Εχθες πηγα σε εναν γνωστο μου ψιλικατζη (μινι-μαρκετ) που ειχα καιρο να τον δω. Καθησα για καφε, του λεω πως πανε τα πραγματα; Μου λεει πολυ στενα, ο κοσμος ειναι πολυ σφιγμενος, δεν ψωνιζει και κανει την τριχα τριχια. Δεν περασαν 10 λεπτα και θαρρεις και ηταν μιλημενος! μπαινει ενας 70χρονος και ζηταει σερβιετες. Λεει "ποσο τις εχεις"; Λεει ο δικος μου 2.80, του λεει ο αλλος "ακριβος εισαι", ο δικος μου του ανταπανταει "πηγαινε αν θες στο σουπερ μαρκετ να τις βρεις πιο φθηνα, να δεις που παλι θα γυρισεις εδω" μετα απο κανα μισαωρο ξαναγυρισε και τελικα τις αγορασε, ζητωντας και συγγνωμη.
70 χρονων ανθρωπος, για προιον που δεν ηταν καν για τον ιδιο. Για 2.80 ευρω, εκανε μανουρα για μερικα δεκαλεπτα, εφαγε μια ωρα απ τη ζωη του, περπατησε μερικα χιλιομετρα παραπανω και εγινε και ρεζιλι.
Μου φανηκε σαν ταινια ολο το σκηνικο, δεν πιστευα πως το ζουσα...