αρκετα με τα σιχαματα
ας απολαυσουμε ορμπαν να καθαρισει η ψυχουλα μας
Ποιον αυτον?:
Σε όλα τα χρόνια της πολιτικοποίησης του, ο Ορμπάν παίζει μπάλα στο γήπεδο του αυταρχισμού. Στην εφηβεία του ήταν μέλος κομμουνιστικής νεολαίας, όχι απλώς γιατί αυτό θα του εξασφάλιζε την συνέχιση των σπουδών του, αλλά γιατί ταίριαζε με τα νεανικά του μυαλά.
Η στροφή στον μαχητικό αντισοβιετισμό έγινε κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας. Κάποιοι λένε πως το Φιντές ήταν ένα σχετικά φιλελεύθερο κόμμα μέχρι να το αναλάβει αυτός. Ο ίδιος πάντως το άλωσε απολύτως μέσα σε πολύ λίγα χρόνια, σπάζοντας τους δεσμούς με φιλελεύθερες συμμαχίες και φέρνοντας σταδιακά αλλά σταθερά όλο και πιο δεξιά.
Ο Όρμπαν όπως τον ξέρουμε σήμερα είναι ο ηγέτης που από το 2010 έχει αφιερωθεί στην εφαρμογή της ιδέας του «μη φιλελεύθερου κράτους», την οποία εισήγαγε ως όρο και στο πολιτικό του λεξιλόγιο το 2014. Το μη φιλελεύθερο κράτος, σύμφωνα με τον ορισμό που αποδέχεται ο Ορμπάν, είναι αυστηρά εθνικό και απορρίπτει την ιδέα της ανοιχτής κοινωνίας και των ατομικών δικαιωμάτων. Σε αυτό οι νόμοι είναι φτιαγμένοι για την πλειοψηφία, η οποία πρέπει να είναι σε ανώτερη θέση από τις μειονότητες, που δεν είναι καλοδεχούμενες, ούτε καν ανεκτές.
Το μη φιλελεύθερο κράτος απορρίπτει επίσης την ύπαρξη θεσμικών αντίβαρων και ελέγχου της εκτελεστικής εξουσίας. Με βάση αυτές ακριβώς τις ιδέες και πρότυπα του την Τουρκία, τη Σιγκαπούρη, τη Ρωσία και την Κίνα, τροποποίησε ο Ορμπάν το σύνταγμα της Ουγγαρίας. Οι πολιτικές ελευθερίας, τα δικαιώματα και η ανεξαρτησία της δικαιοσύνης συρρικνώθηκαν και η ισχύς του Συνταγματικού Δικαστηρίου περιορίστηκε στο ελάχιστο δυνατό. Οι άνθρωποι του ελέγχουν κάθε πεδίο δημόσιας δραστηριότητας, κάθε θεσμό, όλα τα εκπαιδευτικά ιδρύματα.
Το κράτος του Ορμπάν, σύμφωνα με τους μεγάλους διεθνείς παρατηρητές, είναι ένα κράτος πελατειακό και διεφθαρμένο, ένα κράτος αρεστών και ημετέρων.
Όλα αυτά συνέβησαν πριν η Ευρώπη πάρει χαμπάρι την κρίση του μεταναστευτικού-προσφυγικού και πριν ο Ορμπάν γίνει διάσημος σε όλο τον κόσμο για τις απάνθρωπες εκφράσεις με τις οποίες αναφέρεται στους πρόσφυγες και τους μετανάστες, ειδικά τους μουσουλμάνους.
Όλα αυτά είναι γνωστή ιστορία που κατέληξε την Τετάρτη στην ενεργοποίηση του άρθρου 7 της ευρωπαϊκής συνθήκης από το Ευρωκοινοβούλιο, μια απόφαση χωρίς φοβερό πρακτικό αντίκρυσμα αλλά με συμβολισμό.