Μιχάλης Κατσίδης- Παγκόσμιος Πρωταθλητής Πυγμαχίας

[Provios]

Ο πυγμάχος είναι αθλητής ....
Το κ1 είναι σεβαστό και πολύ δύσκολο να διακριθείς, αλλά όχι άθλημα ....

 

[Πουτανγαμών]

Ανέλπιστη νίκη μόλις στον 3ο γύρο !! Μπράβο Μιχάλη !

 

[gastez]

το thread συγχωνεύτηκε

 

[apolyto_arseniko]

 

[Πουτανγαμών]

Δεν διαφωνώ ότι το kick boxing (K1 και συναφή)είναι θεαματικά,εγώ όμως παραμένω λάτρης της πυγμαχίας της
οποίας υπήρξα και ερασιτεχνικό μέλος.Ίσως τελικά να είμαι παραδοσιακός τύπος.Πυγμαχία=αρχαία Ελλάδα, Κ1=ίδρυση αθλήματος
το 1993. ;)

Ωραίο θέμα. Η πυγμαχία σαφώς και είναι ανώτερη από τα διάφορα άλλα που υπάρχουν. Οι συγκινήσεις που έχει διαχρονικά προσφέρει είναι ασύγκριτες. Τα τελευταία χρόνια όμως υπάρχει μια κατακόρυφη άνοδος των λοιπών αθλημάτων και πτώση της πυγμαχίας. Η βασική πτώση του αθλήματος , οφείλεται στην πτώση που έχει η μεγαλύτερη και (κακά τα ψέματα ) σημαντικότερη κατηγορία . Η βαρέων βαρών (heavyweight) .Πολλοί είναι οι λόγοι. Καταρχήν  με τις διάφορες διασπάσεις της αρχικής παγκόσμιας ομοσπονδίας (της WBA) έχουμε τώρα 4 (!!) παγκόσμιους οργανισμούς (WBA , WBO, WBC, IBF). Δηλαδή αυτή τη στιγμή έχουμε 4 παγκόσμιους πρωταθλητές. Της πλάκας πράγματα δηλαδσή...
Κάτι ανάλογο με τις 2 ευρωλίγκες που είχαμε κάποτε στο μπάσκετ. Ως συνήθως το μπαγιόκο είναι στη μέση.
Επίσης , η πτώση οφείλεται στην αθρόα είσοδο των πρώην σοβιετικών αθλητών  και την αντίστοιχη βουτιά των αμερικανών-βρετανών . Οι σοβιετικοί είναι συντηρητικοί στο παιχνίδι και αντιεμπορικοί. Κυριολεκτικά οι αμερικανοί έχουν χάσει τα αβγά και τα καλάθια. Λείπουν οι μεγάλες προσωπικότητες του παρελθόντος. Άλι, Τάισον , Φρέιζιερ, Χόλιφιλντ, Μαρσιάνο, Φόρμαν κλπ. Απόλυτοι κυρίαρχοι τώρα στο άθλημα είναι 2 αδέλφια από την Ουκρανία. Με εντελώς προβλέψιμο και βαρετό στυλ που δεν θα υπήρχαν καν αν υπήρχε έστω ένας από τους προαναφερθέντες . Τώρα παραμένουν απόλυτοι κυρίαρχοι , βγάζοντας χαλαρά νοκ- άουτ όποιον προσπαθήσει να τους κοντράρει , ενώ παγκόσμιοι πρωταθλητές έχουν στεφθεί μποξέρ από το Ουζμπεκιστάν (!) , τη Λευκορωσία και φυσικά τη Ρωσία, αλλά και από Νιγηρία
Σαν χρονιά ορόσημο θεωρώ το 2003 όταν και σταμάτησε ο τελευταίος μεγάλος πυγμάχος , ο Lennox Lewis . Από εκεί χάνει τη λάμψη του το μποξ. Το star system  σνομπάρει τους ανατολικούς και αυτό έχει άμεση επίδραση και στο άθλημα

 

[dr.feelgood]

Ωραίο θέμα. Η πυγμαχία σαφώς και είναι ανώτερη από τα διάφορα άλλα που υπάρχουν. Οι συγκινήσεις που έχει διαχρονικά προσφέρει είναι ασύγκριτες. Τα τελευταία χρόνια όμως υπάρχει μια κατακόρυφη άνοδος των λοιπών αθλημάτων και πτώση της πυγμαχίας. Η βασική πτώση του αθλήματος , οφείλεται στην πτώση που έχει η μεγαλύτερη και (κακά τα ψέματα ) σημαντικότερη κατηγορία . Η βαρέων βαρών (heavyweight) .Πολλοί είναι οι λόγοι. Καταρχήν  με τις διάφορες διασπάσεις της αρχικής παγκόσμιας ομοσπονδίας (της WBA) έχουμε τώρα 4 (!!) παγκόσμιους οργανισμούς (WBA , WBO, WBC, IBF). Δηλαδή αυτή τη στιγμή έχουμε 4 παγκόσμιους πρωταθλητές. Της πλάκας πράγματα δηλαδσή...
Κάτι ανάλογο με τις 2 ευρωλίγκες που είχαμε κάποτε στο μπάσκετ. Ως συνήθως το μπαγιόκο είναι στη μέση.
Επίσης , η πτώση οφείλεται στην αθρόα είσοδο των πρώην σοβιετικών αθλητών  και την αντίστοιχη βουτιά των αμερικανών-βρετανών . Οι σοβιετικοί είναι συντηρητικοί στο παιχνίδι και αντιεμπορικοί. Κυριολεκτικά οι αμερικανοί έχουν χάσει τα αβγά και τα καλάθια. Λείπουν οι μεγάλες προσωπικότητες του παρελθόντος. Άλι, Τάισον , Φρέιζιερ, Χόλιφιλντ, Μαρσιάνο, Φόρμαν κλπ. Απόλυτοι κυρίαρχοι τώρα στο άθλημα είναι 2 αδέλφια από την Ουκρανία. Με εντελώς προβλέψιμο και βαρετό στυλ που δεν θα υπήρχαν καν αν υπήρχε έστω ένας από τους προαναφερθέντες . Τώρα παραμένουν απόλυτοι κυρίαρχοι , βγάζοντας χαλαρά νοκ- άουτ όποιον προσπαθήσει να τους κοντράρει , ενώ παγκόσμιοι πρωταθλητές έχουν στεφθεί μποξέρ από το Ουζμπεκιστάν (!) , τη Λευκορωσία και φυσικά τη Ρωσία, αλλά και από Νιγηρία
Σαν χρονιά ορόσημο θεωρώ το 2003 όταν και σταμάτησε ο τελευταίος μεγάλος πυγμάχος , ο Lennox Lewis . Από εκεί χάνει τη λάμψη του το μποξ. Το star system  σνομπάρει τους ανατολικούς και αυτό έχει άμεση επίδραση και στο άθλημα

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ,φοβερή ανάλυση!Αναφέρεσαι επίσης στα αδέρφια Vitali και Vladimir Klitschko( to αναφέρω για όσους
δεν γνωρίζουν τα 2 αδέρφια απ΄την Ουκρανία).Όντως η έλλειψη μεγάλων προσωπικοτήτων στοιχίζει στο άθλημα.
Ο επιθετικός τρόπος του Κατσίδη,φέρνει μνήμες από μεγάλους αγώνες του παρελθόντος,όσο ο Μίτσελ τον είχε σε απόσταση στους
2 πρώτους γύρους συμβάδιζαν στα σημεία,στο γ΄γύρο που ο Μίτσελ αποφάσισε να πυγμαχήσει ήρθε το τέλος του και η σωτηρία του από το διαιτητή.
Τέλος τελευταία μεγάλη προσωπικότητα αμερικάνου πυγμάχου που σταμάτησε πρόσφατα και εκτιμώ είναι ο Οscar De La Hoya (golden boy)πυγμάχος στα light middleweight- αν δεν κάνω λάθος τελευταίο χρυσό των ΗΠΑ σε ολυμπιάδα-.
Μελλοντικά θα γράψω κάποια 'ιστορικά'σχετικά με πυγμαχία και Ελλάδα.
Και πάλι φίλε μπράβο για την ανάλυση.

 

[marios51]

αν ξέρεις πώς να το ρίξεις το άπερκατ είναι λογικό να σου αρέσει γιατί είναι άκρως τεχνικό και αποτελεσματικό ... οι πιο πολλοί δεν ξέρουν κανένα από τα δύο πολύ τεχνικά απλά με το κροσσέ χτυπάνε τον άλλο ..

το απερκατ ειναι δυσκολο να το πετυχεις [παντα ο αντιπαλος ειναι <<κλεισμενος>>] αντιθετα στο κροσε εχεις περισσοτερες ευκαιριες

 

[ektor lopez]

το απερκατ ειναι δυσκολο να το πετυχεις [παντα ο αντιπαλος ειναι <<κλεισμενος>>] αντιθετα στο κροσε εχεις περισσοτερες ευκαιριες

απο τις μεγαλυτερες ασχετιλες ποσταρισματα τουτο εδω. αχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα.

"παντα ο αντιπαλος ειναι κλεισμενος". στο απερκατ? ααααααααααααχαχαχαχαχαχαχαχα

"στο κροσε εχεις περισσοτερες ευκαιριες". στο κροσε????? ααααααααααααααααααααααααααααααααααααχαχαχαχααααχ

 

[marios51]

απο τις μεγαλυτερες ασχετιλες ποσταρισματα τουτο εδω. αχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα.

"παντα ο αντιπαλος ειναι κλεισμενος". στο απερκατ? ααααααααααααχαχαχαχαχαχαχαχα

"στο κροσε εχεις περισσοτερες ευκαιριες". στο κροσε????? ααααααααααααααααααααααααααααααααααααχαχαχαχααααχ

εγω κανω παπαρα!

εσυ κανε google 

 

[ektor lopez]

εγω κανω παπαρα!

εσυ κανε google   

α οκ. πως να κανω γοογλε?





ααααααχαχαχαχαχααχαχα τενεκε 

 

[marios51]

α οκ. πως να κανω γοογλε?





ααααααχαχαχαχαχααχαχα τενεκε 

Ακου παπαρα, κανω kick boxing που μοιαζει με την πυγμαχια, δεν ειμαι ειδικος αλλα ξερω καποια πραγματα!!!

εσυ να φανταστω οτι εχεις δει εναν αγωνα αραχτος στην τηλεοραση σου?

μπορει καν να μην καταλαβες τι ειπα, θα μπορουσες να ρωτησεις για να διευκρινιζα!!!

αλλα ρε μαλακες ολη μερα πανω απο το πσ, και να ειστε ειδικοι σε ολα?? 

 

[dr.feelgood]

Ανοίγω νέο θρεντ-ως πρώην πυγμάχος- σχετικα με τον ελληνικής καταγωγής πυγμάχο Μιχάλη Κατσίδη,παγκόσμιο πρωταθλητή στα
ελαφρά βάρη,νίκη επί του Γκρέιαμ Έρλ στα σημεία(116-110,114-112,115-111).Παραμένει αήττητος με 23-0!!
Ο Κατσίδης γεννημένος το 1980 στην Αυστραλία,εμφανίζεται στο ρινγκ με ελληνική αρχαία περικεφαλαία και στην πλάτη του έχει
τεράστιο τατουάζ με τον ήλιο της Βεργίνας!
Παράλληλα θα αναφέρομαι στα νέα της ελληνικής πυγμαχίας.Όσοι ενδιαφέρονται για την ελληνική πυγμαχία βρήκαν το "σπίτι τους".Ευχαριστώ προκαταβολικά τους φίλους και τις φίλες που θα ασχοληθούν με το συγκεκριμένο θρεντ.
Η πυγμαχία άθλημα που υπήρχε στην αρχαία Ελλάδα αξίζει την προβολή που δυστυχώς δεν έχει στη χώρα μας.
Τέλος να αναφερθώ στην μεγάλη εμφάνιση του Ηλία Σαββίδη στο παγκόσμιο νέων στο Μπακού του Αζερμπαιτσάν- στα 75 κιλά-νίκησε
Ρακίσεφ 7-3,Ριβέρσο(Βεναζουέλα)6-5,αλλά ηττήθηκε στα προημιτελικά από τον Κολομβιανό Καρίλο.
Φίλες και φίλοι της πυγμαχίας και του αθλητισμού ΚΑΛΗ ΑΡΧΗ.    

Επανέρχομαι στα της πυγμαχίας παραθέτοντας κάποια ιστορικά στοιχεία.Οι αρχαίοι Έλληνες εισήγαγαν την πυγμαχία στην 23η Ολυμπιάδα το 688π.Χ. Οι έλληνες πυγμάχοι χρησιμοποιούσαν λωρίδες από μαλακό δέρμα,με το οποίο έδεναν τις παλάμες και τους βραχίονες,για την καλύτερη προστασία τους.Το άθλημα της πυγμαχίας επανεμφανίζεται δυναμικά στην Αγγλία κατά τις αρχές του 18ου αιώνα.Πρώτοι κανόνες οι κανόνες Μπρόουτον(πρωταθλητής βαρέων βαρών 1734-1750)σύμφωνα με τους οποίους ένας γύρος τέλειωνε όταν κάποιος αθλητής έπεφτε κάτω.Αν σε 30" ο αθλητής δεν σηκωνόταν ο αγώνας έληγε εις βάρος του.Σύμφωνα με τους κανόνες Μπρόουτον,απαγορευόταν το χτύπημα αντιπάλου όταν αυτός ήταν πεσμένος,καθώς και κάτω από τη μέση. Το 1867 ο μαρκήσιος του Κουηνσμπερυ διατύπωσε κανόνες που ίσχυαν κυρίως για ερασιτεχνικούς αγώνες.Η ερασιτεχνική αθλητική ένωση που ιδρύθηκε το 1888,προώθησε την πυγμαχία στους ολυμπιακούς αγώνες από το 1904.
Στη σύγχρονη πυγμαχία έχουμε στην "ερασιτεχνική" 3 τρίλεπτους γύρους ενώ οι επαγγελματικοί αγώνες διαρκούν από 4 έως 12 γύρους.Στους ερασιτεχνικούς αγώνες,ο διαιτητής έχει το δικαίωμα της διακοπής,αν κρίνει ότι ένας αθλητής έχει τραυματιστεί
σοβαρά.Στους επαγγελματικούς αγώνες η διακοπή αυτή επιτρέπεται μόνο αν ο διαιτητής κρίνει ότι ο πυγμάχος δεν είναι πλέον σε θέση να υπερασπιστεί τον εαυτό του.
Στην Ελλάδα το 1946 ιδρύθηκε η Ε.Ο.Π.(ελληνική ομοσπονδία πυγμαχίας)η οποία είναι υπεύθυνη για την οργάνωση και τη διεξαγωγή του αθλήματος.Σ΄όλη την Ελλάδα λειτουργούσαν μέχρι πρόσφατα 101 σωματεία τα οποία είχαν στις τάξεις τους
περισσότερους από 1000 αθλητές(κάποτε ήμουν κι εγώ  ).
Τέλος μεταξύ των ελλήνων πυγμάχων πρέπει ιδιαίτερα να αναφερθεί ο Αντώνης Χριστοφορίδης(1917-1985)ο οποίος στις 21 Νοεμβρίου 1937 αναδείχθηκε πρωταθλητής Ευρώπης στα μεσαία βάρη νικώντας στο τελικό τον γερμανό Έντερ στο Βερολίνο μπροστά στο Χίτλερ ο οποίος αναγκάστηκε να φύγει πριν τελειώσει ο αγώνας (γνώρισμα όλων των μικροπρεπών
και κομπλεξικών να μην αναγνωρίζουν την ήττα).Ο Χριστοφορίδης που πλέον ζούσε  στη Γαλλία το 1940 με την εισβολή των
Γερμανών φεύγει για τις ΗΠΑ και το 1941 γίνεται παγκόσμιος πρωταθλητής ημιβαρέων βαρών!
Έζησε τα τελευταία χρόνια της ζωής του στην Αθήνα όπου και πέθανε το 1985 σε ηλικία 68 χρονών ΔΥΣΤΥΧΩΣ ξεχασμένος.
Για όλους εμας που έχουμε ασχοληθεί με την πυγμαχία αποτελεί το ΠΡΟΤΥΠΟ ΑΘΛΗΤΗ!ΑΙΩΝΙΑ ΤΟΥ Η ΜΝΗΜΗ.

 

[dr.feelgood]

Επανέρχομαι στα της πυγμαχίας παραθέτοντας κάποια ιστορικά στοιχεία.Οι αρχαίοι Έλληνες εισήγαγαν την πυγμαχία στην 23η Ολυμπιάδα το 688π.Χ. Οι έλληνες πυγμάχοι χρησιμοποιούσαν λωρίδες από μαλακό δέρμα,με το οποίο έδεναν τις παλάμες και τους βραχίονες,για την καλύτερη προστασία τους.Το άθλημα της πυγμαχίας επανεμφανίζεται δυναμικά στην Αγγλία κατά τις αρχές του 18ου αιώνα.Πρώτοι κανόνες οι κανόνες Μπρόουτον(πρωταθλητής βαρέων βαρών 1734-1750)σύμφωνα με τους οποίους ένας γύρος τέλειωνε όταν κάποιος αθλητής έπεφτε κάτω.Αν σε 30" ο αθλητής δεν σηκωνόταν ο αγώνας έληγε εις βάρος του.Σύμφωνα με τους κανόνες Μπρόουτον,απαγορευόταν το χτύπημα αντιπάλου όταν αυτός ήταν πεσμένος,καθώς και κάτω από τη μέση. Το 1867 ο μαρκήσιος του Κουηνσμπερυ διατύπωσε κανόνες που ίσχυαν κυρίως για ερασιτεχνικούς αγώνες.Η ερασιτεχνική αθλητική ένωση που ιδρύθηκε το 1888,προώθησε την πυγμαχία στους ολυμπιακούς αγώνες από το 1904.
Στη σύγχρονη πυγμαχία έχουμε στην "ερασιτεχνική" 3 τρίλεπτους γύρους ενώ οι επαγγελματικοί αγώνες διαρκούν από 4 έως 12 γύρους.Στους ερασιτεχνικούς αγώνες,ο διαιτητής έχει το δικαίωμα της διακοπής,αν κρίνει ότι ένας αθλητής έχει τραυματιστεί
σοβαρά.Στους επαγγελματικούς αγώνες η διακοπή αυτή επιτρέπεται μόνο αν ο διαιτητής κρίνει ότι ο πυγμάχος δεν είναι πλέον σε θέση να υπερασπιστεί τον εαυτό του.
Στην Ελλάδα το 1946 ιδρύθηκε η Ε.Ο.Π.(ελληνική ομοσπονδία πυγμαχίας)η οποία είναι υπεύθυνη για την οργάνωση και τη διεξαγωγή του αθλήματος.Σ΄όλη την Ελλάδα λειτουργούσαν μέχρι πρόσφατα 101 σωματεία τα οποία είχαν στις τάξεις τους
περισσότερους από 1000 αθλητές(κάποτε ήμουν κι εγώ  ).
Τέλος μεταξύ των ελλήνων πυγμάχων πρέπει ιδιαίτερα να αναφερθεί ο Αντώνης Χριστοφορίδης(1917-1985)ο οποίος στις 21 Νοεμβρίου 1937 αναδείχθηκε πρωταθλητής Ευρώπης στα μεσαία βάρη νικώντας στο τελικό τον γερμανό Έντερ στο Βερολίνο μπροστά στο Χίτλερ ο οποίος αναγκάστηκε να φύγει πριν τελειώσει ο αγώνας (γνώρισμα όλων των μικροπρεπών
και κομπλεξικών να μην αναγνωρίζουν την ήττα).Ο Χριστοφορίδης που πλέον ζούσε  στη Γαλλία το 1940 με την εισβολή των
Γερμανών φεύγει για τις ΗΠΑ και το 1941 γίνεται παγκόσμιος πρωταθλητής ημιβαρέων βαρών!
Έζησε τα τελευταία χρόνια της ζωής του στην Αθήνα όπου και πέθανε το 1985 σε ηλικία 68 χρονών ΔΥΣΤΥΧΩΣ ξεχασμένος.
Για όλους εμας που έχουμε ασχοληθεί με την πυγμαχία αποτελεί το ΠΡΟΤΥΠΟ ΑΘΛΗΤΗ!ΑΙΩΝΙΑ ΤΟΥ Η ΜΝΗΜΗ.

O aγώνας με τον Έντερ έγινε στις 14 Ιανουαρίου 1938,στις 21 Νοεμβρίου 1937 κέρδισε τον τίτλο του πρωταθλητή Ελλάδας που του ήταν απαραίτητος για να διεκδικήσει τον τίτλο του πρωταθλητή Ευρώπης.
Στην κηδεία του μέγιστου αυτού αθλητή η γενική γραμματεία αθλητισμού ΔΕΝ του έστειλε ούτε στεφάνι!!
Παλιοί και νέοι πυγμάχοι παραταχθηκαν με υψωμένα πυγμαχικά γάντια καθώς το φέρετρο εφέρετο στους ώμους άλλων πυγμάχων.
Όσοι ήξεραν ποιός ήταν χειροκροτούσαν.............

 

[Πουτανγαμών]

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ,φοβερή ανάλυση!Αναφέρεσαι επίσης στα αδέρφια Vitali και Vladimir Klitschko( to αναφέρω για όσους
δεν γνωρίζουν τα 2 αδέρφια απ΄την Ουκρανία).Όντως η έλλειψη μεγάλων προσωπικοτήτων στοιχίζει στο άθλημα.
Και πάλι φίλε μπράβο για την ανάλυση.

Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Ανταποδίδω !
Nαι, στους Klitschko αναφέρομαι. Τους ακατανόμαστους. Εντάξει , πρέπει να παραδεχτώ όμως ότι τα παλικάρια δεν έχουν αντίπαλο . Και η πλειοψηφία των αντιπάλων φοβούνται να τα βάλουν μαζί τους. Είναι οι κυρίαρχοι. Απλώς ήταν και τυχεροί που έπεσαν σε καλή εποχή

 

[marios51]

απο τις μεγαλυτερες ασχετιλες ποσταρισματα τουτο εδω. αχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα.

"παντα ο αντιπαλος ειναι κλεισμενος". στο απερκατ? ααααααααααααχαχαχαχαχαχαχαχα

"στο κροσε εχεις περισσοτερες ευκαιριες". στο κροσε????? ααααααααααααααααααααααααααααααααααααχαχαχαχααααχ

Λοιπον για να σου απαντησω κανονικα, δες 2-3 αγωνες πυγμαχιας η kick boxing, και πες μου τι βλεπεις να κανουν πιο συχνα crose η aperkat? 

Το aperkat ειναι απο τα πιο φονικα χτυπηματα, και αμα το φας <<γεματο>> ειναι συνηθως προαγγελος του νοκ-ουτ!! Ομως φυσικα για να φας ενα χτυπημα πρεπει να γινει ενα λαθος, οταν κανεις αμυνα λοιπον εισαι κλεισμενος [δεν μπορω να το εξηγησω καθαρα οποιος κανει ξερει] αρα παπαρα για να φας ενα χτυπημα πρεπει να ανοιξει η αμυνα σου, φυσικα για να φας ενα γεματο aperkat πρεπει η αμυνα σου να ανοιξει πολυ!!!

αυτα εχω καταλαβει εγω απο το kick boxing, αμα καποιος ξερει πιο καλα να με διορθωσει!

 

[Provios]

Πράγματι το apercat είναι το πιο σοκαριστικό κτύπημα για τον αντίπαλο. Αυτό συμβαίνει επειδη απο την κάτω γνάθο περνούν αρκετές "νευρικές γέφυρες" που καταλήγουν υψηλότερα στα εγκεφαλικά κέντρα (περιοχές) ελέγχου του εγκεφάλου μας. Εξού και το κλισέ .... "Φοβερός πυγμάχος αλλά σαγόνι έχει γυάλινο"
Είναι σπάνιο κτύπημα ( τουλάχιστον το γεμάτο ), κυρίως επειδή σε όλες τις "σχολές" η κάλυψη (άμυνα) της σιαγόνας είναι αν όχι το Α τουλάχιστον όμως, το αμέσως επόμενο !
Μια καλή προπονητική μέθοδος, εκμάθησης άμυνας έναντι σε κτυπήματα apercat είναι .... να πυγμαχείς έχοντας σφηνομένο ένα μπαλάκι του τέννις ανάμεσα στο σαγόνι σου και στο άνω στέρνο.
Το μεν γεμάτο απερκατ συχνότατα δεν είναι προάγγελος.... είναι απλά το ίδιο το νοκ - αουτ !
Το δε κροσσέ σπανιότατα επιφέρει παρόμοια αποτελέσματα. Είναι και αυτό ένα δυνατό κτύπημα που προσπαθεί ν΄ανοίξει την guard του αντιπάλου, έχει ρόλο όμως περισσότερο "δολώματικό¨" και στρατηγικό, παρά εκτελεστικό.
Σαφώς η επανάληψη των κτυπημάτων κροσσέ έναντι αυτών των apercat, είναι πολαπλάσια στον τυπικό πυγμαχικό αγώνα.

 

[ektor lopez]

Πράγματι το apercat είναι το πιο σοκαριστικό κτύπημα για τον αντίπαλο. Αυτό συμβαίνει επειδη απο την κάτω γνάθο περνούν αρκετές "νευρικές γέφυρες" που καταλήγουν υψηλότερα στα εγκεφαλικά κέντρα (περιοχές) ελέγχου του εγκεφάλου μας. Εξού και το κλισέ .... "Φοβερός πυγμάχος αλλά σαγόνι έχει γυάλινο"
Είναι σπάνιο κτύπημα ( τουλάχιστον το γεμάτο ), κυρίως επειδή σε όλες τις "σχολές" η κάλυψη (άμυνα) της σιαγόνας είναι αν όχι το Α τουλάχιστον όμως, το αμέσως επόμενο !
Μια καλή προπονητική μέθοδος, εκμάθησης άμυνας έναντι σε κτυπήματα apercat είναι .... να πυγμαχείς έχοντας σφηνομένο ένα μπαλάκι του τέννις ανάμεσα στο σαγόνι σου και στο άνω στέρνο.
Το μεν γεμάτο απερκατ συχνότατα δεν είναι προάγγελος.... είναι απλά το ίδιο το νοκ - αουτ !
Το δε κροσσέ σπανιότατα επιφέρει παρόμοια αποτελέσματα. Είναι και αυτό ένα δυνατό κτύπημα που προσπαθεί ν΄ανοίξει την guard του αντιπάλου, έχει ρόλο όμως περισσότερο "δολώματικό¨" και στρατηγικό, παρά εκτελεστικό.
Σαφώς η επανάληψη των κτυπημάτων κροσσέ έναντι αυτών των apercat, είναι πολαπλάσια στον τυπικό πυγμαχικό αγώνα.

το σαγονι ειναι παντα χαμηλα οχι μονο για το απερκατ στο σαγονι, αλλα για καθε γροθια να μην ειναι εκτεθειμενο.

απερκατ ειναι και στο σωμα, οχι μονο σαγονι. για το μαριο αυτο, να μαθαινει σιγα σιγα και καλες προπονησεις 

 

[Provios]

Πάντα χαμηλοβλέπων ο εκπαιδευμένος πυγμάχος .Απόλυtα σωστός ΕktorL!
Δεν φαντάζομαι όμως ότι τα ξώφαλατσα direct που θα με βρούν στο "μπρος" πιγούνι , να με ξαπλώσουν τόσο εύκολα όσο ένα από χαμηλά γεμάτο apercat.

 

[ektor lopez]

Πάντα χαμηλοβλέπων ο εκπαιδευμένος πυγμάχος .Απόλυtα σωστός ΕktorL!
Δεν φαντάζομαι όμως ότι τα ξώφαλατσα direct που θα με βρούν στο "μπρος" πιγούνι , να με ξαπλώσουν τόσο εύκολα όσο ένα από χαμηλά γεμάτο apercat.

μπορεις ομως να φανταστεις το τεραστιο ανοιγμα στην αμυνα αν δεν αποδωσει το απερκατ. Καλο μεν το απερκατ αλλα με τιμημα το ανοιγμα της αμυνας. Αμφιβολο αποτελεσμα λοιπον με ρισκο μεγαλο. Αν ηταν οπως τα φανταζεται ο αλλος φιλος παραπανω, θα βλεπαμε κυριως απερκατ και λιγα ντιρεκτ/κροσε στους αγωνες  ;)

αν μιλαμε βεβαια για ξυλο στο δρομο, ενταξει. Εκει παντα σβηνει τα φωτα σε χρονο μηδεν και πας για κρεπες μετα.

 

[marios51]

μπορεις ομως να φανταστεις το τεραστιο ανοιγμα στην αμυνα αν δεν αποδωσει το απερκατ. Καλο μεν το απερκατ αλλα με τιμημα το ανοιγμα της αμυνας. Αμφιβολο αποτελεσμα λοιπον με ρισκο μεγαλο. Αν ηταν οπως τα φανταζεται ο αλλος φιλος παραπανω, θα βλεπαμε κυριως απερκατ και λιγα ντιρεκτ/κροσε στους αγωνες  ;)

αν μιλαμε βεβαια για ξυλο στο δρομο, ενταξει. Εκει παντα σβηνει τα φωτα σε χρονο μηδεν και πας για κρεπες μετα.

Ρε φιλε εγω ειπα οτι τα κροσε ειναι περισσοτερα σε εναν αγωνα απο τα aperkat!! Τι μου λες τωρα? εσυ μου ειπες το αντιθετο. Και με ελεγες ασχετο 

Επισης οχι δεν ανοιγει η αμυνα σου στο aperkat!!! Σχεδον το ιδιο <<ανοιγει>> και στο direct, αμα κανεις aperkat με το δεξι χερι, το αριστερο σου χερι μενει ψηλα, και προστατευεις το σαγονι με τον ωμο σου [στο δεξιο σημειο] φυσικα σε ολα τα χτυπηματα που κανεις η επομενη σου κινηση ειναι βημα προς τα πισω η αριστερα [αναλογα το δυνατο χερι του αντιπαλου]

Επισης σαν χτυπημα στο δρομο εγω προτιμω στριφτη κλωτσια, απο τα χειροτερα χτυπηματα σε πονο και αμα ο <<αντιπαλος>> δεν κανει καμια αμυνα τοτε ειναι πιθανο να του κανεις μεγαλη ζημια