Louiza27

[petergsp]

Ωραίος!!!!
Ή άλλη ή μουχριτσα ό dimi κάνει τόν Κινέζο δεν απαντάει, νά δεις πού έχει πάρει μεζέ....

κρυφογαμηκουλας μαν

 

[barock]

Η Λουίζα μόλις είχε τελειώσει τη δουλειά και αποφάσισε να καθίσει σε ένα καφέ κοντά στο λιμάνι για να χαλαρώσει. Ο ήλιος άρχιζε να δύει, βάφοντας τον ουρανό με αποχρώσεις του πορτοκαλί και του ροζ. Με ένα ζεστό ρόφημα στο χέρι, παρατηρούσε τον κόσμο γύρω της, όταν είδε έναν νεαρό άνδρα να κάθεται μόνος του σε ένα τραπέζι απέναντι.

Ήταν μελαψός, με ξυρισμένο κεφάλι και έντονα καστανά μάτια. Φορούσε ένα απλό λευκό πουκάμισο, που τόνιζε τη σοκολατί επιδερμίδα του. Ήταν χαλαρός, διαβάζοντας ένα βιβλίο και πίνοντας ένα ποτήρι κόκκινο κρασί. Η Λουίζα δεν μπορούσε να πάρει τα μάτια της από πάνω του.

Χωρίς να το καταλάβει, τα βλέμματά τους συναντήθηκαν. Εκείνος χαμογέλασε γλυκά, και τα μάγουλά της κοκκίνισαν ελαφρώς. Δεν άργησε να την πλησιάσει, κρατώντας το ποτήρι του.

"Καλησπέρα," της είπε. "Είδα ότι με κοιτούσες και δεν μπόρεσα να αντισταθώ στο να έρθω να σου μιλήσω."

Η Λουίζα ένιωσε ένα ρίγος να διαπερνά το σώμα της. "Καλησπέρα," απάντησε ντροπαλά.

Οι δύο τους άρχισαν να συζητούν, σαν να γνωρίζονταν από χρόνια. Είχε έναν τρόπο να την κοιτάζει που έκανε την καρδιά της να χτυπά δυνατά. Η συζήτηση κυλούσε αβίαστα, μιλούσαν για τα πάντα - τα ταξίδια, τα όνειρα και τις επιθυμίες τους. Κάθε λέξη έμοιαζε να τους φέρνει πιο κοντά.

Ο Άντρας την πλησίασε λίγο περισσότερο και έπιασε απαλά το χέρι της. "Θα ήθελες να πάμε μια βόλτα; Το ηλιοβασίλεμα είναι υπέροχο σήμερα."

Η Λουίζα ένιωσε τη ζεστασιά του χεριού του και δεν χρειάστηκε να το σκεφτεί καθόλου. Σηκώθηκε και περπάτησαν μαζί κατά μήκος του λιμανιού, ενώ η θάλασσα άστραφτε από τις τελευταίες αχτίδες του ήλιου. Η συζήτηση σταδιακά αραίωσε και οι δύο ένιωθαν τη μαγνητική έλξη μεταξύ τους.

Σε μια στιγμή, ο Άντρας σταμάτησε και την κοίταξε βαθιά στα μάτια. "νιώθω σαν να σε γνωρίζω χρόνια. Είναι περίεργο, αλλά με τραβάς σαν μαγνήτης."

Η Λουίζα χαμογέλασε και πλησίασε λίγο περισσότερο. "Κι εγώ νιώθω το ίδιο," του απάντησε.

Χωρίς να το πολυσκεφτεί, εκείνος την τράβηξε απαλά κοντά του και την φίλησε. Ήταν ένα φιλί γεμάτο τρυφερότητα και πάθος, με την αλμύρα της θάλασσας και το άρωμα της νύχτας να περιβάλλουν τη στιγμή. Ο κόσμος γύρω τους έμοιαζε να εξαφανίζεται, αφήνοντας μόνο τους δυο τους, χαμένους σε ένα ατελείωτο ηλιοβασίλεμα.

"Πάμε να συνεχίσουμε στο δωμάτιο μου?" της είπε.

Η Λουίζα δεν μπορούσε να αντισταθεί ήταν μούσκεμα και τον ήθελε σαν τρελή μέσα της.....

Δεσποινίς, μην το πάρετε στραβά, μου δημιουργήθηκε απλά η απορία, αυτή η Λουιζα, μήπως είναι τελικά λίγο, χμ, πως να το πω, ΠΟΥΤΑΝΑΚΙ;

 

[rsotos7]

Δεσποινίς, μην το πάρετε στραβά, μου δημιουργήθηκε απλά η απορία, αυτή η Λουιζα, μήπως είναι τελικά λίγο, χμ, πως να το πω, ΠΟΥΤΑΝΑΚΙ;

Μην δούμε μια γυναίκα με ταλέντο στη λογοτεχνία, αμέσως να την πούμε πουτανα.

 

[barock]

Μην δούμε μια γυναίκα με ταλέντο στη λογοτεχνία, αμέσως να την πούμε πουτανα.

Με παρεξήγησες τύπε, εγώ δεν ομιλώ για τη συγγραφέα Λουιζα, για την πρωταγωνίστρια Λουιζα λέω που μόλις δει βιβλίο σέρνει....

 

[dimigoall]

Ωραίος!!!!
Ή άλλη ή μουχριτσα ό dimi κάνει τόν Κινέζο δεν απαντάει, νά δεις πού έχει πάρει μεζέ....

Πολύ θα ήθελα αλλά ΔΕΝ

Προς ώρας


Ότι είπε ακριβώς από πάνω ο @petergsp αν και πιστεύω ότι οι συμπεριφορές και οι νοοτροπίες δεν μπορούν να αλλάξουν μέσα σε λίγους μήνες .
Είναι στο χέρι της να μας διαψεύσει γιατί ομολογουμένως είναι εντυπωσιακή παρουσία .

 

[Panos 1978]

Πολύ θα ήθελα αλλά ΔΕΝ

Προς ώρας


Ότι είπε ακριβώς από πάνω ο @petergsp αν και πιστεύω ότι οι συμπεριφορές και οι νοοτροπίες δεν μπορούν να αλλάξουν μέσα σε λίγους μήνες .
Είναι στο χέρι της να μας διαψεύσει γιατί ομολογουμένως είναι εντυπωσιακή παρουσία .

Θες να κάνω καταδρομική ;

 

[dimigoall]

Θες να κάνω καταδρομική ;

@professor x ήρθε με άγριες διαθέσεις ο Πανούλης

 

[Panos 1978]

@professor x ήρθε με άγριες διαθέσεις ο Πανούλης

Να εξυπηρετήσω θέλω.. θα γίνω αυτος που πατάει στο ναρκοπέδιο και ανοίγει δρόμο στα ΘΩΡΗΚΤΑ.

 

[professor x]

@professor x ήρθε με άγριες διαθέσεις ο Πανούλης

Ό πανουλης είναι από τους ποίο τίμιους, λέει αυτό πού νιώθει χωρίς σάλτσες, εντάξει είναι λίγο παραπάνω αγαπησιαρης

 

[Panos 1978]

Ό πανουλης είναι από τους ποίο τίμιους, λέει αυτό πού νιώθει χωρίς σάλτσες, εντάξει είναι λίγο παραπάνω αγαπησιαρης

Είμαι..

Είμαι..