγνωστος. Αυτό που ξέρουμε με ακρίβεια είναι ο αριθμός των φυλακισθέντων και εξορισθέντων που γύρισαν σπίτια τους μετά το θάνατο του Στάλιν. Ήταν είκοσι εκατομμύρια. Το σίγουρο είναι πως ο Στάλιν σκότωσε τόσους πολλούς κομμουνιστές όσους όλοι οι φασίστες μαζί.
Μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, άνοιξαν και τα απόρρητα αρχεία. Μελετητές από όλο τον κόσμο, όχι αναγκαστικά αντικομμουνιστές, ενέσκηψαν σε αυτό το υλικό και μας έδωσαν μια καινούργια γνώση. Ενδεικτικά αναφέρω την έρευνα των αδελφών Μεντβέντιεφ, «Ο Άγνωστος Στάλιν» (Εκδόσεις Καστανιώτη) που πρωτοκυκλοφόρησε το 2003 και το θεωρώ μια από τις πληρέστερες μελέτες του Σταλινικού φαινομένου. Δεν έχει καμία σχέση με τροτσκιστικά ή αναρχικά πονήματα, που όσο δίκιο και αν είχαν στην καταγγελία τους, είχαν μια ιδεολογική επιβάρυνση που νόθευε την επιστημονική τους έρευνα.
Όσοι δεν ανήκουμε στο ΚΚΕ, ένα κόμμα γνήσιο Λενινιστικό-Σταλινικό, και αποτελεί ένα πολύτιμο αντικείμενο μελέτης για το πώς ήταν ο μπολσεβικισμός και η ιστορική του συνέχεια ο σταλινισμός, που εκεί μαθητεύσαμε όλοι, οφείλουμε να μην πεθάνουμε ηλίθιοι. Το δεν «ήξερα», το δεν είχα την «κατάλληλη πληροφόρηση» είναι άλλοθι για την επαναφορά του Στάλιν στις γραμμές μας. Και είναι αυτό που έκανε ο ΣΥΝ με την απόφαση να στείλει επίσημη αντιπροσωπία και μάλιστα με βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ στην Κίνα. Κατά την προσωπική μου άποψη είναι ένα μείζον πολιτικό πρόβλημα για το ΣΥΡΙΖΑ και ένας απόλυτος ανανεωτικός σταλινισμός από το ΣΥΝ.
Όλοι όσοι αναγνωριζόμαστε στο ΣΥΡΙΖΑ, μικροί και μεγάλοι, συνιστώσες ή ανένταχτοι, έχουμε ένα πλαίσιο πολιτικής δεοντολογίας που σε κάποια σημεία του είναι διατυπωμένο, αλλά σε άλλα δεν είναι. Πράγμα που σημαίνει πως όλοι έχουμε ένα «ιδεατό» ΣΥΡΙΖΑ στο μυαλό μας, που να χωράει όλους τους υπόλοιπους. Και ας υποθέσουμε πως ο ΣΥΝ είναι υπέρ της θανατικής ποινής στην Κίνα, εγκρίνει τις περίπου 68 περιπτώσεις που επιφέρουν θανατική ποινή στην Κίνα, ακόμα και για μη βίαια εγκλήματα ή είναι υπέρ της ανασφάλιστης εργασίας και θεωρεί το ωρομίσθιο των 0,30 ευρώ ικανοποιητικό, εγώ θα έλεγα δικαίωμά του. Ας βγει και ας τα υπερασπισθεί. Αλλά όχι στο όνομα του ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί επιλέγοντας να στείλει ως αντιπρόσωπό του στην Κίνα μια βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, το χρεωνόμαστε όλοι.
Υπήρξαν αρκετές αντιδράσεις γι΄ αυτήν την πρωτοβουλία της ηγεσίας του ΣΥΝ και από τα ίδια τα στελέχη του ΣΥΝ. Κάποια αρθρογραφία ήταν ιδιαίτερη εύστοχη και έντονη. Αισιόδοξο σημάδι. Η αλήθεια δεν βγαίνει πια από το ιερατείο, αλλά από αγωνιστές με σκέψη. Μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές δεν έχει δοθεί καμία επίσημη απάντηση. Είδαμε μόνο ένα κείμενο της σ. Άννας Φιλίνη στην «Αυγή» με τις προσωπικές της σημειώσεις και ένα ανακοινωθέν του σ. Μπίσκι, που ούτε εκτελέσεις είδε, ούτε υπερεκμετάλλευση, ούτε εγκληματικό καπιταλισμό. Και εδώ έχουμε την πρώτη σοβαρή κρίση του ΣΥΡΙΖΑ. Αν ο ΣΥΝ δεν δώσει μια επίσημη και πειστική απάντηση και το θεωρήσει σαν μια πράξη ρουτίνας, τότε, κατά τη δικιά μου την άποψη, το όλο εγχείρημα του «ΣΥΡΙΖΑ» πρέπει να ξαναζητηθεί.
Είναι εποχή να τραβάμε τα πράγματα στα άκρα; Λάθος ερώτημα. Δεν είναι αυτός που διαπιστώνει μια ακραία κατάσταση που πρέπει να χαρακτηρίζεται ως ακραίος και όχι αυτός που κάνει μια ακραία πράξη. Το αριστερό δημοκρατικό κίνημα ανά τους αιώνες δεν έχασε από τις καταγγελίες του, αλλά από τις σιωπές του. Ήδη μετά το θάνατο του Λένιν είχε φανεί πού πήγαινε η ΕΣΣΔ. Οι εγκάθετοι των ΚΚ ανά τον κόσμο συμπαραστάθηκαν στο Στάλιν. Και τον νομιμοποίησαν με αποτέλεσμα ο ολοκληρωτισμός να γίνει το ιδανικό των εξεγερμένων κομμουνιστών. Αν και βέβαια αλλιώτικα λειτούργησε ο κομμουνισμός σαν εξέγερση και αλλιώτικα ως κράτος. Όπως και να έχει, αυτή η Αριστερά που θέλουμε να φτιάξουμε, θα είναι μια τέτοια δημοκρατία που η ανθρωπότητα δεν θα έχει ξαναδεί και θα βγαίνει μέσα από τα επιτεύγματα της ιστορίας, χωρίς μεσσιανισμούς και προφήτες.
Εποχή 19/10/08
Δηλαδή και τώρα πιωμένος είναι;
Aν εχει γραψει αυτο το αρθρο μπραβο του!!!!Αλλα αυτο δεν ακυρωνει το γεγονος οτι το <<εβαλε>> με αυτο τον τροπο βουλευτη ο αλαβανος αλλα και την απουσια συνεχης πολιτικης δραση απο τον ιδιο σε συγκριση με την δαμανακη.Απο εκει και περα οι ενδυματολογικες του επιλογες, οι κοινοβουλευτικες του ερωτησεις (ουρανιο τοξο) και το ποτο, τον κατατασουν στο πρωτο τραπεζι πιστα μαζι με την Σαρρη.
σε σχεση με την αριστερα πολλα χρονια μπροστα!!
