Οι αλβανοι...
Εκμεταλευτηκαν στο επακρο οτιδήποτε τους δινοταν δωρεαν. Ρουχα και επιπλα στην αρχη. Επιδοτούμενα προγράμματα, μαθηματα, επιδόματα ενοικιου κλπ στη συνεχεια. Γενικα δεν ντρεπονται καθολου, είναι από τη φυση τους ζήτουλες.
Δεν ξοδευουν φραγκο. Δεν ξερουν τι θα πει ταβερνα, διακοπες, ψωνια, χομπι. Διασκεδαση τους είναι να μαζευεται το σοι τους και να τρωνε, καταλοιπο της πεινας που τους εδερνε καποτε. Ψαχνουν παντα για το πιο φτηνο.
Εχουν τρομερο ανταγωνισμο και ζηλια αναμεταξύ τους. Τρελενονται αμα καποιος άλλος αλβανος, ειδικα γνωστος τους, προοδευει.
Μενουν ολοι μαζι, παππούδες, γιαγιάδες παιδια, εγγονια κλπ. Παραδοσιακα ενας κανει το κουμαντο αν και αυτό μαλλον θα εχει ξεφτισει τωρα.
Συνηθως αγοραζαν παλια ακινητα τα οποια μετα εφτιαχναν μονοι τους με προσωπικη εργασια καθως και εργασια φιλων τους τους οποιους ξεπληρωναν με δικη τους εργασια.
Οι βορειοηπειρωτες, γνήσιοι και γιαλατζι, εκμεταλευτηκαν στο επακρο τις συνταξεις που εδινε το ελληνικο κρατος σε υπερήλικες οι οποιοι επαιρναν ελληνικη αγροτικη συνταξη (δυο για το ζευγαρι) για να περνανε στη βορειο ηπειρο με τσαι του βουνου και τραχανα (και αυτά σε τιμες αλβανιας). Ολοκληρα χωρια χτιστηκαν σπο την αρχη με τις ελληνικες αγροτικες συνταξεις.