αγαπητε εν καμενιλας LOST αδελφέ, κρατώ τις φράσεις κλειδιά και παραθέτω τις δικές μου καμένες σκέψεις οσον αφορά του προσφιλούς αθλήματος "Πίνω μπάφους και βλέπω LOST"
Δεν σου κρύβω ότι από την 4η σεζόν έχουν αρχίσει και με ζώνουν τα φίδια ότι το γυρνάνε προς το θεοτικό, τουτέστιν η αιώνια μάχη του καλού και του κακού. Φυσικά επειδή μιλάμε για το LOST (την πιο γαματη σειρά έβερ και οχι καμια μλκια του Παπακαλιάτη) το απολύτως βέβαιο είναι ότι δεν θα δούμε κάτι τόσο συμβατικό στο τέλος. Όπως και εσύ πολύ καλά υπονόησες στη μικρή και λιτή παρένθεση σου, το πιθανότερο είναι ότι ο Φ-Λοκ είναι τόσο φανερά κακός για να αποκαλυφθεί ότι είναι καλός ώστε να χάσουμε ότι μαλλί μας έχει μείνει.
Το νησί εικάζω ότι θα παρουσιαστεί ώς μια λεπτή ισορροπία που κρατάει τα θεμέλια αυτού του κόσμου. Παρόλαυτά τούτο δεν σημαίνει ότι δεν μπορούν να γίνονται τσαμπουκάδες στο νησι. Μη πω ότι είναι απαραίτητοι. Ο Jacob και ο Ανωνυμος(τυχαίο?) με τα μαυρα ξέρουν ή έχουν θέσει τους κανόνες.
Ναι έχεις δίκιο ότι είναι περίεργο γιατί ο Jacob έχει Visa για τον υπόλοιπο πλανήτη και ο Φ-Λοκ aka black smoke αντιμετωπίζεται σαν αφγανός λαθρομετανάστης. Αυτό οδηγεί στο εύκολο συμπέρασμα ότι ο ασπρος(λέγεμε το πνεύμα του καλού) έχει φυλακίσει τον μαύρο (λέγε με βελζεβούλη) ο οποίος θέλει να την κάνει και σαν να λέμε αποκάλυψη και τα σχετικά. Too easy δεν είναι ρε πούστη μου?
Followers γιατί μαζεύει? Οντισιόν για καλικάντζαρους και angels of death?
Ο Jacob είπε στο Ε05 ότι περιμένουμε μουσαφίριδες (και ο λακαμας ο ντοκτορας έβγαλε τα νεύρα του στους καθρέφτες). Ποιοι είναι αυτοί που έρχονται?
Το νησί θεωρώ πως πρέπει να προστατεύεται γιατί είναι κάποιο είδος κέντρου ισορροπίας. Αν έχεις κάνει ποτέ γιογκα είναι αυτό που λένε "μη μου γαμας το τσι"
Τα ονόματα που σβήνονται είναι μάλλον παλιοί κάτοικοι του νησιού που ήταν και αυτοί potential leaders το οποίο είναι λίγο Matrix ripoff. Είναι προφανές από όλες τις εναλλακτικές πραγματικότητες που παρουσιάζονται (αν δεν είχε πέσει το αεροπλάνο) πως όλοι είναι "γραφτό τους" να είναι στο νησί one way or another. Γιατί όμως?
Σταματάω να γράφω γιατί δεν θα σταματήσω ποτέ.
