Η ιστορία αποδεικνύει τα παραπάνω. Πριν την έλευση του καπιταλισμού, δεν υπήρχε ο ρατσισμός ως συστηματική μορφή καταπίεσης. Για παράδειγμα, οι αρχαίες ελληνικές και ρωμαϊκές κοινωνίες δεν είχαν καμία φυλετική καταπίεση.
Οι είλωτες τι ρόλο βαρούσαν; Σα τα πρόσφτα stage για απόκτηση προυπηρεσίας;;Η' μήπως έχεις ακουστά ότι στην Αθήνα πολίτης (με όσα προνόμια συνεπάγονταν) ήταν όποιος είχε και τους δυο γονείς Αθηναίους;;; Εδώ ίδια μεταχείριση δεν είχαν οι Σπαρτιάτες με τους Λακεδαιμόνιους...
Κατά τα λοιπά, η παπαριά που μας παράθεσες είναι κλασσικό δείγμα εβραιικής ή εβραιόπληκτης σκέψης: όλα τα χαρακτηριστικά της ανθρώπινης ζωής συνοψίζονται στα φράγκα.Ούτε για πείραμα εργαστηρίου μαθήματος γυμνασίου δεν ενδείκνονται τέτοιοι αφαιρετισμοί....
Όσο για την βασική ιδέα, αυτή της ηθικής αιτιολόγησης της δουλείας και κατ' επέκταση της οικονομικής ζωής, δεν είναι τπτ περισσότερο από ασκήσεις επί χάρτου για επίδοξους εβραιοπροπαγανδιστές. Με κακό μάλιστα αποτέλεσμα...
ΥΓ Οι Έλληνες του 21 ονόμαζαν "σκύλους" και "αραπάδες" τους Αιγύπτιους του Ιμπραήμ είχαν διαβάσει προμαρξιστες "διανοούμενους" περί της επίδρασης της δουλείας στο ρατσισμό;;
ΥΓ2 Και βέβαια δεν υπάρχει μόνο racism (colourism-sic που επικεντώνεται η παραθεσή σου). Υπάρχει "ρατσισμός" (όπως κατέληξε να ονομάζεται στην Ελλάδα κάθε διαχωρισμός) (discrimination αγγλιστι) ως προς το φύλο (sexism), την ηλικία (ageism) κτλ κτλ